ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ပင္ပန္းအားေလ်ာ့ေသာအခါ
တစ္ခါတစ္ရံ၌ မွန္ရာကို ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ရသည္မွာ ပင္ပန္းလွသည္။ အေကာင္း ရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာသည့္စကား၊ လုပ္မိသည့္အရာက အက်ိဳးျဖစ္ေစသလား ဟု ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေတြးေကာင္းေတြးမိမည္။ မၾကာမီက မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံ အားေပးႏွစ္သိမ့္ေပးရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဆုေတာင္းလ်က္ အီးေမးလ္ပို႔ေပးခဲ့ရာ သူက ေဒါသျဖင့္ တံု႔ျပန္သည့္ အတြက္ ဤအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္ ေတြးမိျခင္းပါ။ ခ်က္ျခင္းပင္ ကၽြႏ္ုပ္လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး စိတ္နာကာ ေဒါသပါထြက္လာသည္။ ဘယ့္ႏွယ့္ ငါ့ကို အထင္မွားရတာလဲ။
ေဒါသႏွင့္ ျပန္လည္မတံု႔ျပန္မီ ကၽြႏု္ပ္သတိရလိုက္ သည္မွာ တစ္စံုတစ္ဦးအား ရွင္ေယ႐ႈ သူ႔ကို ခ်စ္ေၾကာင္း ေျပာျပေသာအခါ ဘာျဖစ္မည္ (သို႔) (မိမိျဖစ္ေစလိုသည့္ အတိုင္းျဖစ္မျဖစ္)ကို မသိမျမင္ႏုိင္ေၾကာင္း ျပန္သတိရမိ သည္။ သခင္ဘုရားထံပါးဆြဲေခၚရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ တစ္ပါးသူမ်ားကို ေက်းဇူးျပဳေသာအခါ သူတို႔က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကုိ ျငင္းပယ္ေကာင္း ျငင္းပယ္ မည္။ တစ္စံုတစ္ဦးကို မွန္ကန္စြာ…
ဘုရားသခင္၏သတိႏွင့္ၾကည့္႐ႈေစာင္မျခင္း
ကၽြန္ေတာ္႔ေျမးေလးမ်ားသည္ ၎တုိ႔ဘာသာ၎တုိ႔ ဝတ္စားဆင္ယင္ရျခင္းကို ႏွစ္သက္ ၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အက်ႌ ေျပာင္းျပန္ဝတ္မိသည့္အခါမ်ား႐ွိသည္။ ဖိနပ္ကိုလည္း ဘယ္ႏွင့္ညာမွားၿပီး စီးမိသည္။ သူတို႔၏အမွားကို ကၽြန္ေတာ္မေဝဖန္သလို အျပစ္လည္း မေျပာပါ။ ကၽြန္ေတာ္႔အျမင္၌ သူတို႔၏အမူအရာသည္ ျဖဴစင္ၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္။
ေလာကႀကီးကို ျမင္သည့္ ကေလးအျမင္ႏွင့္ ေလာကႀကီးကို ႐ႈျမင္ၾကည့္ရျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက် သည္။ သူတုိ႔အတြက္ ေလာကႀကီး႐ွိ အရာရာတိုင္းသည္ စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္သည္။ လဲက်ေနသည့္သစ္ပင္ေပၚ လမ္းတက္ေလွ်ာက္ၾကည့္သည္။ သစ္တံုးေပၚ၌ ေနပူစာ လံႈေနသည့္ လိပ္ကေလးကို လိုက္ေခ်ာင္းသည္။ အိမ္ေ႐ွ႕မွ ျဖတ္သြားသည့္မီးသတ္ကားကို တအံ႔တၾသ လိုက္ၾကည့္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္႔ ေျမးေလးမ်ားလည္း လံုးဝ စင္းလံုးေခ်ာ အျပစ္ကင္းျဖဴစင္ၾကသည္ မဟုတ္ပါ။ ညအခ်ိန္ အိပ္ယာမဝင္ခ်င္၍ သူတို႔ဆင္ေျခအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးတတ္သည္္။ အျခားသူငယ္ခ်င္း၏အ႐ုပ္ကို လိုခ်င္လွ်င္လည္း ဆြဲလုတတ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ သူတုိ႔ကို အလြန္ခ်စ္ပါသည္။…
