သင္ဘာေမွ်ာ္လင့္သလဲ
ဆရာႀကီး စီအက္စ္ လူးဝစ္၏ God in the Dock စာအုပ္တြင္ “ အေဆာက္အအံု
တစ္ခုတည္း၌ လူတစ္စု အတူေနထိုင္ၾကသည္ဟု
ျမင္ေယာင္ၾကည့္ပါ။ လူတစ္ဝက္က ၎ကို ဟိုတယ္
ဟုေတြးၿပီး၊ က်န္တစ္ဝက္က အက်ဥ္းေထာင္ အျဖစ္ ျမင္သည္။ ဟုိတယ္အျဖစ္ ျမင္သူမ်ားက ၎သည္ မခံရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႏံုခ်ာေသာေနရာဟု
ျမင္သည္။ အက်ဥ္းေထာင္ဟုျမင္သူမ်ားက ထိုေနရာ
ကို အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဇိမ္က်သည့္
ေနရာဟုသတ္မွတ္ ၾကလိမ့္မည္” ဟုေရးသားထား
သည္။ ဟိုတယ္ႏွင့္အက်ဥ္းေထာင္၏ မတူညီမႈကို
ဥပမာေပးၿပီး၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ မိမိေမွ်ာ္လင့္ထား ေသာအရာေပၚမူတည္ၿပီး လူ႔ဘဝကို ႐ႈျမင္တတ္
ေၾကာင္း သ႐ုပ္ေဖာ္ရွင္းျပခဲ႔သည္။ “ဤေလာကကို ကၽြႏု္ပ္တို႔အား ေပ်ာ္ရႊင္မႈေပးေသာေနရာအျဖစ္မွ်သာ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါက မခံရပ္ႏုိင္ ေလာက္ေသာေနရာအျဖစ္ သင္ျမင္မည္။ တစ္ဖန္ ၎ကုိ ေလ့က်င္းေရးေက်ာင္း (သို႔) အမွားမ်ားကို ျပဳျပင္ေပးေသာေနရာအျဖစ္႐ႈျမင္ပါက…
ဘုရားသခင္အား ေစာင့္စားျခင္း သင္ခန္းစာ
အသက္ (၆၉) ႏွစ္အရြယ္ ကိုးရီးယား အမ်ိဳးသမီးႀကီး ခ်ာဆာဆြန္းသည္ အဆံုး၌ ယာဥ္ေမာင္းသင္တန္း ေရးေျဖစာေမးပြဲကို သံုးႏွစ္မွ် ႀကိဳးစားေျဖဆိုေအာင္ျမင္ၿပီး၊ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ ရရွိခဲ႔သည္။ သူ႔ေျမးမ်ားကို တိရိစၧာန္႐ံုသို႔ ပို႔ေပးလုိ ေသာေၾကာင့္ ထိုလိုင္စင္ကို ရ႐ွိလိုျခင္း ျဖစ္သည္။
အရာခပ္သိမ္း တစ္မုဟုတ္ခ်င္းအတြင္း ရႏိုင္ေသာေခတ္တြင္ သူရလိုသည့္အရာကိုမရမေန သူႀကိဳးစားရယူခဲ႔သည္။ တစ္ခုခုကို လိုခ်င္ၿပီး မရႏိုင္ပါက ကၽြႏု္ပ္တို႔ေစာဒကတက္ၿပီး အတင္း ေတာင္းယူတတ္သည္။ အျခားအခ်ိန္မ်ားတြင္ ျမန္ျမန္မရႏိုင္ပါက လ်စ္လ်ဴ႐ႈ လက္ေလွ်ာ့တတ္ သည္။ “ေစာင့္” ဟူသည့္စကားကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ မၾကားလို၊ အမုန္းဆံုးျဖစ္သည့္တိုင္ မွန္ေသာအခ်ိန္ ျဖစ္ေအာင္ သူ႔ကိုေစာင့္ရန္ ဘုရားအလိုရွိေၾကာင္း က်မ္းစာ၌ အႀကိမ္ႀကိမ္ေဖာ္ျပထား၏။
ဘုရားသခင္ကို ေစာင့္စားျခင္းဆိုသည္မွာ မိမိလိုအပ္ေသာအရာရရန္ သည္းခံလ်က္ ဘုရားထံေမွ်ာ္ၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကိုေစာင့္ရန္ လိုသည္ကို ဒါဝိဒ္သိသည္။ ပထမအခ်က္အေနျဖင့္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ ထံမွလာသည္…
အလံလႊင့္ထူပါ
