စြန္႔ပစ္မခံရပါ
ကာရီမွာ စမစ္တစ္ေယာက္ စာၾကည့္တိုက္၌ စာအုပ္ရွာေနစဥ္ သူမ၏ ၄ လအရြယ္ သမီးေလးကလည္း ကေလးသံႏွင့္ဗလံုးဗေထြးအသံျမည္ေနသည္။ အသက္ႀကီးႀကီး လူႀကီးတစ္ဦးက သူ႔သမီးကို တိတ္တိတ္ေနခုိင္းရန္၊ မဟုတ္လွ်င္ သူက ကေလးအသံမထြက္ေအာင္ လုပ္မည္ဟုေျပာသည္။ “ဒီေလာက္ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ကေလးရဲ႕အသံကို မခံစားႏိုင္ေအာင္ ဦးေလးကို ဘယ္အရာစိတ္ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစတာလဲဆိုတာ (မသိေပမယ့္) ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကေလးအသံ မထြက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ဦးေလးအခြင့္မရွိပါဘူး” ဟုကာရီက ျပန္ေျပာလိုက္သျဖင့္ ထိုသူမွာ ေခါင္းငုိက္စိုက္က်သြားၿပီး ျပန္ေတာင္းပန္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူက လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ၅၀ က သူ႔သားေလးမွာလည္း လသားအရြယ္၌ပင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေၾကာင့္၊ ထိုႏွစ္ေပါင္းတစ္ေလွ်ာက္ ခံစားခဲ႔ရသည့္ သူ႔၀မ္းနည္းျခင္းႏွင့္ ေဒါသစိတ္မ်ားကို အမူအရာမပ်က္ေအာင္ ထိန္းၿပီးေျပာသည္။
ဆာလံ ၁၃ တြင္လည္း ဒါ၀ိဒ္က သူ႔၀မ္းနည္းျခင္းစိတ္ကို ေဖာ္ျပရာတြင္ စကားကို မထိန္းဘဲ ဘုရားသခင္ကို အ႐ိုးသားဆံုး ဖြင့္ဟခဲ့သည္။…
လိုအပ္ခ်က္မမီျခင္း
၁၉၇၀ ႏွစ္မ်ားကာလက အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၌ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ ခုန္ေက်ာ္ျဖတ္သည့္ စတန္႔အားကစားမွာ ေခတ္စားလူႀကိဳက္မ်ားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ(၁)ရက္ေန႔က လူတို႔၏စိတ္၀င္စားမႈ အျမင့္ဆံုးေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျပန္က်ဆင္းသြားသည္။ ထိုေန႔က အိုင္ဒါဟိုျပည္နယ္ Snake River Canyon ပင္လယ္ေကြ႕၌ ၾကည့္႐ႈသူလူေပါင္းမ်ားစြာ စု႐ံုးလ်က္ အထူးတီထြင္တည္ေဆာက္ထားသည့္ Evel Knivel တစ္ေယာက္ ထိုေခ်ာက္ကမ္းပါးကို ေက်ာ္ႏိုင္ မေက်ာ္ႏုိင္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုစတန္႔ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ။ ခရီးတစ္၀က္တစ္ပ်က္၌ ေလထီးဖြင့္ၿပီး ဆင္းသက္ခဲ႔ရသည္။ ၾကည့္႐ႈသူအခ်ိဳ႕က “အကြာအေ၀း ဘယ္ေလာက္အထိ ခုန္ႏိုင္ခဲ႔သလဲ” ဟုေမးၾကသည္။ သို႔ေသာ္၎သည္ အဓိကမက်ပါ။ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ေခ်ာက္ကမ္းပါးကို ေက်ာ္ျဖတ္ျခင္း အစီအစဥ္ မေအာင္ျမင္ဟူေသာအခ်က္သာ ရလဒ္ျဖစ္သည္။