အေၾကာင္းရင္းကို ေယ႐ႈသိသည္္
ကၽြႏ္ုပ္၏သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕သည္ သူတို႔၏အနာေရာဂါ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို ကုသ ေပ်ာက္ကင္းၿပီးေနာက္ နာက်င္မႈကို ဆက္လက္ခံစားေနရသည္။ အခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္း မ်ားက ေဆးစြဲမႈမ်ားကို ကုသခံယူၿပီးေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ကို စိတ္မခ်ျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကို ႐ြံရွာေနျခင္းတို႔ကို ခံစား႐ုန္းကန္ေနရသည္။ ‘‘သူတို႔ကို လံုးဝဥႆံု အၿပီးအပိုင္ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ဘုရားသခင္က ဘာ့ေၾကာင့္ ကုသမေပး တာလဲ’’ ဟုု ကၽြႏ္ုပ္ေတြးရင္း အေျဖသိခ်င္လွသည္။
ရွင္မာကု ၈း၂၂-၂၆ တြင္ သခင္ေယရႈက မ်က္မျမင္ တစ္ဦးကို ကုသေပးသည္။ ဦးစြာ သခင္က ထုိသူကို ရြာျပင္သို႔ ေခၚထုတ္သြားသည္။ ထိုေနာက္ သူ၏မ်က္စိကို တံေထြးႏွင့္ေထြး၍ သူ႔အေပၚမွာ လက္ေတာ္ကို တင္လိုက္ သည္။ ထိုသူသည္ ၾကည့္ေမွ်ာ္လွ်င္ လူတို႔သည္ သစ္ပင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားသည္ကို အကၽြႏ္ုပ္ျမင္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။ ေနာက္တစ္ဖန္ သူ၏မ်က္စိေပၚမွာ လက္ေတာ္ကို တင္၍ ၾကည့္ေမွ်ာ္ေစေတာ္မူလွ်င္ သူသည္…
မည္သို႔ပင္ျဖစ္လင္႔ကစား
အသက္တာတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ ျပင္းထန္ေသာထုိးႏွက္္ခ်က္မ်ားႏွင္႔ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ရင္ဆိုင္ ရတတ္ၿပီး အခ်ိဳ႕အခ်ိန္မ်ားတြင္မူ အံ႔ၾသဖြယ္နမိတ္လကၡဏာမ်ားျဖစ္ေပၚတတ္သည္။
ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ သံု႔ပန္းအျဖစ္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ခံခဲ႔ရေသာ လူငယ္ေလး ၃ ဦးသည္ တန္ခိုးအ႐ွိန္အ၀ါႀကီးမားလွေသာ႐ွင္ဘုရင္ေ႐ွ႕၌ ဧရာမ႐ုပ္တုႀကီးကိုမည္သည့္အေျခအေနမ်ိဳးပင္ျဖစ္ျဖစ္ ဦးမခ် ၀တ္မျပဳႏိုင္ ေၾကာင္း ရဲရင္႔စြာ ေျပာခဲ႔သည္။ ‘‘႐ွာဒရက္၊ ေမ႐ွက္၊ အေဗဒေနေဂါ တို႔ကလည္း အ႐ွင္မင္းႀကီး ေနဗုခဒ္ေနဇာ၊ ... အကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကိုးကြယ္ေသာ ဘုရားသခင္သည္ မီးေလာင္ လ်က္႐ွိေသာ မီးဖိုထဲက အကၽြႏု္ပ္တို႔ကို ကယ္လႊတ္ႏိုင္ ေတာ္မူ၏။... ထိုသို႔ ကယ္လႊတ္ေတာ္မမူေသာ္လည္း အ႐ွင္မင္းႀကီး၊ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုရားတို႔ကို အကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ၀တ္မျပဳပါ’’ (ဒံ ၃း၁၆-၁၈)။