ဒုတိယေျမာက္ အဲလိဇဘက္ ဘုရင္မႀကီးသည္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာတစ္ခုလံုးကို ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ စိုးစံခဲ႔သည္။ သူစိုးစံေသာ ကာလသည္ ဘုန္းအသေရရွိသည္၊ အဆင့္အတန္း ရွိသည္ဟု မွတ္ေက်ာက္တင္ခံရသည္။ သူ႔ ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ ေကာင္းစြာအေစခံလ်က္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ကာ သူ႔ဘဝကို ေပးဆပ္ခဲ႔ျခင္း ေၾကာင့္ ျပည္သူတို႔၏နက္႐ိႈင္းစြာ ႏွစ္သက္ခ်စ္ခင္မႈ ႏွင့္အထူးေလးစားမႈကို ျပန္ခံစားခဲ႔ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဘာကင္ဟမ္ နန္းေတာ္၌ အလံ လႊင့္ထူထားျခင္း၏အေရးပါမႈကို သင္နားလည္မည္
ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ အလံလႊင့္ထူထားပါက ဘုရင္မႀကီးသည္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ႀကီး၏ျပည္သူၾကား နန္းစံေနသည့္ အဓိပၸာယ္ပင္။ ဘုရင္မႀကီးသည္ သူ႔ျပည္သူတို႔ႏွင့္အတူရွိေနေၾကာင္းကို အလံေတာ္က အမ်ားျပည္သူတို႔အား ထုတ္ျပန္ေၾကညာေနသည္။
ထိုအေၾကာင္းကိုစဥ္းစားရင္း `ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုမစြန္႔၊ အလွ်င္းပစ္၍မထားေသာ´ (ေဟျဗဲ ၁၃း၅) ဘုရင္မင္းေယ႐ႈသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ႏွလံုးသားထဲ နန္းစိုက္တည္ေနသည္ဟုု ခံစားရသည္။ ၎ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုယ္တို္င္ခံစားရျခင္းက အလြန္ဝမ္းေျမာက္စရာပင္ ျဖစ္္ျငားလည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အသက္ရွင္မႈေပၚမူတည္ၿပီး ဘုရားသခင္တည္ရွိေၾကာင္းကို မိမိအနီးဝန္းက်င္မွ သိမွတ္ၾကပါမည္လားဟု…
သစၥာရွိေသာ မစသူ
ကၽြန္မ၏ဖခင္သည္ ငယ္စဥ္က သူႀကီးျပင္းခဲ႔ရသည့္ ယာေတာ၌ ဆာေလာင္ ေနသည့္ ဝက္မ်ားအတြက္ ဝက္စာမ်ားသယ္လာၿပီး ေကၽြးရသည္။ ဤအလုပ္ကို သူမႏွစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ဝက္ျခံထဲ
ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ဝက္မ်ားက သူလဲက်ေအာင္ သူ႔ကို တိုးတိုက္သည္။ သူ႔ေနာက္သစၥာရွိစြာ လိုက္ပါကူညီေပးသည့္ ႐ႈးဂါးဘယ္ ေခၚ ဂ်ာမန္ သိုးထိန္းေခြးသာမရွိလွ်င္္ ဤအလုပ္ကို အေဖ လုပ္ႏိုင္မည္ မထင္ပါ။ အေဖ ဝက္စာမ်ား ေလာင္းခ်
ၿပီးသည္အထိ သူက အေဖႏွင့္ဝက္မ်ားၾကား ေနရာယူၿပီး ဝက္မ်ားကို တားထားေပးသည္။
ပေရာဖက္ ေယရမိသည္လည္း ဣသေရလလူတို႔အား ဘုရားသခင္၏စကားေတာ္ကို ၾကားေျပာရသည့္ ခက္ခဲေသာ အလုပ္ကိုလုပ္ရသည္။ ဤအလုပ္ေၾကာင့္ ခႏၶာၫႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ထိုးႏွက္ျခင္း၊
အက်ဥ္းက်ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရျခင္း၊ အထီးက်န္ျခင္း စသည့္ဒဏ္မ်ားကို ၾကံ႔ၾကံ႔ခံသည္။ ေယရမိသည္ ထိုသို႔ စိတ္ပ်က္စရာမ်ားႏွင့္ ႐ုန္းကန္ေနရေသာ္လည္း အခက္အခဲမ်ား တစ္ေလွ်ာက္ သူ႔ကိုကူညီမစသူတစ္ဦးရွိခဲ႔သည္။ “သင့္ကို ကယ္ႏုတ္ျခင္းငွာ…
