ဖြင္႔လွစ္ကမ္းႀကိဳေနေသာ လက္မ်ား
ကၽြန္မခင္ပြန္း Dan ႏွင္႔အတူ အသက္ႀကီးသူ မိဘႏွစ္ပါးကို ၾကည့္႐ႈျပဳစုခဲ့စဥ္က တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္ကိုင္ကာ ေတာင္ကမ္းပါးမွ တြဲလြဲခိုေနရသလို ခံစားခဲ့ ရသည္။ ၾကည့္႐ႈျပဳစုျခင္းအမႈတြင္ ကၽြန္မတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို အစစ္ေဆးခံရန္၊ ပုံသြင္းခံရန္၊ အထူးသျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ေသာအခ်ိန္တြင္ အသစ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင္႔ ဘုရားရွင္အသံုးျပဳရန္ အခြင္႔ေပးျခင္း တို႔သည္ အခက္ခဲဆံုး ေသာအရာျဖစ္မည္ဟု ကၽြန္မတို႔ ထင္မထားခဲ႔ပါ။
ေန႔အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္မသည္ ေျမျပင္ေပၚသို႔ အဆီးအတားမ႐ွိ ေခါင္းစိုက္ထိုးဆင္းက်သလို ခံစားရၿပီး ဘုရား႐ွင္သည္ ကၽြန္မလုပ္ေဆာင္ရမည့္တာ၀န္မ်ား၊ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ထားေသာအရာမ်ား၊ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈမ်ား၊ မာန္မာနႏွင္႔ တကိုယ္ေကာင္းဆန္မႈမ်ားကို ေဖာ္ျပပါသည္။ တစ္ဖန္ ဘုရား႐ွင္သည္ ကၽြန္မ၏ က်ိဳးပဲ႔ေၾကမြမႈမ်ားကို အသံုးျပဳကာ သူ၏ခ်စ္ျခင္းႏွင္႔ ခြင္႔လႊတ္ျခင္းကို ျပသခဲ႔သည္။
ကၽြန္မ၏သင္းအုပ္က ‘‘ဘုရားမ႐ွိဘဲ ကိုးယိုးကားယား ျဖစ္ေနတဲ႔ မင္းကိုယ္မင္း အ႐ွိကို အ႐ွိအတိုင္း ျမင္္တဲ႔ေန႔ဟာ အေကာင္းဆံုး ေန႔ပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ…
ေဒါသပါေသာ ဆုေတာင္းျခင္း
ေဆာင္းတစ္ေန႔၌ ကၽြန္မကို အိမ္ျပတင္းေပါက္မွလွမ္းၾကည့္ေနသည့္ အိ္မ္နီးခ်င္းမ်ား နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနလိမ္႔မည္။ ကားလမ္းေပၚရပ္ကာ ေဂၚျပားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္လ်က္ လမ္းေထာင့္ေရေျမာင္းေအာက္ေျခ၌ ခဲေနေသာ ေရခဲမ်ားကို ကၽြန္မ ေဒါသတႀကီး ခြပ္ကနဲ ႐ိုက္ခြဲလ်က္႐ွိသည္။ ႐ုိက္ခ်က္တိုင္း၌ ‘ဒီအလုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္ ပါဘူး’’၊ ‘‘ ကၽြန္မကို ဒါေတြ လုပ္ဖို႔ ကိုယ္ေတာ္ မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔’’၊ ‘‘ကၽြန္မ ဒါကို လုပ္ဖို႔ အားမ႐ွိဘူး’’ စသည္ျဖင့္ ကၽြန္မျမည္တြန္ေရရြတ္ ခဲ႔သည္။ သူတစ္ပါးအား က႐ုဏာျပ အားေပးႏွစ္သိမ္႔သူ အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္စရာ ကိစၥရပ္မ်ားျပားလွသည့္ ၾကားထဲ ဤေရခဲ႐ွင္းရသည့္ကိစၥကလည္း ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ။
‘‘ငါက ဒီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ အလုပ္နဲ႔တန္တာေလ’၊ ကိုယ္ေတာ္က မေတာ္ႏိုင္ဘူးေနာ္၊ ကၽြန္မကိုခ်ည္း ခုိင္းေန
တာ’’ ‘‘ဘယ္သူကမွျဖင့္ ဒါကို ဂ႐ုမစိုက္ၾကဘူး’’ စသည့္ မုသာစကားမ်ား ေတြးလ်က္ ကၽြန္မ ေဒါသထြက္ေနျခင္းပါ။ သို႔ရာတြင္ ေဒါသစိတ္၌တြယ္္ေနရန္…