႐ွာဒရက္၊ ေမ႐ွက္၊ အေဗဒေနေဂါတို႔သည္ ျပင္းစြာေလာင္ေသာ မီးဖိုထဲသို႔ ပစ္ခ်ျခင္းခံရေသာ္လည္း ဘုရားသခင္သည္ အံ႔ၾသဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ကယ္တင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ဆံျခည္တစ္ပင္မွ် မီးမၿမိဳက္၊ ၀တ္လံုလည္း ျခားနားျခင္းမ႐ွိ၊ မီးေလာင္ေသာအနံ႔လည္း ကင္းလႊတ္၏ (း၁၉-၂၇)။…
သူငယ္ကဲ႔သို႔
ခ်ီးမြမ္းျခင္းသီခ်င္း၏ေတးသြားသံစဥ္ႏွင္႔အညီ ကေလးမေလးတစ္ဦး ၀မ္းေျမာက္စြာျဖင္႔ လွပက်က္သေရ႐ွိစြာ လႈပ္႐ွားလ်က္ ကေနသည္။ ဘုရားေက်ာင္းခန္းမ၏အလယ္လူသြားလမ္း၌ သူတစ္ဦးတည္းသာ႐ွိၿပီး ေတးသြားအလိုက္ ေျခဖ်ားေထာက္လိုက္၊ လက္အေပၚ ေျမႇာက္လိုက္၊ တစ္ပတ္လွည့္လိုက္ႏွင္႔ စီးေမ်ာ ကေနသည္။ သူ႔အေမက ႏႈတ္ခမ္းထက္၌ အျပံဳးပန္းေ၀လ်က္ သမီးကို မတားဘဲ ၾကည့္ေနသည္။
ကၽြန္မ ကေလးမေလးကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ေပ်ာ္လာကာသူႏွင္႔အတူ လိုက္ကခ်င္ေသာ္လည္း ထြက္မကခဲ႔ပါ။ မိမိ ကိုယ္ကို သတိမထားမိေလာက္ေအာင္ ၀မ္းေျမာက္မႈကို ေဖာ္ျပခဲ႔သည့္ ကေလးဘ၀က အခ်ိန္ကို ကၽြန္မ ျပန္သတိရ မိသည္။ ကေလးဆန္သည့္အျပဳအမူမ်ားကိုဖယ္ၿပီး ကၽြန္မတို႔ ႀကီးထြားရင္႔က်က္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ၀မ္းေျမာက္မႈႏွင္႔ အံ႔ၾသၾကည္ႏူးမႈကို ခ်ဳပ္တည္း လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးခံရန္ မဆိုလိုပါ။ အထူးသျဖင္႔ ဘုရားသခင္ႏွင္႔ ကၽြန္မတို႔၏ဆက္ဆံ ရင္းႏွီးအကၽြမ္း၀င္မႈတြင္ ျဖစ္သည္။
သခင္ေယ႐ႈ ဤေလာက၌ က်င္လည္စဥ္က ကေလးသူငယ္မ်ားကို ႀကိဳဆိုခဲ႔ၿပီး သူ၏ သြန္သင္မႈတြင္လည္း ကေလးသူငယ္ကို ရည္ညႊန္းသည့္အေၾကာင္းမ်ား ပါ႐ွိသည္ (မ ၁၁း၂၅၊ ၁၈း၃၊…
သခင္ဦးေဆာင္ရာသို႔ လိုက္ပါျခင္း
ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္က အသင္းေတာ္၏တနဂၤေႏြေန႔ညေနပိုင္း ၀တ္ျပဳစည္းေ၀း အစီအစဥ္ကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ တနဂၤေႏြညအစီအစဥ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ သာသနာျပဳဆရာ (သုိ႔) အထူးဖိတ္ၾကားထားသည့္ ဆရာမ်ားေဟာေျပာေဝငွသည့္ တရားေဒသနာကို ၾကားနာရမည့္အခ်ိန္ဟု အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္သည္။ ထိုအခ်ိန္က စိတ္လႈပ္႐ွား ေပ်ာ္႐ႊင္စရာျဖစ္သည္။ ထိုဆရာမ်ားသည္ မိသားစုႏွင္႔မိတ္ေဆြမ်ား၊ ၎တို႔၏အခ်ိန္၊ ေနရပ္၊ စည္းစိမ္ႏွင္႔ အလုပ္အကိုင္မ်ားကို စြန္႔ၿပီး တစ္စိမ္းတစ္ရံၾကား၊ အကၽြမ္းမ၀င္ေသာအရပ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ အသက္အႏၲရာယ္ ႐ွိသည့္ အရပ္ေဒသမ်ားသို႔ သြားၿပီး ဘုရားသခင္ကုိ အေစခံ ၾကျခင္းေၾကာင္႔ ၎တို႔၏ေဝငွသက္ေသခံခ်က္မ်ားက ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ႏိုးေဆာ္မႈျဖစ္သည္။
