ခ်ီးမြမ္းရန္ အေၾကာင္းအရင္း
ကၽြန္မ အသက္ ၁၃ ႏွစ္အ႐ြယ္က ေက်ာင္း၌ အဓိက ဘာသာရပ္ ၄ ခု အျပင္ အေျခခံ အိမ္တြင္းမႈ၊ စီးပြားေရး၊ အႏုပညာ၊ သံစံုသီခ်င္းအဖြဲ႕ႏွင္႔ လက္သမားအတတ္ပညာ (အိမ္ေဆာက္ရန္ သစ္သားမ်ားပံုေဖာ္ျခင္း-woodworking) စသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားကိုပါ သင္ယူရမည္ျဖစ္သည္။ သံစံုသီခ်င္းသင္တန္း၏ ပထမဆံုးရက္တြင္ နည္းျပက ကၽြန္မတို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို စႏၵရားအနီးသို႔ေခၚ၍ အသံစစ္ၿပီး ေနရာခ်သည္။ ကၽြန္မအလွည့္၌ ဆရာတီးေသာ တီးလံုးကို္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆိုျပခဲ႔ေသာ္လည္း ကၽြန္မကို ေနရာမခ်ဘဲ ကၽြန္မကို တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးသည့္အခန္းသို႔ ပို႔ၿပီး အျခား သင္တန္းတစ္ခုကို ေ႐ြးခ်ယ္ရန္ တိုင္ပင္ေစပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကၽြန္မသိလိုက္သည္မွာ ကၽြန္မအသံသည္ သီခ်င္းသံၾကား၌ မၾကားသင္႔ေသာအသံျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ဘယ္ေသာအခါမွ သီခ်င္းမဆိုသင္႔ေၾကာင္းေပတည္း။
ထိုအေတြးက ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္တုိင္ေအာင္ စြဲေနခဲ႔သည္။ ထို႔ေနာက္ လူလတ္ပိုင္းအ႐ြယ္တြင္ ဆာလံ ၉၈ ကို ဖတ္မိသည္။ ဆာလံဆရာက…
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ၾကားလိုေသာအေၾကာင္းအရာ
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ လူသားမ်ားျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ မိမိ၏သေဘာထားႏွင့္တိုက္ဆိုင္တူညီၿပီး မိမိအျမင္အယူအဆကို ေထာက္ခံမည့္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကိုသာ ႐ွာၾကံ
ၾကသည္။ ေလ့လာသံုးသပ္ခ်က္မ်ားအရ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ယူဆခ်က္မ်ားကို ပံ႔ပိုးေပးသည့္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကိုသာ ႏွစ္ဆတိုး ရွာေဖြစုေဆာင္းၾကသည္ဟု ဆိုထား သည္။
မိမိ၏ေတြးေခၚယူဆခ်က္မ်ားကို နက္နဲစြာ ကိုင္စြဲေသာအခါ မိမိႏွင့္ဆန္႔က်င္သည့္ အေတြးအေခၚအယူအဆႏွင့္ ၎၏ စိန္ေခၚခ်က္မ်ားကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ လက္မခံ၊ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ၾကသည္။
ဣသေရလႏိုင္ငံကို အုပ္စုိးေသာ အာဟပ္မင္း လက္ထက္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာအျဖစ္အပ်က္႐ွိခဲ့သည္။အာဟပ္မင္းသည္ ဂိလဒ္ျပည္ ရာမုတ္ၿမိဳ႕သို႔ စစ္ခ်ီသင့္ မသင့္ ယုဒ႐ွင္ဘုရင္ေယာရွဖတ္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္သည္။ အာဟပ္မင္းသည္ သူၾကားလိုသည့္စကားကိုေျပာမည့္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ပေရာဖက္ ၄၀၀ ကို ပင့္ဖိတ္ၿပီး သူ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္ အၾကံျပဳေစရာ ၎တုိ႔က စစ္ခ်ီရန္ အၾကံျပဳၾကသည္။ “ထာဝရဘုရားသခင္သည္ အရွင္မင္းႀကီး၏ လက္ေတာ္သို႔ အပ္ေတာ္မူမည္” ဟု ေလွ်ာက္ၾကသည္ (၆ ရာ ၁၈း၅)။ ထုိပေရာဖက္ မ်ားတြင္ဘုရားသခင္ေရြးခ်ယ္ေသာ…
သို႔ေသာ္လည္း...
