အိမ္ကို တမ္းတလ်က္
အခန္းထဲ၀င္လာသည့္ ဇနီးသည္က ေ႐ွးေဟာင္းနာရီႀကီး၏ ကုိယ္ထည္အကန္႔အတြင္း ေခါင္းႏွစ္ထားသည့္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေတြ႔ၿပီး ‘‘ဘာလုပ္ေနတာလဲ’’ဟု ေမးသည္။ ‘‘ဒီနာရီရဲ႕ အနံ႔က မိဘအိမ္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ အနံ႔နဲ႔တူတယ္’’ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ႐ွက္ကိုးရွက္ကန္း ျပန္ေျဖရင္း ‘‘မိဘအိမ္ကို ခဏေလးျပန္သြားတာလို႔ ေျပာရမွာေပါ႔’’ ဟုေျပာကာ တံခါး ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။
အေမႊးရနံ႔မ်ားက အမွတ္တရမ်ားစြာကို ႏိုးဆြေပး သည္။ လြန္ခဲ႔ေသာ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႔က ထုိနာရီႀကီးကို ႐ြာ႐ွိ ကၽြန္ေတာ္႔မိဘမ်ားအိမ္မွ ေျပာင္းေ႐ြ႕သယ္ယူခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသစ္သားရနံ႔က ကၽြန္ေတာ္႔၏ကေလးဘ၀ကို ျပန္ေျပာင္းသတိရရန္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေခၚေဆာင္သြားျမဲပင္။
ေဟျဗဲၾသ၀ါဒစာ ေရးသူက တစ္မူထူးျခားစြာ အိမ္ကို
လြမ္းဆြတ္တမ္းတသူမ်ားအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပသည္။ ၎တို႔ သည္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ျခင္းထက္ ယံုၾကည္ျခင္းျဖင္႔ ေကာင္းကင္အိမ္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ၾကသည္။ ၎တို႔ေမွ်ာ္လင္႔ေသာအရာက ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း ေနေသးသည့္တိုင္ ဘုရားသခင္သည္ သူႏွင္႔အတူ႐ွိရန္ ၎တို႔ကို…
မကုန္ခမ္းေသာ ေမတၱာ
မၾကာမီက ေလယာဥ္ျဖင္႔ ခရီးသြားခဲ႔ရာ ေလယာဥ္အဆင္းတြင္ အနည္းငယ္ၾကမ္းသြား သျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ညာယိမ္းသြားသည္။ ခရီးသည္အခ်ိဳ႕မွာ သိသိသာသာ ေၾကာက္သြားဟန္ေပၚေနသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္႔ေနာက္မွ ကေလးမေလးႏွစ္ဦး၏
‘‘ေရး...ေနာက္တစ္ခါထပ္ယိမ္းလိုက္ရေအာင္’’ ဟူသည့္ အသံေၾကာင္႔ စိုးရိမ္ေသာကမ်ား
ျပယ္သြားေတာ႔သည္။
အေတြ႕အၾကံဳသစ္ကို ကေလးငယ္မ်ား ႏွစ္သက္ၿပီး
ဘ၀ကို ႏွိမ္႔ခ်စိတ္၊ အံ႔ဩစိတ္ျဖင္႔ ၎တို႔ ႐ႈျမင္ၾကသည္။ ‘‘ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံကို သူငယ္ကဲ႔သုိ႔ ခံယူရန္’’ (မာ ၁၀း၁၅) သခင္ေယ႐ႈမိန္႔ၾကားစဥ္က အထက္ပါ သေဘာတရားက သခင္႔စိတ္ထဲ႐ွိႏွင္႔ထားပံုေပၚပါသည္။
ဘ၀အသက္တာဟူသည္ စိန္ေခၚမႈ၊ ေခါင္းခဲစရာ မ်ားႏွင္႔ အျပည့္ျဖစ္သည္။ ‘‘ငိုေႂကြးျမည္တမ္းေသာ ပေရာဖက္’’ ဟု အေခၚခံရသည့္ ပေရာဖက္ေယရမိက ထိုအခ်က္ကို အသိဆံုးျဖစ္ၿပီး သူကဲ႔သို႔သိသူ မ႐ွိသေလာက္ ပါ။ သို႔ေသာ္ ေယရမိ ခံစားရသည့္ ဆင္းရဲဒုကၡေသာကမ်ားၾကားတြင္ ဘုရားသခင္က သူ႔ကို အံ့ဖြယ္သမၼာတရားႏွင္႔ ႏွစ္သိမ္႔ခဲ႔သည္။ ‘‘ထာ၀ရဘုရားသည္…
သင္ဆုေတာင္းေသာေၾကာင့္
စိုးရိမ္ပူပန္စရာမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ေသာအခါ သင္ဘာလုပ္သနည္း။ သင့္အေတြးထဲသုိ႔ ၀င္ခြင့္ျပဳပါသလား (သုိ႔) ဘုရားသခင္ထံအပ္ႏွံပါသလား။
ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ အာ႐ႈရိ႐ွင္ဘုရင္သနာခရိပ္သည္ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ကို
တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၿပီး ယုဒႏိုင္ငံသည္လည္း သူတိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ ခဲ့ေသာ အျခားႏိုင္ငံမ်ားနည္းတူ သိမ္းပိုက္ျခင္း ခံရလိမ့္မည္ဟု ေဟဇကိမင္းထံ အေၾကာင္းၾကားစာ ေပးပို႔သည္။
ေဟဇကိမင္းက ထိုစာကို ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ရွိ ဗိမာန္ေတာ္သို႔ ယူသြားခဲ့ၿပီး ‘‘ထာ၀ရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ျဖန္႔ထားခဲ့သည္’’ (ေဟရွာ ၃၇း၁၄)။ ထို႔ေနာက္ ဆုေတာင္းကာ တန္ခိုးႀကီး ေသာ ဘုရားသခင္ထံမွ အကူအညီေတာင္းခံခဲ့သည္။
မၾကာမီ ဘုရားသခင္ထံမွ သတင္းစကားကို ပေရာဖက္ ေဟရွာယက ေဟဇကိမင္းထံ ေပးပို႔ခဲ့သည္။ “ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္ထာ၀ရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ သည္ကား၊ သင္သည္ အာ႐ႈရိဘုရင္ သနာခရိပ္အေၾကာင္း ေၾကာင့္၊ ငါ႔ေရွ႕မွာ ပဌနာျပဳသည္ျဖစ္၍’’(ေဟ ၃၇း၂၁-၂၂) ေဟဇကိမင္း၏ဆုေတာင္းသံသည္ ထိုညမွာပင္ အေျဖရရွိခဲ့ ေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာက ေဖာ္ျပထားသည္။…
အေကာင္းဆံုးမ်ား လာဦးမည္
သင့္အသက္တာ၏အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မ်ားသည္ အတိတ္မွာလား၊ သို႔မဟုတ္ လာမည့္
အနာဂတ္မွာလား။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အေျဖႏွင့္ အသက္တာအေပၚ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျမင္က အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ေျပာင္းလဲႏိုင္သည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔ငယ္႐ြယ္စဥ္က ျမန္ျမန္အ႐ြယ္ ေရာက္ခ်င္ သည္။ အသက္ႀကီးလာျပန္ေတာ့၊ အတိတ္ကို ျပန္တမ္းတၿပီး ျပန္ငယ္ခ်င္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းသည့္အခါ မည္သည့္အရြယ္၌မဆို အေကာင္းဆုံးအရာမ်ားက ေရာက္္လာပါဦးမည္။
ေမာေ႐ွ၏အသက္တာတစ္ေလွ်ာက္ ဘုရားသခင္၏ အံ့ၾသဖြယ္ရာအမႈေတာ္မ်ားကို ကုိယ္တိုင္ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရၿပီး၊ ထိုအမႈေတာ္အမ်ားက သူ႔အသက္ႀကီးရင့္ခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔အသက္ ၈၀ အရြယ္တြင္ ဖာေရာ ဘုရင္ႏွင့္
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရၿပီး၊ လူမ်ိဳးေတာ္အား ကၽြန္ဘဝမွ ဘုရားသခင္ အံ့ဖြယ္လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့သည္ကို သူေတြ႕ျမင္ ခဲ့သည္ (ထြက္ ၃-၁၃)။ ပင္လယ္နီ ႏွစ္ျခမ္းကြဲျခင္း၊ ေကာင္းကင္မွ မႏၷမုန္႔က်ျခင္းတို႔ကို သူျမင္ေတြ႕ခဲ႔ရၿပီး၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ပင္ စကားေျပာခဲ့ရသည္ (၁၄း၂၁၊ ၁၆း၄၊ ၃၃း၁၁)။
ေမာေ႐ွသည္ သူ႕အသက္တာတစ္ေလွ်ာက္လံုး ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႀကီးစြာ…
လက္ေဆာင္ႏွင္႔ လက္ေဆာင္ေပးသူ
အံစာတံုးေလး ၅ တံုးကို ဖိနပ္ႀကိဳးႏွင္႔ တြဲခ်ည္ထားေသာ ေသာ႔ခ်ိတ္ကေလး။ ထိုေသာ့ခ်ိတ္ေလးကို လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္မ်ားစြာ ကၽြန္ေတာ႔္သမီးေလး ၇ ႏွစ္အရြယ္က ကၽြန္ေတာ႔္ကို ေပးခဲ႔သည္။ အခုေတာ႔ ႀကိဳးမ်ားလည္း ဖြာေနၿပီး အံစာတံုးမ်ားလည္း ပြန္းပဲ႔ ေဟာင္းကုန္ၿပီ။ သို႔ေသာ္ ဘယ္ေသာအခါမွ ေဟာင္းႏြမ္းမသြားသည့္ ‘‘ ေဖေဖ႔ကို ခ်စ္တယ္’’ ဟူသည့္ စကားေလး ပါရွိသည္။
အဖိုးအတန္ဆံုး လက္ေဆာင္ဆိုသည္မွာ တန္ဖုိး