ဤအျဖစ္အပ်က္က ဒုစ႐ိုက္အျပစ္တရား၏ သေဘာသ႐ုပ္ကို ေဖာ္ျပေနသည္။ ေရာ ၃း၂၃ တြင္ ရွင္ေပါလုက “လူအေပါင္းတုိ႔သည္ ဒုစ႐ိုက္ကိုျပဳ၍ ဘုရားသခင့္ေရွ႕ေတာ္၌…
သတိေပးအမွတ္တံဆိပ္
ယေန႔မ်က္ေမွာက္ကာလ၌ စက္ပစၥည္းသစ္မ်ားမွအစ ကစားစရာအဆံုး သတိေပးစာတန္းမ်ားကို ေနရာတိုင္း၌ ေတြ႕ရသည္။ ေဆး၀ါးႏွင့္ ေဆးပစၥည္းမ်ား၌ပင္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိသည့္ အမွားမ်ားအတြက္ သတိေပးခ်က္ ေသးေသးေလးျဖစ္ျဖစ္ ႐ုိက္ႏွိပ္ေဖာ္ျပၾကသည္။
ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌လည္း ၀ိညာဥ္က်မ္းမာေရးအတြက္ အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစမည့့္အရာမ်ားကို ႏိုးေဆာ္သတိေပးသည္။ “ထာ၀ရဘုရား မုန္းေတာ္မူေသာအရာ ေျခာက္ပါးမက၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာေတာ္ မူေသာအရာ ခုႏွစ္ပါး”(သု ၆း၁၆)ဟု ေဖာ္ျပခ်က္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အတြက္ အခ်က္ျပသတိေပးသည့္ မီးႏွယ္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အာ႐ံုကို ခ်ဳပ္ကိုင္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ားတြင္ မာနေထာင္လႊားျခင္းႏွင့္ မ႐ိုးသားျခင္း သေဘာသုိ႔ ယိုင္ေနသည့္ ပ်က္စီးျခင္းသေဘာကို သတိေပးထားသည္။ ထိုအျပစ္ဒုစ႐ိုက္မ်ားက ေလာက၌ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး ကိုယ္ေတာ္ကို ၀မ္းနည္းေစပါသည္။ ဆက္လက္၍ “အျပစ္ကို ျပတတ္ေသာ ဩ၀ါဒစကားသည္ အသက္လမ္းျဖစ္၏” (း၂၃) ဟု ဆိုထားရာ၊ တစ္နည္းဆိုရလွ်င္ သခင္၏သတိေပးခ်က္မ်ားသည္ ဘ၀အသက္တာ၌ ေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ရန္ မရည္ရြယ္ဘဲ အသက္ကို ေစာင့္ထိန္းကြယ္ကာရန္ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ရပါသည္။…
ေကာင္းကင္ကမ်က္လံုး
ကား၊ ေလယာဥ္၊ စက္တပ္ေလွ စသည့္ယာဥ္မ်ားကို မျပတ္လမ္းညႊန္ျပမည့္ “ေကာင္းကင္မွ မ်က္လံုး” စနစ္ကို တီထြင္ရသည္မွာ ႐ႈတ္ေထြးခက္ခဲလွသည္။ ဥပမာ လူအမ်ားႏွင့္ ကၽြမ္း၀င္ၿပီးသားျဖစ္သည့္ ဂ်ီပီအက္စ္ စနစ္တြင္ မိုင္(၁၂၅၀၀)အကြာမွ ကမာၻႀကီးကို လွည့္ပတ္ေနသည့္ ၿဂိဳလ္တုေပါင္း(၂၄)လံုးမွ(၃၂)လံုး အထိရွိသည္။ ထိုၿဂိဳလ္တုမ်ားက ပံုမွန္အရွိန္ႏႈန္းအတိုင္း ထိန္းခ်ဳပ္လွည့္ပတ္ေနရသည္။ သုိ႔မွသာ ၎တို႔၏ လမ္းညႊန္မႈက တိက်မႈရွိမည္။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္၏ ႐ႈတ္ေထြးခက္ခဲေသာ ဂ်ီပီအက္စ္စနစ္သည္ ဘုရားသခင္ ျပဳႏိုင္ေသာအရာႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အေသးအမႊားျဖစ္သည္။ ဣသေရလလူတို႔အား ဘုရားသခင္က “သင့္ကိုအစဥ္ပဲ့ျပင္ေတာ္မူမည္”(ေဟရွာ ၅၈း၁၁) ဟု ကတိေပးထားသည္။ ဆာလံဆရာက သူဘယ္မွာရွိသနည္းကို ဘုရားသခင္မသိဘဲႏွင့္ ဘယ္အရပ္သို႔မွ သူမသြားႏိုင္ေၾကာင္းသိသည္(ဆာ ၁၃၉း၇-၈)။ ဂ်ီပီအက္စ္စနစ္မေပၚမီကပင္ ဘုရားသခင္သည္ “ေျမႀကီးစက္ေပၚမွာ ထိုင္၍(ေဟရွာ ၄၀း၂၂) အရာခပ္သိမ္းကိုျမင္ေတာ္မူ၏။”
မိမိအဘယ္မွာရွိရွိ မိမိကိုေျခရာခံလိုက္ႏိုင္ေနသူ ရွိေၾကာင္းသိရေသာအခါ ေရွာင္တိမ္းပုန္လို သူအတြက္ စိုးရိမ္းစရာ၊ ေၾကာက္စရာပါ။ သို႔ေသာ္…
ေန႔ရက္စဥ္တိုင္း
၁၉၂၄ ခုႏွစ္က ေဂ်ာ္နီအမည္ရွိေသာ သူငယ္ေလးတစ္ေယာက္သည္ ဘတ္စကတ္ေဘာ ကစားျခင္းကို ၀ါသနာပါၿပီး ႐ိုး႐ိုးနယ္ေက်ာင္းတစ္ခုမွ (၈)တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ သူ႔ဖခင္က ေမတၱာႀကီးမားသူျဖစ္ေသာ္လည္း ေငြေၾကးခ်ိဳ႕တဲ့သျဖင့္ သူ႔သားအလယ္တန္းေအာင္ျမင္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ လက္ေဆာင္ပင္ မ၀ယ္ေပးႏိုင္။ ထိုေၾကာင့္ ကဒ္တစ္ခုေပၚတြင္ သူကိုယ္ပုိင္က်င့္၀တ္(၇)ခ်က္ကို ခ်ေရးကာ ၎ကိုေန႔စဥ္လိုက္နာရန္ အားေပးေျပာၿပီး သားကို အမွတ္တရေပးသည္။ ၎အခ်က္မ်ားအနက္ (၃)ခ်က္မွာ (၁) စာေကာင္းေပမြန္ အထူးသျဖင့္ သမၼာက်မ္းစာကို နက္နဲစြာ ဖတ္႐ႈခံယူပါ။ (၂) ေန႔ရက္စဥ္တိုင္း၌ အေကာင္းဆံုးအသက္ရွင္ပါ။ (၃) ဘုရားသခင္၏လမ္းျပမႈကို ေတာင္းခံၿပီး ခံစားရေသာ ေကာင္းႀကီးမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းပါ။
သခင္ဘုရား၏ ပတၳနာေတာ္တြင္ သခင္ေယ႐ႈက ေကာင္းကင္ဘံုရွင္ အဖထံေန႔စဥ္ ခ်ဥ္းကပ္တိုး၀င္ရန္ သြန္သင္ထားပါသည္။ ထိုသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ရာ၌ ေျပာၿပီးေမ့ ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ ပဌာနာေတာ္ဆုေတာင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းျခင္း(း၉)၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္အလိုေတာ္ကိုရွာေဖြျခင္း(း၁၀)၊ ကိုယ္ေတာ္မစေပးသနားမည့္အေၾကာင္း ကိုးစားျခင္း (း၁၁)၊ ကိုယ္ေတာ္၏ခြင့္လြတ္ျခင္း၊…
ဘုရားသခင္၏ သ႐ုပ္ေဖာ္ခ်က္
ကေလးမ်ား၏ ဆုေတာင္းခ်က္ကုိ ၾကည့္ၿပီး ဘုရားသခင္အေပၚထားရွိသည့္ သူတို႔၏ သေဘာထားကို ျမင္ရသည္။ မၾကာမီက ကၽြန္မဖတ္ခဲ့သည္ ဆုေတာင္းခ်က္ႏွစ္ခုရွိသည္။
“အိုအဖ၊ ကိုယ္ေတာ္က မနာလိုတတ္ေသာဘုုရားဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ကဘာလဲ။ ကိုယ္ေတာ္ဆီမွာ အားလံုးရွိေနတာပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။”