အဆိုးျမင္တတ္ေသာသေဘာသို႔ယိမ္းပါလ်က္ ဘ၀အသက္တာ၏ အေျခအေနမ်ား မည္သို႔ ျဖစ္ပ်က္ေတြ႕ၾကံဳရမည္ကို အႏုတ္လကၡဏာျဖင္႔ လွ်င္ျမန္စြာ ကၽြန္မသံုးသပ္ ေကာက္ခ်က္ခ်တတ္သည္။ အလုပ္တစ္ခုကို ဆက္မလုပ္ဘဲ အားစိုက္ထုတ္မႈကို ရပ္လိုက္ပါက အျခားအလုပ္မ်ားလည္း ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း လြယ္လင္႔တကူ လက္ခံယံုၾကည္မိသည္။ မဆီမဆိုင္ ကၽြန္မ ေျခေခ်ာင္းေလးမ်ားကိုပင္ ကုန္းထိရန္ တတ္ႏိုင္ေတာ႔မည္ မဟုတ္ဟု ေတြးမိသည္။ ကၽြန္မသည္ မည္သည့္ အလုပ္ကိုမွ် မွန္ကန္စြာ မလုပ္ႏိုင္ေသာ စိတ္ပ်က္စရာ မိခင္တစ္ဦးပါလား။ က႑တစ္ခု၌ ႐ံႈးနိမ့္ျခင္းက ကၽြန္မ၏အျခားေသာခံစားမႈ မ်ားစြာကိုပါ မလိုလားအပ္ဘဲ ထိခုိက္လာသည္။
ဘုရားသခင္ ပေရာဖက္ဟဗကၠဳတ္အား ေဖာ္ျပခဲ႔ေသာ အရာအေပၚ သူမည္သို႔ တံု႔ျပန္ခဲ႔မည္ကို ကၽြန္မအေနျဖင့္ အလြယ္တကူ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ႏိုင္သည္။ အနာဂတ္၌ ၾကာ႐ွည္၍ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေသာႏွစ္မ်ားကို ဘုရားသခင္၏ လူမ်ိဳးေတာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ရမည္ကို သိ႐ွိခဲ႔ၿပီးေနာက္ သူအလြန္ႀကီးစြာ စိတ္ပင္ပန္းအားေလ်ာ့ ခဲ႔ရသည္။ အသီးအႏွံမ႐ွိ၊ အသားငါးမ႐ွိ၊ ႏွစ္သိမ့္သက္သာေစမည့္သူမရွိ၊…
တိုက္႐ိိုက္ညႊန္ၾကားခ်က္
ကၽြန္မ၏ဒုတိယသမီးသည္ သူ႔အစ္မ၏အိမ္ခန္း၌ အစ္မ၏ခုတင္ေပၚတြင္မွ အလြန္ အိပ္ခ်င္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ သူ႔ကို ညစဥ္အစ္မအိပ္ယာထဲသိပ္ရင္း ‘‘ကိုယ္႔အိပ္ယာ ထဲမွာဘဲ အိပ္ေနာ္၊ နားမေထာင္ရင္ သမီးကို ပုခက္ထဲျပန္သိပ္ရလိမ္႔မယ္’’ ဟု တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္သတိေပးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ညစဥ္ အခန္းအျပင္ဘက္ ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႔ရၿပီး စိတ္ပ်က္စရာ သမီးေလးကို ပုခက္ထဲ ျပန္သိပ္ခဲ႔ရသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကုန္လြန္ၿပီးမွ ကၽြန္မျပန္သိရသည္မွာ သူ႔အစ္မက သူ႔အခန္းေဖာ္ ညီမေလးကို မလိုခ်င္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ သမီးငယ္ကို ‘‘အေမေခၚေနတယ္’’ ဟု တတြင္တြင္ ေျပာသျဖင္႔ သမီးငယ္က အစ္မစကားအတိုင္း ကၽြန္မကို ထြက္႐ွာျခင္းျဖစ္သည္။ ရလဒ္က သူ႔ပုခက္ထဲ ျပန္အိပ္ရျခင္းျဖစ္သည္။
မွားယြင္းေသာအသံကို နားေထာင္မိျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္ကို လူတိုင္းခံယူရသည္။ သူ႕ကိုယ္စား မိန္႔ၾကားရန္ လူတစ္ဦးကို ေဗသလၿမိဳ႕သုိ႔ ဘုရားသခင္ ေစလႊတ္ခဲ႔ရာ သူ႔ကို ဘာမွမစားမေသာက္ရန္၊ လာရာလမ္းအတိုင္း မျပန္ရန္ ေသခ်ာစြာ…
ဒဏ္စီရင္ျခင္း အထက္ရွိ က႐ုဏာေတာ္