ထိုသာသနာျပဳဆရာမ်ားနည္းတူ ဧလိ႐ွဲသည္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ေတာ္လိုက္ေလွ်ာက္ရန္ အရာမ်ားစြာကို စြန္႔ခဲ႔ရသည္ ( ၃ ရာ ၁၉း၁၉-၂၀)။ ဧလိယအားျဖင္႔ ဘုရားသခင္ သူ႔ကိုအမႈေတာ္အတြက္ မေခၚမီက သူသည္ လယ္သမားျဖစ္သည္ဟူသည့္ အခ်က္မွလြဲ၍ သူ႔အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိရပါ။ တစ္ေန႔ သူလယ္ထြန္ေနစဥ္၊ ပေရာဖက္ဧလိယ…
မိတ္ေဆြျဖစ္ေလ့မရွိသည့္တိရိစာၦန္မ်ား
ေဖ့ဘြတ္မွကၽြန္မ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ တစ္ေကာင္ႏွင္႔တစ္ေကာင္ မတည့္ေသာ တိရိစာၦန္ေလးမ်ား အတူတကြ ခ်စ္ခင္စြာရွိေနေသာ ဗီဒီယိုမ်ားကို တင္ေလ႔႐ွိၾကသည္။ မၾကာမီက ခြဲမရေအာင္ျဖစ္ေနေသာ ေခြးႏွင္႔၀က္၊ သမင္ႏွင္႔ေၾကာင္၊ က်ားေပါက္ေလး မ်ားကို ျပဳစုေစာင္႔ေ႐ွာက္ေနေသာေမ်ာက္၀ံ စသည့္ ဗီဒီယိုမ်ားကို ၾကည့္ခဲ႔ရသည္။
ဤသို႔ ျဖစ္ေလ႔ျဖစ္ထမ႐ွိေသာ ရင္းႏွီးမႈမ်ားကို ေတြ႕ရေသာအခါ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္၏သ႐ုပ္ကို အမွတ္ရမိသည္။ အာဒံႏွင္႔ဧ၀သည္ ဘုရားသခင္ႏွင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေနထုိင္ခဲ႔သည္။ အစာအတြက္ အပင္ကို ဘုရား႐ွင္ ျပင္ဆင္ ေပးေသာေၾကာင္႔ တိရိစာၦန္မ်ားလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူ ေနထိုင္ခဲ႔မည္ဟု ကၽြန္မေတြးထင္မိသည္ (က ၁ း၃၀)။ သို႔ေသာ္ ဤခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ျမင္ကြင္းသည္ အာဒံႏွင္႔ဧ၀တို႔ အျပစ္ျပဳမိေသာအခါ ပ်က္စီးသြားသည္ (၃း၂၁-၂၃)၊ ယခုတြင္ လူသားခ်င္း ရင္းႏွီးဆက္ဆံမႈႏွင့္ သဘာ၀ ဖန္ဆင္းျခင္းလက္ရာမ်ားတြင္ ႐ုန္းကန္ရမႈႏွင့္ ပဋိပကၡမ်ား အစဥ္ ျဖစ္ေပၚေနေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ တစ္ေန႔တြင္…
၀မ္းေျမာက္ျခင္း
ျမန္ဆန္လြန္းလွစြာျဖင့္ ကၽြန္မသက္ႀကီးပိုင္းသ႔ို ေရာက္လာပါေတာ႔မည္။ ယခုေတာ႔ မေရာက္ေသးပါ။ ရာသီႏွစ္လမ်ားက ျမင္းဒုန္းစိုင္းစီးသကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္စြာကုန္လြန္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အခ်ိန္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ ကုန္လြန္သြားေစခ်င္သည္။ မည္သို႔႔ပင္ ျဖစ္ေစ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းကို ကၽြန္မခံစားရသည္။ ေန႔ရက္တိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ ေပးသနားသည့္ ေန႔သစ္မ်ား ျဖစ္သည္္။ ‘‘ထာ၀ရဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္း၍...က႐ုဏာေတာ္ႏွင္႔ သစၥာေတာ္ကို နံနက္အခ်ိန္၊ ညအခ်ိန္ အစဥ္အတိုင္းျပဳျခင္းငွာ လည္းေကာင္းေလ်ာက္ပတ္ေပ၏’’ ဟု ဆာလံဆရာႏွင့္အတူ ကၽြန္မ ႐ြတ္ဆို ႏိုင္သည္ (ဆာ ၉၂း၁-၂)။
