ျပန္လည္႐ွင္သန္လာေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
ေနသည္ အေ႐ွ႕အရပ္မွထြက္ပါသလား။ ေကာင္းကင္သည္ အျပာေရာင္ျဖစ္ပါသလား။ သမုဒၵရာေရသည္ ငန္ပါသလား။ ကိုေဘာ့လ္သတၱဳ၏ အက္တမ္အေလးခိ်န္သည္ ၅၈.၉ ျဖစ္ပါသလား။ ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းအား သိပၸံၾကမ္းပိုး သို႔မဟုတ္ အေသးအဖြဲမ်ားကို စပ္စပ္စုစု ေလ့လာေသာသူမ်ားသာလွ်င္ ေျဖဆိုႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး က်န္ေသာေမးခြန္းမ်ား၏အေျဖမ်ားမူကား ႐ိုးစင္းလြန္းလွပါသည္။ ထိုေမးခြန္းမ်ားသည္ ေမးေလ့ေမးထမရွိသည့္ သေရာ္ေတာ္ေတာ္ေမးခြန္းမ်ားသာ ျဖစ္သည္။
“သင္သည္ က်န္းမာျခင္းသို႔ေရာက္လိုသေလာ” (ေယာ ၅း၆) ဟူသည့္ သခင္ေယရႈ၏ သေရာ္သလုိထင္ရ သည့္ ေမးခြန္းကို ၾကားရစဥ္ ထိုကဲ့သို႔အေမးခံရလွ်င္ “လာေနာက္ေနတာလား။ ကၽြန္ေတာ္ အကူအညီကို ေစာင့္ေနတာ ၃၈ ႏွစ္ ႐ွိၿပီ” ဟုျပန္ေျဖမည္မွာ အသိသာႀကီး ပါ။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္ေမးေသာ ေမးခြန္းသည္ ေထ့ေငါ့ ေနာက္ေျပာင္ေသာေမးခြန္း မဟုတ္ပါ။ မွန္ေသာစကား သာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ သခင္ေယ႐ႈ၏အသံေတာ္သည္ ၾကင္နာသနားျခင္းႏွင့္ အျမဲျပည့္ဝ လွ်က္ ႐ွိသည့္အျပင္ သူ၏ေမးခြန္းသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔…
အေျခအေနကို သတိျပဳ
ခရစ္စမတ္အားလပ္ရက္၌ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစု ၅ ေယာက္ ေရာမၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္႐ွိေနၾကသည္။ လူမ်ားစုေဝး က်ပ္သိပ္ေနသည့္ေနရာသို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေနသည္။ ဗာတီကန္ႏွင့္ ေခၚလစီယမ္ကဲ့သို႔ေသာ ေနရာမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ရန္ လူအုပ္ႀကီးၾကားမွ တိုးေဝွ႔ေနစဥ္ ကၽြန္ေတာ့္သားသမီးမ်ားကို ဘယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ၊ အနီးအနားမွာ ဘယ္သူေတြရွိေနလဲ၊ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ဆိုတာကို သတိ႐ွိပါ ဟူေသာ “အေျခအေနဆိုင္ရာ သတိျပဳမႈ”ကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာေနမိသည္။ လံုျခံဳမႈမရွိသည့္ ေလာက၊ ေနအိမ္၊ ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေနထိုင္ၾကရသည္။ ထို႔အျပင္ ကေလးငယ္မ်ားက လက္ကိုင္ ဖုန္းမ်ား၊ နားၾကပ္မ်ား တပ္ဆင္အသံုးျပဳျခင္းေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနကို အျမဲသတိမျပဳမိၾကပါ။
“အေျခအေနကို သတိျပဳမႈ” - ဤအရာသည္ ဖိ ၁း၉-၁၁ တြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္ ဖိလိပၸိၿမိဳ႕႐ွိ ယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္ ရွင္ေပါလု ဆုေတာင္း၏ ႐ႈေထာင့္ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဖိလိပၸိၿမိဳ႕သားမ်ားအေနျဖင့္ သူတို႔ဘယ္သူ၊…
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွင္႔အတူ ထိုေနရာ၌ ႐ွိေနသည္
