အကောင်းဆုံးအရာကို ဆက်ကပ်ပါ
အိမ်ယာမဲ့များ နေထိုင်သည့်ဂေဟာ၌ လာလှူထားသော ဖိနပ်ပုံကြီး ကြည့်မိသည်။ တာဝန်ခံက စီးပြီးသားဖိနပ်ပုံမှဖိနပ်များကို ကူညီရွေးပေးရန် ကျွန်ုပ်တို့ လူငယ်အဖွဲ့ ကို ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘက်ညီသောဖိနပ်များကို ရွေးချယ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်၌ အတန်းလိုက်စီထားလိုက်သည်။ ထိုနေ့တစ်မနက်လုံး အချိန် ကုန်ခဲ့သည်။ ကျန်ဖိနပ်တစ်ဝက်ကျော်သည် ဆိုးဆိုးဝါးဝါးပျက်စီးသဖြင့် ပစ်လိုက်ရသည်။ ဂေဟာအနေနှင့် စုတ်ပြတ်နေသောဖိနပ်များကို မလှူဒါန်းရန် မပြောနိုင်သော်လည်း မကောင်းသောဖိနပ်များကို အခြားသူများအား မပေးလိုပါ။
ဣသရေလလူမျိုးတို့သည်လည်း သူတို့၌ရှိသောချို့တဲ့သောအရာများကို ထာဝရဘုရားအား ဆက်ကပ်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့၌ သန်မာသောတိရိစ္ဆာန်များ ရှိသော်လည်း မျက်စိကန်းသော၊ ခြေဆွံ့သော၊ နာသောတိရိစ္ဆာန်များကိုသာ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကြောင့် ထာဝရဘုရားသခင်သည် ပရောဖက်မာလခိမှတဆင့် ဣသရေလတို့အား ပြစ်တင်ဆုံးမသည်(မာလ ၁:၆-၈)။ သူမနှစ်သက်၊ လက်မခံကြောင်းသိစေသည် (:၁၀)။ အကောင်းဆုံးအရာများကို သူတို့အတွက် သိမ်းထားခြင်းကို ပြင်းထန်စွာပြစ်တင်ပြီး သူ၏ကြီးမြတ်ထိုက်တန်မှုကို အခိုင်အမာဆိုခဲ့သည် (:၁၄)။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ကယ်တင်ရှင် မေရှိယကို…
တစ်ဖန် ပြန်လည်ချိုမြခြင်း
ရုရှားလူမျိုးတို့၏မင်္ဂလာဆောင်ဓလေ့သည် အလွန်လှပခန့်ညားသည်။ ဧည့်ခံပွဲတွင် ဓလေ့တစ်ခုမှာ မင်္ဂလာမောင်နှံအား ဂုဏ်ပြုရန်အတွက် ဧည့်ပရိသတ်များ ဖန်ခွက်ကိုအပေါ်သို့မြှောက်ကြရန် မင်္ဂလာအခမ်းအနားမှူးက ကြေညာလိုက်သည်။ ဧည့်သည်အားလုံးသည် မြှောက်ထားသောဖန်ခွက်ထဲမှ ဖျော်ရည်တစ်ငုံသောက်ပြီး ရုရှားဘာသာဖြင့် “ဂေါ်ကို ဂေါ်ကို” ဟုအော်ဟစ်ကြသည်။ “ခါးသည် ခါးသည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ထိုအခါ မင်္ဂလာမောင်နှံတို့သည် မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဖျော်ရည် ပြန်ချိုမြလာစေရန် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး နမ်းခြင်းဖြင့် ပြန်လည်တုံ့ပြန်ကြသည်။