“အဂၤါေန႔တုန္းက ဘုရားဖန္ဆင္းလိုက္တဲ့ ေန၀င္ဆည္းဆာကို မျမင္ဖူးခင္က လိေမၼာ္ေရာင္နဲ႔ ခရမ္းေရာင္လိုက္ဖက္တယ္လို႔ မထင္မိဘူး။ အရမ္းလွတာဘဲ ကိုယ္ေတာ္ရယ္”
ထိုကေလးငယ္ႏွစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္အား အရာခပ္သိမ္းပိုင္သသူႏွင့္ လွပေသာ ေန၀င္ဆည္းဆာကို ဖန္တီးႏုိင္ေသာ အရာခပ္သိမ္းဖန္ဆင္းရွင္ အျဖစ္မွန္ကန္စြာသိသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္က မိမိကိုယ္ကို မည္သို႔ေဖာ္ျပသနည္း။
ဣသေရလလူတို႔အား ေတာ၌ ဦးေဆာင္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္တြင္ အထက္ပါေမးခြန္းအတြက္ အေျဖကို ေမာေရွအေနျဖင့္ လိုအပ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္အတူရွိေၾကာင္း၊ ဦးေဆာင္လမ္းျပေနေၾကာင္း သူအေသအခ်ာသိမွျဖစ္မည္။ ထိုေၾကာင့္ ကိုယ္ကိုထင္ရွားျပရန္ ေမာေရွေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ (ထြက္ ၃၃း၁၃၊၁၈)။ “ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ မိုးတိမ္ျဖင့္ ဆင္းသက္၍... ထာ၀ရဘုရား၊ ထာ၀ရဘုရား၊ ခ်စ္သနားျခင္း…
ပုန္းစရာေနရာမရွိ
ေညာ္နံ႔ရသည့္အတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသုိ႔ ကၽြန္မအေျပးသြားလိုက္သည္။ မီးဖိုေပၚ၌ ဘာမွမရွိပါ။ ထိုေၾကာင့္တစ္အိမ္လံုး အနံ႔လိုက္ခံၾကည့္သည္။ တစ္ခန္းၿပီးတစ္ခန္း၊ အေပၚေအာက္ပါမက်န္ လိုက္လံ၀င္ၾကည့္သည္။ အနံ႔ခံရင္း ကၽြန္မ႐ံုးခန္း အလုပ္စားပြဲသို႔အေရာက္ စားပြဲေအာက္မွ မ်က္လံုးအ၀ိုင္းသားႏွင့္အကူအညီေတာင္းေနသည့္ ျပန္လည္စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ကၽြန္မတို႔၏ နံေစာ္ေနသည့္ ေခြးမေလးမဲဂီကိုေတြ႕လိုက္သည္။ အေပၚထပ္၌ရွိစဥ္က ရခဲ့ေသာ ေညာ္န႔ံကဲ့သို႔အန႔ံက မည့္သည့္အန႔ံျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုမွ ထင္ထင္ရွားရွားသိပါၿပီ။ ထိုအန႔ံဆိုးမွလြတ္ေျမာက္ရန္ မဲဂီသည္ အိမ္ေထာင့္စြန္းသို႔ ေျပးထြက္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ႔ကိုယ္မွ ထြက္လာသည့္အန႔ံေၾကာင့္ ေျပးမလြတ္ၿပီ။
ေခြးမေလး မဲဂီ၏ အျဖစ္က စိတ္ညစ္ဖြယ္အေျခအေနမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ကၽြန္မ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ျခင္းကို ျပန္ဆင္ျခင္သတိရမိေစသည္။ စင္စစ္ ျပႆနာက ကၽြန္မ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ အရာမဟုတ္ဘဲ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္က ျပႆနာအရင္းခံျဖစ္ေနေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။ အာဒံႏွင့္ ဧ၀တို႔ သူတို႔အျပစ္ကိုဖံုးကြယ္ခဲ့သည့္ (က ၃း၈) နည္းအတိုင္း ကၽြန္မတို႔လည္း ထိုလမ္းစဥ္အတိုင္း လိုက္ေနသည္။ စိတ္ညစ္ဖြယ္ရာ အေျခအေနမွ…
