ေကာင္မေလးတစ္ဦးက ေကာင္ေလးတစ္ဦးအား ‘ငါ႔ကိုခ်စ္သလား’ဟု ေမးပါသည္။ ‘ခ်စ္တာေပါ့’ ဟု ေကာင္ေလးက ျပန္ေျဖသည္။ ‘ဒါဆို ငါ႔အတြက္ အေသခံႏိုင္မလား’ ဟု ေကာင္မေလးက ထပ္ေမးရာ၊ ေကာင္ေလးက ‘ဟင္႔အင္း… ငါ႔အခ်စ္က မေသတဲ႔အခ်စ္ျဖစ္တယ္’ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ဤရယ္စရာဇာတ္လမ္းေလးက ကၽြန္ေတာ္တို႔အား စိတ္မေကာင္းစရာ အေၾကာင္းအရာ ၂ ခုကို ေဖာ္ျပပါသည္။ ၁။ အေျပာသာ႐ွိၿပီး လက္ေတြ႕မပါေသာ အခ်စ္သည္ အခ်စ္စစ္ မဟုတ္ပါ။ ၂။ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ေသာ ခ်စ္ေမတၱာသည္ မိမိကိုယ္ကို ေပးဆပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ေမတၱာက အေျပာသက္သက္ မဟုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ သူ၏ ခ်စ္ေမတၱာစိတ္က လက္ေတြ႔ေမတၱာျပႏုိင္ေအာင္ (ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ႏိုင္ေအာင္) သူ႔ကို လံႈ႕ေဆာ္သည္။
ေယာ ၃း၁၇ တြင္ ပါရွိသည့္ ‘ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏’ ဟူေသာ စကားလံုးအားျဖင့္ ဤက်မ္းပိုဒ္၏အဓိပၸာယ္ကို ပိုမို႐ွင္းလင္းစြာ နားလည္ သေဘာေပါက္ခြင္႔ရပါသည္။ ‘ေလာကီသားတို႔အား အျပစ္စီရင္ျခင္းငွာ ဘုရားသခင္သည္ သားေတာ္ကို ဤေလာကသို႔ ေစလႊတ္ ေတာ္မူသည္မဟုတ္။ ေလာကီသားတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္အားျဖင္႔ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ေရာက္မည္အေၾကာင္း ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏’။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔၌႐ွိေသာ အေကာင္းဆံုးအရာျဖစ္သည့္ သူခ်စ္ေသာ သားေတာ္ကုိ ေပး႐ံုသာမက တာဝန္တစ္ခုေဆာင္႐ြက္ရန္ သားေတာ္ကို ဤေလာကသို႔ ပို႔ေဆာင္ေစလႊတ္ခဲ႔သည္။ ခရစ္ေတာ္၏ အေသခံျခင္းေၾကာင္႔ ကၽြႏု္ပ္တို႔ အသက္႐ွင္ခြင္႔ရသည္။ တစ္ပါးတည္းေသာသားေတာ္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုယ္စား အေသခံရန္ ပို႔ေဆာင္ေပးေသာ အဘဘုရား၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အလြန္မွ နက္႐ႈိင္းပါ၏။