ပရောဖက်ဟေရှာယက ကမ္ဘာပေါ်သို့ ကျရောက်မည့်ပျက်စီးခြင်းနှင့် ကျိန်ဆဲခြင်းကဲ့သို့သော ခါးသီးခြင်းစပျစ်ရည်(အခန်းကြီး ၂၄)၊ကောင်းကင်သစ်နှင့် မြေကြီးသစ်ဟူသော ချိုမြသည့်မျှော်လင့်ခြင်း(အခန်းကြီး ၂၅)အတွက် လမ်းခင်းပေး မည်ဟု ပရောဖက်ပြုခဲ့သည်။ ထာဝရဘုရားသည် အရသာရှိသော စားဖွယ်စုံ၊ အကောင်းဆုံးနှင့် အချိုမြဆုံးသော သောက်စရာတို့ကို ပြင်ဆင်ထားမည်။ အစဉ်သဖြင့် ရရှိခံစားရမည့်ကောင်းချီးဖြစ်သည့် ဆူသောခဲဘွယ်စားဘွယ်၊ ကောင်းမွန်စွာ စစ်သောစပျစ်ရည်ဟောင်းကို လူခပ်သိမ်းတို့အဘို့ စီရင်တော်မူသည် (၂၅:၆)။ ရှိပါသေးသည်။ ဖြောင့်မတ်သောသခင်၏အုပ်စိုးမှုအောက်တွင် သေခြင်းကို ရှုံးစေပြီး၊…
အသက်ရှူတစ်ရှိုက်နှင့်ဘဝ၏တိုတောင်းမှု
မေမေနှင့် ကျွန်မတို့ညီအစ်မသည် ဖေဖေ၏ကုတင်ဘေးတွင် ရှိနေပြီး၊ ဖေဖေ၏ အသက်ရှူမှုသည် တဖြည်းဖြည်းနှေးလာပြီး အပြည့်အဝမရှူနိုင်တော့ဘဲ နောက်ဆုံး အသက်ရှူရပ်သွားသည်။ ဘုရားသခင် စောင့်ကြိုနေသည့်အရပ်သို့ ဖေဖေညင်သာစွာထွက်သွားသည်အချိန်တွင် အသက် ၈၉ နှစ်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ သူ၏ထွက်ခွာခြင်းသည် အိမ်တွင် တစ်ခုခုလစ်ဟာနေသကဲ့သို့ခံစားရစေပြီး သူ၏အမှတ်တရများအားဖြင့် ကျွန်မတို့သူ့ကို သတိရမိသည်။ တစ်နေ့သောအခါ ဖေဖေနှင့်ပြန်လည်ဆုံစည်းကြမည်ဟု ကျွန်မတို့မျှော်လင့်ခြင်းရှိပါသည်။
ကျွန်မတို့ ထိုကဲ့သို့မျှော်လင့်ခြင်းရှိရခြင်းမှာ ဖေဖေ့ကိုချစ်သော အဘ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ သူရှိနေကြောင်း ကျွန်မတို့ယုံကြည်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဖေဖေပထမဆုံးအသက်ရှူသွင်းချိန်တွင် ဘုရားသခင်သည် သူ၏အဆုတ်ထဲ သို့ အသက်ကို မှုတ်သွင်းပေးခဲ့သည်(ဟေရှာ ၄၂:၅)။ ပထမဆုံးအသက် မရှုသွင်းမီသာမက သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး အသက်ရှူရှိုက်သည့်အခါတိုင်း ဘုရားသခင်သည် သင်နှင့်ကျွန်မတို့၏ဘဝ၌ပြုသကဲ့သို့ပင် ဖေဖေ့ဘဝ၏ အသေးစိတ်ကဏ္ဍများထိတိုင် ပါဝင်လုပ်ဆောင်နေသည်။ ဖေဖေ့အား သူ၏ အမိဝမ်းထဲမှာ ဖုံးအုပ်တော်မူ၍ အံ့ဖွယ်သောအမှုများ ပြုပေးသူသည် (ဆာ ၁၃၉:၁၃-၁၄) ဘုရားသခင်သာလျှင်ဖြစ်သည်။ ဖေဖေ၏နောက်ဆုံး ထွက်သက်၌လည်း ကိုယ်တော်၏ဝိညာဉ်သည်…
တိုက်ပွဲကို ရင်ဆိုင်ခြင်း