ပန္းေရာင္သိုးမ်ား
စေကာ့တလန္ႏိုင္ငံရွိ ဂလပ္စကို ၿမိဳ႕မွ အီဒင္ဘတ္ ၿမိဳ႕သို႔ခရီးထြက္စဥ္ ေက်းလက္ ေဒသ၏သာယာဖြယ္႐ႈခင္းကို ႏွစ္သက္ခံစားရင္းမွ အလြန္ ရယ္စရာေကာင္းေသာျမင္ကြင္းက ကၽြႏ္ုပ္ အာ႐ံုကို ဖမ္းစားခဲ႔သည္။ ေတာင္ကုန္းငယ္ တစ္ခုထိပ္၌ ပန္းေရာင္သိုးအုပ္ႀကီးတစ္အုပ္ကို ျမင္လိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ပါ။
သိုးပိုင္ရွင္မ်ားက သိုးမ်ားကို စပေရး မႈတ္ေဆးျဖင့္ျခယ္၍ အမွတ္အသားျပဳၾကေၾကာင္း ကို ကၽြန္ေတာ္သိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဤသိုးမ်ားက အင္မတန္သိသာ ထင္ရွားလြန္းေနသည္။ ပိုင္ရွင္က
သိုးတစ္ကုိယ္လံုးပန္းေရာင္ျဖစ္ေအာင္ ေဆးမႈတ္ ထားျခင္းျဖစ္သည္။ လူတိုင္းက ထိုသိုးမ်ားကို မည္သူပိုင္သည္ကို တန္းသိၾကသည္။
က်မ္းစာထဲတြင္လည္း ခရစ္ေတာ္ေနာက္လိုက္မ်ားကို သိုးမ်ားဟုေခၚဆိုၿပီး၊ သူတို႔၌ ၿပိဳင္စံရွား သိသာထင္ရွားေသာ အမွတ္အသားမ်ားရွိသည္။ ခရစ္ေတာ္ ေနာက္လိုက္
တစ္ဦး၏ဘ၀တြင္ မည္သည့္အရာက “ပန္းေရာင္အမွတ္အသား” ျဖစ္မည္နည္း။ တစ္စံု တစ္ေယာက္ကို သခင္ေယ႐ႈ ပိုင္ဆိုင္ေသာသူဟု မည္သို႔သိရွိႏိုင္မည္နည္း။
ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္က်မ္း၌ ေကာင္းေသာသိုးထိန္းႀကီးျဖစ္ေသာ ေယ႐ႈက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ သိသာထင္ရွားေသာ အမွတ္လကၡဏာျဖစ္ေၾကာင္း…
တစ္ခါသံုး အေလ့အထ
တစ္ခါသံုးအေလ့အထတြင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ပို၍ပို၍ က်င္လည္ေနၾကသည္။ တစ္မိနစ္ခန္႔ အခ်ိန္ယူကာ တစ္ခါသံုးၿပီး လႊင့္ပစ္ရသည့္ပစၥည္း မ်ားကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ “တစ္ခါသံုး မုတ္ဆိတ္ ရိတ္တံ၊ ေရဘူး၊ မီးျခစ္၊ စကၠဴပန္းကန္၊ ပလတ္စတစ္ ဇြန္းခက္ရင္း” ထိုပစၥည္းမ်ားကို သံုးၿပီးလွ်င္ လႊင့္ပစ္ သည္။ တစ္ဖန္ ပစၥည္းအသစ္ႏွင့္ အစားထိုးသည္။
ထိုသို႔ တစ္ခဏတာ အသံုးျပဳျခင္း သေဘာက ပို၍ အဓိပၸါယ္ရွိေသာအရာမ်ားကိုလည္း ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပေနသည္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ၌ ဝန္ခံကတိကဝတ္ျပဳျခင္း၊ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းကို ေရြးခ်ယ္စရာတစ္ခုအျဖစ္သာ ႐ႈျမင္လာၾကသည္။ အိမ္ေထာင္မ်ားမၿပိဳကြဲဘဲ ခိုင္ျမဲေအာင္႐ုန္းကန္ ေနရသည္။ ႏွစ္ရွည္လမ်ားလုပ္ကိုင္ခဲ႔ေသာအလုပ္သမားမ်ားကိုလည္း ပင္စင္မယူမီေလး
(ခံစားခြင့္မေပးရေအာင္) ပိုမိုသက္သာေသာသူမ်ားႏွင့္အစားထိုးရန္ အလုပ္မွထုတ္ပစ္ သည္။ အလြန္ေလးစားခံရသည့္အားကစားသမားကလည္း မိမိအသင္းကို စြန္႔ခြာ၍ အျခား အသင္းသို႔ ေျပာင္းသြားသည္။ ဘယ္အရာမွ မတည္ျမဲသကဲ့သို႔ ထင္ရပါသည္။