ကၽြန္မ၏အသက္တာ၌ ဘ၀အတြက္ ႐ုန္းကန္ရမႈမ်ား ရွိၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ အျခားသူမ်ားခံစားရသည့္နာက်င္မႈႏွင့္ အခက္အခဲမ်ားကို နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ရေသာ္လည္း ဆာလံဆရာႏွင့္အတူ ‘‘လက္ေတာ္ႏွင့္ ျပဳျပင္သမွ်တို႔ေၾကာင့္ ရႊင္လန္းစြာ သီခ်င္းဆိုရန္’’ (း၄) ထာ၀ရဘုရားသခင္ အခြင့္ေပး သည္။ မိသားစု၊ မိတ္ေဆြမ်ား၊ စိတ္ေက်နပ္စရာေကာင္းသည့္ အလုပ္အကိုင္စသည့္ ဘုရားေပးထားေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားအတြက္ ၀မ္းေျမာက္ရသည္။…
ေယ႐ႈ ေမစယ္ကို ခ်စ္သည္
ကၽြန္မညီမေလး ေမစယ္ ငယ္စဥ္က သူအကၽြမ္း၀င္းရင္းႏွီးေနသည့္သီခ်င္းကို သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဟန္ျဖင္႔ ‘‘ေယ႐ႈ ငါ႔ကို ခ်စ္ေပ၏။ က်မ္းစာအားျဖင္႔ ေမစယ္သိ’’ ဟူ၍ သီဆိုသည္။ ဤအရာက ကၽြန္မကို စိတ္အေႏွာင္႔အယွက္ျဖစ္ေစခဲ႔သည္။ သူ႔ထက္ အသက္ပိုႀကီးၿပီး ပိုၿပီးတတ္သိသည့္ အစ္မတစ္ဦးအေနျဖင္႔ သီခ်င္းစာသားမွာ ‘‘ကၽြႏု္ပ္ သိသည္’’ ဟု ျဖစ္ၿပီး ‘‘ေမစယ္သိသည္’’ ဟူ၍ မဟုတ္ပါ။ သူကေတာ႔ သူ႔နည္းအတိုင္း မေျပာင္းလဲဘဲ ဆိုျမဲဆိုဆဲပင္။
ကၽြန္မ၏ညီမေလးသည္ ေတာက္ေလွ်ာက္ အမွန္ကို သီဆိုေနေၾကာင္း ယခုမွ ကၽြန္မစဥ္းစားမိသည္။ ေယ႐ႈသည္ ကၽြန္မတို႔ကို ခ်စ္ေၾကာင္း က်မ္းစာက ေမစယ္ ႏွင့္ ကၽြန္မ တို႔ကို အမွန္ေျပာေနၿပီး ထိုသမၼာတရားကို ကၽြန္မတို႔ ထပ္ခါ တလဲလဲ ဖတ္႐ႈရသည္။ ဥပမာ – ‘‘ေယ႐ႈ ခ်စ္ေတာ္မူေသာ တပည့္ေတာ္’’(ေယာ ၂၁း၇၊၂၀) တမန္ေတာ္ ႐ွင္ေယာဟန္ ေရးေသာစာမ်ားတြင္ လူသိမ်ားေသာ…
ႀကီးျမတ္ေသာေမတၱာေတာ္
မၾကာေသးမီက ကၽြန္မတို႔၏ ၂၂ လသားအရြယ္ ေျမးမေလး မိုရီယာကို သူ႔အစ္ကိုမ်ားမပါဘဲ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ကၽြန္မတို႔အိမ္သို႔ ညအိပ္ေခၚခဲ့သည္။ ကၽြန္မတို႔၏ေမတၱာကို သူ႔အား ပံုေအာ၍ေပးသည္။ သူ႔ကို မျပတ္ဂ႐ုစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္သည္။ သူေပ်ာ္ေအာင္ သူလုပ္ခ်င္ သည့္အရာကို ခြင့္ျပဳသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ သူ႔အားျပန္ပို႔ေပးၿပီး ႏႈတ္ဆက္ကာ ျပန္လာရန္ တံခါးမႀကီးသို႔ ကၽြန္မတို႔ေလွ်ာက္လာစဥ္ မိုရီယာသည္ စကား တစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ ညအိပ္အဝတ္အစားထည့္သည့္ အိတ္ကို ေကာက္ကိုင္ကာ တံခါးမတြင္ထုိင္ၿပီး ကၽြန္မတို႔ႏွင့္ ျပန္လိုက္ရန္ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနေတာ့သည္။
မိုရီယာေလးသည္ သူ၏ကေလးခါးေတာင္းက်ိဳက္ (ဒိုင္ပါဖင္ထုပ္)ကိုဝတ္ထားၿပီး ဖိနပ္ကိုလည္း ဘယ္ညာ မွားစီးထားကာ အဘိုးအဘြားေနာက္သို႔ ျပန္လိုက္ရန္ အဆင္သင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနပံုေလးက ကၽြန္မမွတ္ဉာဏ္ထဲတြင္ ထြင္းထား သကဲ့သို႔ စြဲေနသည္။ ဤအျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း ကၽြန္မျပံဳးမိသည္။ ကၽြန္မတို႔ႏွင့္လိုက္သြားရန္ သူ႔စိတ္ဆႏၵ ျပင္းျပလ်က္ သူ၏တစ္ဦးတည္း ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ကို ထပ္ယူရန္ အဆင့္သင့္…