သူမအာ႐ုံက စပါကတီေဆာ႔ အခ်ဥ္ရည္ပုလင္း႐ွိသည့္ စင္အေပၚဆံုးသို႔သာ ၾကည့္ေန သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႔အနီးမွာပင္ ထိုစင္ကို ၾကည့္လ်က္ ဝယ္သင္႔ မဝယ္သင္႔ စဥ္းစားေနသည္။ သူကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႐ွိသည္ကို လံုးဝသတိမထား၊ မသိပါ။ သူ႔အာ႐ံုႏွင္႔ သူျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္က အရပ္ျမင္႔သျဖင္႔ ျပႆနာမ႐ွိ၊ သူမကေတာ႔ အရပ္မျမင္႔ပါ။ သို႔ႏွင္႔ သူ႔ကို ကူညီရန္ စကားေခၚလိုက္သည္။ သူမ ႐ုတ္တရက္ လန္႔ျဖန္႔သြားၿပီး “အမေလး... ႐ွင္႐ွိေနတာ မေတြ႕မိပါဘူး၊ ဟုတ္ကဲ႔... ေက်းဇူးျပဳ၍ အခ်ဥ္ရည္ပုလင္း ယူေပးပါ” ဟု ျပန္ေျဖခဲ႔သည္။
တပည့္ေတာ္တို႔သည္လည္း ထိုသိ႔ုေသာ အေျခအေနႏွင္႔ ရင္ဆိုင္ခဲ႔ရသည္။ ဆာေလာင္ေနသည့္ ပရိသတ္ႀကီး၊ ေတာအရပ္ျဖစ္ေနျခင္း၊ အခ်ိန္လင္႔ေနျခင္း ေၾကာင္႔ “ဤအရပ္သည္ ေတာအရပ္ျဖစ္ပါ၏။ မိုးလည္း ခ်ဳပ္ပါၿပီ။ လူအစုအေဝးတို႔သည္ ၿမိဳ႕႐ြာသို႔သြား၍ စားစရာကို ဝယ္ေစျခင္းငွာ အခြင္႔ ေပးေတာ္မူပါ ဟု…
စာထဲမွာထည့္ပို႔လိုက္
၄ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးအမ်ားစုကဲ့သို႔ပင္ ႐ူဘီေလးသည္ ေျပးလႊားကစားကခုန္ကာ၊ သီခ်င္းဆိုျခင္းကို ႏွစ္သက္လွသည္။ သို႔ေသာ္ ႐ူဘီက သူ႔ဒူးနာေၾကာင္း စၿပီးေျပာ လာသည္။ မိဘမ်ားက သူ႔ကိုက်န္းမာေရးစစ္ေဆးရန္ ေခၚသြားရာ ကင္ဆာအႀကိတ္ အဆင့္ ၄ ဆိုသည့္ရလဒ္မွာ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းလွသည္။ ႐ူဘီီေလးမွာ အခက္ၾကံဳရၿပီ။ သူ႔ကို အျမန္ပင္ ေဆး႐ံုတင္လိုက္ရသည္။
႐ူဘီေလး ေဆး႐ံုတက္ရသည့္အခ်ိန္မွာ ခရစ္စမတ္ နီးလာခ်ိန္အထိတိုင္ ၾကာသြားသည္။ အိမ္ႏွင့္ေ၀းကြာခ်ိန္ မ်ားက သူ႕အတြက္ အလြန္ပင္ခက္ခဲလွသည္။ ႐ူဘီီေလး၏ သူနာျပဳဆရာမက ႐ူဘီီ၏အခန္းအျပင္ဘက္၌ စာတိုက္ပံုး ထားရွိရန္ အၾကံေကာင္းရၿပီး မိသားစုမ်ားက ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႔စာမ်ားကို ေပးပို႔ၿပီး သူ႔ကို အားေပးႏွစ္သိမ့္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုေတာင္းခံခ်က္က ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚ ပ်ံ႕သြားၿပီး မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားသာမက သူစိမ္းမ်ားထံမွပင္ စာအေျမာက္အျမား ရရွိခဲ့သည့္အတြက္ လူအားလံုးအပါအ၀င္ ႐ူဘီီေလးမွာ အထူးပင္ အံ့ၾသခဲ့သည္။ စာေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္မွ်ရွိရရွိၿပီး…
နားေထာင္ရန္အတြက္ နားမ်ားကို ေပးထားသည္
မင္းသမီး ဒိုင္အဲန္း ခ႐ုဂါ သည္ အိမ္သူတစ္ဦး၏အခန္းက႑တြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရန္ ငွားရမ္းခံရသည္။ သူမသည္ ခင္ပြန္းႏွင့္သားကို ဆံုး႐ႈံးရေသာ ငယ္႐ြယ္သည့္ ဇနီး/မိခင္တစ္ဦးအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔တြင္ သူမ၌ ထုိအေတြ႔အၾကံဳမ်ိဳး မရွိခဲ႔ဘူးပါ။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း သ႐ုပ္ေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု မထင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ထိုအလုပ္တာဝန္ကို လက္ခံလိုက္သည္။ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈအေနျဖင့္ ႀကီးႀကီးမားမား ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈ ခံစား ေနရသူမ်ားအတြက္ မစအားေပးသည့္ ေတြ႔ဆံုပြဲမ်ားသို႔ သူတက္ေရာက္ ေလ့လာခဲ့သည္။