ကိုယ္ေတာ္တားျမစ္ေနသလား
မာတီက “ဟုတ္ၿပီး၊ လိုက္နာရမည့္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္က မလုပ္ရဘူး၊ မသြားရဘူးလို႔ မေျပာသေရြ႕ အခ်ိန္မေရြးလုပ္ခ်င္တာလုပ္လို႔ရတယ္။ သြားခ်င္တာ သြားလို႔ရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ထိုစည္းကမ္းခ်က္မွာ ကန္နံေဘးရွိ သူငယ္ခ်င္း၏အိမ္သို႔ ပထမဆံုး သြားလည္စဥ္ လိုက္နာရန္ျဖစ္သည္။ မာတီႏွင့္ဇနီး လင္းသည္ သူတို႔၏ဧည့္သည္မ်ား စိတ္ႀကိဳက္လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေနထိုင္ေစသည္။ ဆိပ္ခံေဗါတံတားတြင္ ေလွာ္တက္ေလွ၊ ရြက္ေလွကို ေတြ႕ရ၍ ညေနခင္း၌ ေပ်ာ္ရႊင္ရလိမ့္မည္ကို သိလိုက္သည္။
မာတီက မလုပ္ရန္ေျပာေသာ အရာတစ္ခုသာရွိသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ နံေဘးမွျဖတ္ကူးသြားေသာ ငန္းမ်ားကို အစာမေကၽြးရန္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ နံေဘးမွ ျဖတ္သြားေသာ ငန္းမ်ားကိုအစာမေကၽြးရန္ပါ။ အကယ္၍ ၎တို႔ကို တစ္ႀကိမ္အစာေကၽြးၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မေကၽြးေတာ့လွ်င္ ရန္မူေတာ့မည္ကုိ မာတီက သိေသာေၾကာင့္ပါ။
အာဒံႏွင့္ ဧ၀တုိ႔သည္ ကမာၻဦး အစျပဳခဲ့သည့္ အလွဆံုးေနရာ၌ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ လြတ္လပ္ခြင့္ကိုလည္း ရရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ဘုရားသခင္က…
ကယ္တင္ရွင္အတြက္ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား
အေျခခံစစ္ေရး ေလ့က်င့္သည့္ကာလမ်ားအတြင္း ဒက္စ္မြန္ေဒါ့စ္၏ အျပဳအမူက နည္းျပဆရာ ႏွင့္ ရဲေဘာ္ခ်င္းတို႔အတြက္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာပါ။ သူက အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္စစ္ကို ခိုင္မာစြာ ဆန္႔က်င္သူျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တိုက္ပြဲတြင္ လက္နက္ပို႔ေပးရန္ ျငင္းသည္။ ထိုေၾကာင့္ ရဲေဘာ္ခ်င္းက သူ႕သတၱိကို သံသယ၀င္လာသည္။ သို႔ေသာ္သူက ေဆးတပ္သားျဖစ္ၿပီး၊ ခရစ္ယာန္လည္းျဖစ္ေလရာ တိုက္ပြဲမ်ားကုိ ရင္ဆိုင္ရန္အေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေသာကမရွိခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ သူ၏ရည္မွန္းခ်က္မွာ လူ႔အသက္ကယ္ရန္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ၎တို႔၏တပ္စိတ္ အတိုက္ခံရေသာအခါ ေဒါ့စ္ အေပၚသံသယအျမင္မ်ားေျပာင္းသြား သည္။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း အိုကီနာ၀ါတိုက္ပြဲတြင္ သူသည္ စက္ေသနတ္မ်ားပစ္ခတ္မႈၾကား တြားသြားကာ ဒဏ္ရာရသူမ်ားကို လံုျခံဳရာသို႔ပို႔ေပးသည္။ စိတ္ထဲမွလည္း “ဘုရားသခင္၊ ဒဏ္ရာရတဲ့ ရဲေဘာ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ေလာက္ပဲ ကယ္တင္ႏိုင္ဖို႔ ခြန္အားေပးပါ” ဟုဆုေတာင္းသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ သူသည္ ဒဏ္ရာရစစ္သည္(၇၀)ေက်ာ္ ကုသမႈခံယူႏုိင္ေအာင္ ေတာင္ေအာက္သို႔ပုိ႔ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသို႔ အားထုတ္မႈေၾကာင့္ ဒက္စမြန္ေဒါ့စ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အျမင့္ဆံုးဂုဏ္ထူးေဆာင္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံခဲ့ရသည္။…
ေသသည့္တိုင္သစၥာရွိျခင္း
အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၊ လီဗာပူးၿမိဳ႕ရွိ The Walker Art Gallery တြင္ ေရွ႕ေဟာင္းပြန္ေပၿမိဳ႕ေတာ္အား သစၥာရွိစြာ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ေစာင့္ေရွာက္ေနေသာ ေရာမစစ္သားပံု ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ရွိသည္။ ေရွးေဟာင္း သုေတသနျပဳရွာေဖြေတြ႕ရွိေသာ ေရာမစစ္သားတစ္ဦး၏ ႐ုပ္ႂကြင္းကို အေျချပဳ၍ ထိုပန္းခ်ီကားကို ေရးဆြဲထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေအဒီ ၇၉ ခုႏွစ္က ဗက္စုဗီးယပ္စ္ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲၿပီး တစ္ၿမိဳ႕လံုးေခ်ာ္ရည္မ်ားဖံုးလႊမ္းသြားကာ ထိုၿမိဳ႕ရွိလူ သတၱ၀ါအေပါင္းႏွင့္တကြ ယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာ သုခုမမ်ား တခဏခ်င္း၌ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရသည္။ “ေသသည့္တိုင္သစၥာေစာင့္ျခင္း” ဆိုသည့္ ပန္းခ်ီးကားက ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္သားသည္ တစ္ၿမိဳ႕လံုး မီး၀ိုင္းၿပီး အသက္အႏၲရာယ္ႀကံဳရစဥ္ ညဖက္အထိ ဆက္လက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေၾကာင္း သက္ေသျပေနသည္။
ခရစ္ေတာ္ေၾကာင့္ ညႇင္းဆဲႏွိပ္စက္ခံေနရသည့္ ပထမရာစု ကနဦး စမုရန အသင္းေတာ္အား ေသသည့္တုိင္ သစၥာေစာင့္ရန္ စိန္ေခၚခံရသည္။ ၀ိညာဥ္ေရး၌ ၎တို႔၏ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံမႈကုိ သခင္ မသိဘဲမေန (ဗ်ာ ၂း၉)။ ရင္ဆိုင္ခံစားရဦးမည့္…