သို႔ေသာ္ မေျပာင္းလဲေသာ ဘုရားသခင္က သူ႔ေမတၱာက႐ုဏာသည္ အစဥ္အျမဲတည္ေၾကာင္း…
ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာေသာ အလင္း
ကိုလိုရာဒို စပရင္း ေဒသမွ ပန္းခ်ီဆရာ ေဘာ့ဆင္းပိခ်္ ေရးဆြဲေသာ A Trail of Light” “အလင္းတန္း” ပန္းခ်ီကားတြင္ မိုးရာသီ ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ေရႊဝါေရာင္သစ္ရြက္မ်ားႏွင့္ အက္စပင္ (aspen) သစ္ေတာအုပ္ကို ေရးဆြဲ ထားသည္။ ထိပ္ပိုင္းရွိ သစ္ရြက္မ်ားက ေရႊဝါေရာင္ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ လွပေနခ်ိန္တြင္ အပင္ေျခရင္းပိုင္း မ်ားတြင္ ေနေရာင္ႏွင့္အရိပ္တို႔ ေရာယွက္ေနသည္။ ပန္းခ်ီဆရာက ဤျခားနားမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ “သစ္ေတာအုပ္ေျခရင္းထိ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ လာတဲ့ အလင္းတန္းကို မခံစားဘဲမေနႏိုင္ပါ။ ထူးဆန္းစြာ စီရင္ထားတဲ့ အံ့ဖြယ္ရာပဲ” ဟုဆိုသည္။
တမန္ေတာ္ရွင္ေပါလုသည္ ေကာရိႏသဳ အသင္းသားမ်ားထံ “ေမွာင္မိုက္ထဲက အလင္း ထြန္းလင္းမည္အေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူေသာ ဘုရား သခင္သည္ ေယ႐ႈခရစ္၏မ်က္ႏွာ၌ ထြန္းလင္း ေသာ
ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကိုသိေသာ ဉာဏ္၏အေရာင္ကိုေပးလိုေသာငွာ ငါတို႔ စိတ္ႏွလံုး
ထဲ၌ အလင္းကို ထြန္းလင္းေစေတာ္မူ၏”…
မုန္တိုင္းၾကားမွာ
မုန္တိုင္းက ကမ္း႐ိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္၌ သာမက သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး၏အိမ္၌ပါ တိုက္ခတ္ ေနသည္။ “ကၽြန္မ ေဟာင္ေကာင္ ေရာက္ေတာ့ မိုးေလဝသဌာနက မုန္တိုင္းက်မယ္လို႔ ေၾကညာခဲ႔ တယ္။ ျပဴတင္းေပါက္အျပင္မွာ တိုက္ခတ္ေနတဲ့ မုန္တိုင္းထက္ အိမ္မွာတိုက္ေနတဲ့မုန္တိုင္းက ပိုျပင္း တယ္။ ကၽြန္မအေဖ ေဆး႐ံုတက္ရလို႔ မိသားစုဝင္ ေတြ အိမ္နဲ႔ေဆး႐ံု ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ေျပးရင္း အိမ္ အလုပ္တစ္ဖက္၊ ႐ံုးအလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ဟန္ခ်က္ ညီေအာင္ လုပ္ေနရတယ္။ တစ္မိသားစုလံုး စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ လံုးပါးပါးေနၿပီ။ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အိမ္အေျခအေနကဖိစီးမႈနဲ႔ ျပင္းထန္လွတယ္” ဟု သူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပသည္။