မကြာမီက သူငယ်ချင်းတစ်စုနှင့် ကျွန်ုပ်တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။ သူတို့ပြောဆိုသည့် စကားများအရ သူတို့အသီးသီးသည် တိုက်ပွဲကိုယ်စီနှင့်ရင်ဆိုင်နေရကြောင်းသိခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့အနက် နှစ်ဦး၏မိဘများသည် ကင်ဆာရောဂါဖြစ်နေ သည်။ အခြားတစ်ဦး၏သားမှာ အစာစားသောက်မှုပုံစံ မူမမှန်သောပြဿနာနှင့် ရင်ဆိုင်နေရပြီး နောက်တစ်ဦးသည် နာတာရှည်ရောဂါခံစားနေရသည်။ အခြားတစ်ဦးမှာ အရေးကြီးသောခွဲစိတ်မှုကိုခံယူနေရသည်။ အသက် ၃၀-၄၀ အရွယ်ရှိသူများအတွက် ၎င်းသည် ကြီးလေးသောဝန်ဖြစ်သည်။
ရာဇဝင်ချုပ်ပဌမစောင် အခန်းကြီး ၁၆ သည် ဣသရေလတို့၏သမိုင်းတွင် အရေးပါသောအချိန်ဖြစ်သည့် ပဋိညာဉ်သေတ္တာတော်ကို ဒါဝိဒ်၏မြို့တော် (ယေရုရှလင်မြို့)သို့ သယ်ဆောင်သည့်အကြောင်းဖြစ်ပြီး စစ်မက်အတွင်း ခေတ္တ ငြိမ်းချမ်းနေချိန်ဖြစ်သည်(၂ရာ ၇:၁)။ ပဋိညာဉ်သေတ္တာ သူ့နေရာမှန်သို့ ပြန်ရောက်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏တည်ရှိခြင်းကို ပုံဆောင်ပြီး ထိုအချိန်တွင် ဒါဝိဒ်သည် သူ့လူတို့ကို ဦးဆောင်လျက် ချီးမွမ်းခဲ့သည် (၅ရာ ၁၆:၈-၃၆)။ ထာဝရဘုရား၏ အံ့ဖွယ်အမှုများပြုသည့်တန်ခိုးတော်၊ ကိုယ်တော်၏ကတိတော် တည်ကြည်ခြင်းနှင့် ကွယ်ကာမစပေးမှုများအတွက် အတူတကွ ချီးမွမ်းသီဆိုကြ သည် (:၁၂-၂၂)။ “ထာဝရဘုရားနှင့်တန်ခိုးတော်ကိုရှာကြလော့။…
ထာဝစဉ် ကျေးဇူးတင်ပါ
၁၇ ရာစုနှစ်အတွင်း ကမ္ဘာစစ်နှင့်ကပ်ရောဂါကျရောက်သည့်ကာလတွင် မာတင်ရင်းကတ်သည် ဂျာမနီနိုင်ငံ၊ ဆက်ဇိုနီမြို့တွင် ဘုန်းတော်ကြီးအဖြစ် နှစ်ပေါင်း ၃၀ ထက်မနည်း အစေခံခဲ့သည်။ တစ်နှစ်တွင် သူ့ဇနီး၏အသုဘ အပါအဝင် အသုဘအခမ်းအနား ၄၀၀၀ ကျော်ကိုဦးဆောင်ခဲ့ပြီး အစားအသောက် ပြတ်လပ်သည့်ကာလတွင်လည်း အများနည်းတူ သူ၏မိသားစုလည်း အငတ်ဘေးကြုံခဲ့ရသည်။ စိတ်ဓာတ်ကျသော်လည်း ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းသည် ယုတ်လျော့သွားခြင်းမရှိဘဲ ခွန်အားအပြည့်ဖြင့် အစဉ်အမြဲ ကိုယ်တော်ကို ချီးမွမ်းသည်။ သူ၏ချီးမွမ်းခြင်းက ဂျာမန်ဓမ္မသီချင်း “Nun danket alle Gott,” ကို မွေးဖွားပေးခဲ့ပြီး အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် “Now Thank We All Our God” ဟူသည့် ထင်ရှားသောသီချင်းဖြစ်လာခဲ့သည်။
ဘုရားရှင် စိတ်ပျက် အမျက်ထွက်အောင် ပြုမိချိန်(ဟေရှာ ၁၂:၁)၊ ရန်သူတို့၏ဖိနှိပ်ညှဥ်းဆဲခြင်းကိုခံရချိန် အပါအဝင် အချိန်တိုင်း အစဉ်မပြတ်ကျေးဇူးတင်လျက်ချီးမွမ်းရန်၊ ထိုမျှမက ဘုရားသခင်၏နာမတော်ကိုပတ္ထနာပြုလျက် “အမှုတော် တို့ကို…