ႀကီးႀကီး ေပး၀ယ္ထားသည့္အခ်က္၌ မတည္ဘဲ မည္သူ႔ထံမွ ရ႐ွိသည္ဟူေသာ အခ်က္၌သာ မူတည္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ လက္အစံုံမွ အေလ႔က်ပြင္႔ေသာ ပန္း၀ါ၀ါ တစ္စည္းတစ္ေလ လက္ခံရရွိဖူးသည့္ မိဘမ်ားကို ေမးၾကည့္ ပါ။ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္မ်ားကို ေငြေၾကး၌ မဟုတ္ဘဲ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၌သာ မူတည္ၿပီး တန္ဖိုးထားၾက ပါသည္။
ယင္းကို ဇာခရိ သေဘာေပါက္နားလည္သည္။ အသက္ႀကီးလ်က္ ကေလးမရႏိုင္ေတာ႔သည့္အ႐ြယ္၌…
အိမ္အျပန္ ႀကိဳဆုိပါသည္
ကၽြန္ေတာ္တို႔သားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခက္ခဲေသာအခ်ိန္ကာလကို ျဖတ္ေက်ာ္ေနရစဥ္
အသင္းေတာ္၏ ၀တ္ျပဳစည္းေ၀းႀကီးအၿပီး၌ ကၽြန္ေတာ္႔မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ကၽြန္ေတာ္႔ကို
အျပင္သို႔ေခၚထုတ္ၿပီး စကားေျပာသည္။ “မင္းနဲ႔ မင္းရဲ႕သားအတြက္ ငါေန႔တုိင္း ဆုေတာင္း
ေပးေနတယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္” ဟု ေျပာၿပီး “ဒါေပမယ့္ ငါအျပစ္ရွိသလုိ ခံစား ရတယ္” ဟုဆက္ေျပာသျဖင့္ “ဘာျဖစ္လို႔လဲ” ဟု ေမးရာ၊ “အဲဒီလို သားသမီးေတြ မလိမၼာတာမ်ိဳး ငါမၾကံဳဖူးဘူး။ ငါ့ ကေလးေတြက စည္းကမ္းနာခံတယ္။ ဒါဟာ ငါက ဒီလိုလုပ္၊ ဟိုလို မလုပ္နဲ႔လို႔ ၾကပ္မတ္တာနဲ႔ မဆုိင္ဘူး။ ကေလးေတြက သူတို႔ဘာသာ ေရြးခ်ယ္ၾကတာေလ” ဟု ေျပာျပသည္။
သူ႕ကုိ ေပြ႕ဖက္ႏွစ္သိမ့္လိုက္ခ်င္သည္။ သူ႕က႐ုဏာ
စာနာစိတ္က ဘုရားေပးသည့္ေက်းဇူးျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ သားႏွင့္ပတ္သက္၍ ႐ုန္းကန္ရသမွ် အဘဘုရားက နားလည္ေၾကာင္း ဆက္သြယ္ေျပာၾကားကာ သတိေပးသည္။
နာခံမႈမရွိသည့္ ေပ်ာက္ေသာသားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍…
အေျဖကို ေစာင့္ဆုိင္းရျခင္း
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သမီးေလး အသက္(၁၅)ႏွစ္အရြယ္တြင္ အိမ္မွ ထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္။ သူ ထြက္သြားသည္မွာ သံုးပတ္မွ်ၾကာသည္။ ထိုသံုးပတ္တာအခ်ိန္မွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္ အရွည္ၾကာဆံုးျဖစ္သည္။ ေနရာအႏွံ ေနရာတိုင္း၌ သူ႔ကိုလိုက္ရွာသည္။ ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ားအား ကူရွာေပးရန္ အကူအညီေတာင္းခဲ့သည္။ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ဖြယ္ ထိုေန႔ရက္မ်ားတြင္ ဘုရားသခင္ကို
ဆုေတာင္းလ်က္ ေစာင့္ဆိုင္းရန္ အေရးႀကီးပံုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ သင္ခန္းစာယူခဲ့ရသည္။
သူ႔ကိုျပန္ေတြ႔သည့္ေန႔မွာ ဖခင္မ်ားေန႔၌ ျဖစ္သည္။ ညေနစာစားရန္ စားေသာက္ဆိုင္ ကားရပ္နားစခန္းတြင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေရာက္ရွိေနခ်ိန္၌ ဖုန္း၀င္လာသည္။ အျခား စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွ စားပြဲထိုးမေလးက သူ႕ကို ေတြ႕ ေၾကာင္းေျပာျပသည္။ သမီးေလးသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္
သံုးလမ္းအေက်ာ္တြင္ ရွိေနသည္။ မၾကာမီတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္သို႔ သမီးေလးျပန္ေရာက္ရွိကာ လံုၿခံဳေအးခ်မ္းစြာ ရွိေနပါ သည္။
ဆုေတာင္းၾကေသာအခါ ဘုရားသခင္အား ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေစာင့္ဆိုင္းၾကရသည္။ ကိုယ္ေတာ္ မည္သို႔အေျဖေပးမည္၊ ဘယ္အခ်ိန္၌…