အစပိုင္းတြင္ အဖဲြ႔ဝင္မ်ားသည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခံစားခ်က္မ်ားကို မွ်ေဝေဆြးေႏြးၾကစဥ္ သူကဝင္၍ အၾကံဉာဏ္မ်ား ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားေပးသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကဲ့သို႔ပင္ သူမသည္လည္း အျခားသူမ်ားကို အကူအညီရေစခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ တစ္စတစ္စ သူမသည္ အၾကံျပဳ ေျပာဆုိျခင္းမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၿပီး နားေထာင္ျခင္းအမႈကိုသာ အစျပဳေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ သူမသည္ အျခားသူမ်ား၏ခံစားမႈမ်ားကို အမွန္တစ္ကယ္ ေလ့လာ သင္ယူ…
သခင္ေယ႐ႈသည္ သင့္အနားမွာပင္ရွိသည္
သမီးသည္ ေက်ာင္းသြားရန္ ခါတိုင္းထက္ပိုေစာၿပီး အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္အား လမ္းခုလတ္ရွိ ေကာ္ဖီဆိုင္၌ ေကာ္ဖီ၀င္ေသာက္မည္လားဟု ေမးသည္။ ေကာ္ဖီဆိုင္သို႔ ခ်ိဳးဝင္လာရင္း ကၽြန္ေတာ္က “ဒီမနက္မွာ ဝမ္းသာစရာတစ္ခုခု လုပ္ရင္မေကာင္း ဘူးလား” ဟုေမးရာ သူက “လုပ္ၾကတာေပါ႔ ” ဟုျပန္ေျဖသည္။
မွာစရာ႐ွိသည္ကို မွာၿပီး အေရာင္းစာေရးေလးက မည္မွ် က်သင့္ေၾကာင္းေျပာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနာက္မွ မိန္းကေလးအတြက္ပါ ေငြရွင္းေပးလိုေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္သမီးေလး မ်က္နွာေပၚတြင္ အျပံဳးပန္းေလးမ်ား ေဝဆာသြားပါေတာ့သည္။
ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ လုပ္ဇာတ္မ်ားၾကားတြင္ ေကာ္ဖီေလးတစ္ခြက္သည္ ဘာမွမဟုတ္ပါ။ (သို႔) ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ျဖစ္ေနပါသလား။ ၎သည္ အငယ္ဆံုး ေသာသူဟု သခင္ေယရႈ ေခၚဆိုသူမ်ားအေပၚ က႐ုဏာျပရန္ သခင့္အလိုေတာ္ကို ေဆာင္သည့္နည္းလမ္းမ်ားအနက္ တစ္ခု ျဖစ္ေနမည္လားဟု ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသည္ (မ ၂၅း၄၀)။ ေတြးမိသည့္အရာတစ္ခုမွာ မိမိအနီး (သို႔) မိမိေနာက္၌ တန္းစီေနသူအား အေရးပါသူအျဖစ္…
ေမးျမန္းျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္း
ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္၏လားရာအရပ္(တည္ေနရာ)ကို ခံစားသိရွိႏိုင္ျခင္းအေပၚ ကၽြန္ေတာ္ အျမဲ အားက်မိသည္။ သူ၏ပင္ကိုယ္အသိျဖင့္ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ကို မွန္ကန္စြာ အလိုလို ၫႊန္ျပႏုိင္သည္။ ထိုခံစားသိရွိမႈသည္ သူ၏ေမြးရာပါအသိျဖစ္ပံု ရသည္။ သူေျပာတိုင္းလည္း အျမဲမွန္ကန္သည္။ ေနာက္ဆံုး သူလမ္းေပ်ာက္သြားသည့္ ညမတိုင္မီအထိ သူေျပာတိုင္း အျမဲမွန္ကန္သည္။
အေဖလမ္းေပ်ာက္သြားသည့္ညက သူႏွင့္အေမသည္ အကၽြမ္းတ၀င္မရွိေသာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၌ အခမ္းအနားတစ္ခုသို႔ တက္ေရာက္ၿပီး ေမွာင္သြားခ်ိန္မွ ထိုၿမိဳ႕မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာ လာၾကသည္။ အေဖသည္ အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးသို႔ သြားေသာလမ္းကို သိေနသည္ဟု သူ႔ကိုယ္သူ ယံုၾကည္ေသာ္လည္း အမွန္စင္စစ္ သူလမ္းမွားေနသည္။ သူျပန္လွည့္၍ ေမာင္းလာေသာ္လည္း စိတ္႐ႈပ္ေထြးၿပီး ေခါင္းပူေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔မိခင္က “ခက္ခဲလိမ့္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္မသိပါတယ္။ ရွင္ရဲ့တယ္လီဖုန္းကေန လမ္းၫႊန္ေတာင္းလိုက္ပါလား။ အဆင္ေျပသြားမွာပါ” ဟု အေဖ့ကို အၾကံျပဳလိုက္သည္။
ဤအျဖစ္အပ်က္သည္ အသက္ ၇၆ ႏွစ္အရြယ္႐ွိ ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္၏ဘ၀၌ ပထမဆံုးအႀကိမ္…