ဘဝအသက္တာသည္လည္း မုန္တိုင္း႐ိုက္ခတ္သကဲ့သို႔ပင္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အရာ၊ ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈ၊ စိတ္ပင္ပန္းဖိစီးမႈမ်ားျဖင့္ ႐ိုက္ခတ္ေနသည္။ ထိုအေျခအေန မ်ိဳးတြင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ဘယ္အရပ္သို႔ ဦးတည္မည္နည္း။ သခင္ေယ႐ႈ၏တပည့္ေတာ္တို႔မွာ မုန္တိုင္းႏွင့္ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္တြင္ သခင္သူတို႔ကို ၾကည့္႐ႈဂ႐ုျပဳပါသလားဟု သိခ်င္ၾက ေသာ္လည္း သူတို႔မည္သူ႔ထံ…
အေလ့အထျဖစ္ေနျခင္း၏ အားသာခ်က္
ကၽြန္မ ႀကီးျပင္းလာသည့္ ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္ ကၽြန္မတို႔အိမ္၏စည္းကမ္းတစ္ခုမွာ ေဒါသစိတ္ႏွင့္ အိပ္ရာမဝင္ရျခင္းပါ (ဧ ၄း၂၆)။ ရန္ျဖစ္ထားသမွ်၊ စိတ္ထားမတိုက္ဆိုင္ကြဲျပားမႈ မွန္သမွ်ကို ေျဖရွင္းရသည္။ ဤအိပ္ရာဝင္ စည္းကမ္းႏွင့္အတူပါလာသည့္ အေလ့အထမွာ အေမႏွင့္အေဖက ကၽြန္မတို႔ေမာင္ႏွမကို “ေကာင္းေသာညပါ၊ မင္းတို႔ကို ခ်စ္တယ္” ဟု ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကၽြန္မတို႔ကလည္း `ေကာင္းေသာ ညပါ။ အေဖနဲ႔အေမတို႔ကိုလည္း ခ်စ္ပါတယ္´ဟု ျပန္ႏႈတ္ဆက္ရသည္။
ဤမိသားစုထံုးစံ အေလ့အထေလး၏ ကၽြန္မအေပၚသက္ေရာက္မႈကို မၾကာမီက ျပန္လည္
ခံစားခဲ႔ရသည္။ အေမက ေဆး႐ံု၌ အဆုတ္ကင္ဆာေဝဒနာျဖင့္ အိပ္ရာထဲလဲေနခ်ိန္ အေမ့အေျခအေနက တစ္ေန႔တျခား တံု႔ျပန္မႈနည္းနည္းလာသည္။ သို႔ေသာ္ ညစဥ္
သူ႔အနီးမွ ထြက္ခြာတိုင္း “အေမ့ကိုခ်စ္တယ္” ဟုေျပာတိုင္း၊ အေမက တျခားစကား
မေျပာႏိုင္လည္း “မင္းကိုလည္း အေမခ်စ္ပါတယ္” ဟုျပန္ေျပာသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ ဤအေလ့အက်င့္ေလးက အလြန္ေကာင္းေသာ လက္ေဆာင္မြန္ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္မ ႀကီးျပင္းခဲ႔စဥ္တစ္ေလွ်ာက္…
အသစ္ေသာ စတင္မႈ
တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားစြာတြင္ ေမြ႕ယာေဟာင္း မ်ား ျပန္လည္အသံုးျပဳျခင္းမ်ားကို က်န္းမာေရး ဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားအရ တားျမစ္ထားသည္။ ၎တို႔ကို ဖို႔ေျမအျဖစ္သာ အသံုးျပဳသည္။ တင္းမ္ ကီနန္ က ၎ျပႆနာ ကို ေျဖရွင္းေပးခဲ႔သည္။ ေမြ႕ယာေဟာင္းမ်ားမွ သံထည္၊ အ၀တ္ထည္၊ ေရျမႇဳပ္ စသည့္ ပစၥည္းမ်ားကို တစ္စခ်င္းစီ ျဖဳတ္ၿပီး ျပန္လည္ျပဳျပင္အသံုးျပဳသည့္ လုပ္ငန္းအားျဖင့္ လူအခ်ိဳ႕ကို အလုပ္ေပးႏိုင္ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ၎သည္ ဇာတ္လမ္း၏တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဂ်ာနယ္လစ္ ဘီလ္ ေဗာ့ဂရင္းက “ကီနန္၏ပစၥည္းမ်ား ျပန္လည္ျပဳျပင္ အသံုးျပဳျခင္း မ်ားအနက္ ...လူကို အသံုးခ်ျခင္းက အႀကီးမားဆံုး ေအာင္ျမင္မႈျဖစ္သည္” ဟု ကိုလိုရာဒို စပရင္း ေဒသထုတ္ The Gazette သတင္းစာ၌ ေရးသားခဲ႔သည္။ ကီနန္က အိမ္ရာမဲ႔သူ၊ ေနရာမရွိသူမ်ားကို ငွားၿပီး အလုပ္ေပးကာ ဒုတိယအခြင့္အေရး ေပးခဲ့သည္။ “မည္သူမွ်…