ကၽြန္မ၏ကေလးမ်ား စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကၿပီး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အျပစ္ေပးရန္ ကၽြန္မထံ လာေရာက္ တိုင္တန္းၾကေသာအခါ ေနရာသီးသန္႔ခြဲၿပီး သူတုိ႔၏ျပႆနာကို နားေထာင္ ေပးသည္။ ထိုေနာက္တြင္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ဦးစလံုးတြင္ အျပစ္႐ွိေၾကာင္း ေတြ႕႐ွိရၿပီး သင္႔ေလ်ာ္မွ်တသည့္ အျပစ္ဒဏ္ခံရမည္ဟု ေျပာရာ၊ တစ္ဦးကို အလ်င္အျမန္ အျပစ္ဒဏ္ ေပးရန္ ႏွစ္ဦးစလံုး အၾကံျပဳၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ ေပးေစလိုသည့္ အျပစ္ဒဏ္ကို သူတို႔အေပၚ အျပန္အလွန္ ေပးလိုက္သျဖင္႔ သူတို႔အံ႔ၾသသြားၾကသည္။ အျပစ္ဒဏ္ စီရင္ခ်က္သည္ အျခားသူတစ္ဦးအတြက္ ရည္႐ြယ္ခဲ႔စဥ္က မွ်တသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း မိမိကိုယ္တိုင္ခံရသည့္အခါ ‘‘မမွ်တ၊မတရား’’ဟု ကေလးမ်ား ၀မ္းနည္းေၾကကြဲၾကသည္။
ကၽြန္မ၏ ကေလးမ်ားအျဖစ္က ႐ွင္ယာကုပ္ၾသ၀ါဒစာ အခန္းႀကီး ၂ အငယ္ ၁၃ တြင္ ဘုရားသခင္ သတိေပးထားသည့္ ‘‘က႐ုဏာမ႐ွိဘဲ တရားစီရင္ျခင္း’’ကို သတိရေစသည္။ ခ်မ္းသာသူကို မ်က္ႏွာသာေပးျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကို ေ႐ွ႕တန္းတင္ျခင္းထက္ အျခားသူကို…
ေ႐ွ႕ေျပးအဖြဲ႕
ကၽြန္မ မိတ္ေဆြတစ္ဦးသည္ လက္႐ွိ သူေနထိုင္ေနသည့္ ဇာတိၿမိဳ႕မွ မိုင္ေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ေဝးကြာသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေနထိုင္ရန္ စီစဥ္ေနသည္။ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕မည့္ကိစၥကို တာဝန္ခြဲေဝယူၾကသည္။ ခင္ပြန္းသည္က ၿမိဳ႕ေပၚ၌ ေနထိုင္မည့္ကိစၥကိုစီစဥ္ၿပီး သူက အိမ္၌ပစၥည္းမ်ား သိမ္းဆည္းထုတ္ပိုးသည္။ သူက ေနရာသစ္၊ အိမ္သစ္၏အေနအထားကို ႀကိဳတင္သြားၾကည့္ျခင္းလည္းမ႐ွိ၊ အိမ္႐ွာသည့္ကိစၥ၌လည္း မပါခဲ႔ဘဲ ေျပာင္းေရြ႕ရန္ သတၱိ႐ွိသည့္ သူ႔ကို ကၽြန္မအံ႔ၾသမိသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ စိတ္ခ်လက္ခ် ႐ွိေနႏိုင္သည္ကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာ၊ သူအေနႏွင္႔ စိုးရိမ္စိတ္ ႐ွိေၾကာင္း ၀န္ခံၿပီး အိမ္ေထာင္သက္တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ခင္ပြန္းသည္က သူ႔အႀကိဳက္၊ သူ႔လိုအပ္ရာကို ေကာင္းစြာ သိ႐ွိၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္းေၾကာင္႔ ခင္ပြန္းသည္ကို သူစိတ္ခ်ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
အထက္ခန္းတြင္ သခင္ေယ႐ႈသည္ သူအပ္ႏွံခံရမည့္အေၾကာင္းႏွင္႔ အေသခံ ရမည့္အေၾကာင္းမ်ားကို တပည့္ေတာ္တုိ႔အား ေျပာျပသည္။ ၎သည္ သခင္ေယ႐ႈ၏ ေလာက အသက္တာ အေမွာင္က်သည့္ အခ်ိန္နာရီျဖစ္ၿပီး တပည့္ေတာ္တို႔၏…
အထဲမွာ ဘာ႐ွိလဲ
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း အဲမလီ ၏သမီးလက္ထဲ၌ ကိုင္ထားသည့္ မိန္းကေလးအ႐ုပ္ေလးမွာ ကၽြန္မတို႔ငယ္စဥ္က ကစားခဲ့သည့္ အ၀တ္ႏွင့္ခ်ဳပ္ထားသည့္ အ႐ုပ္မ်ိဳးေလးျဖစ္၍ ကၽြန္မက အျမတ္တႏိုးႏွင့္ခ်ီးမြမ္းလိုက္ရာ သူက ‘‘အ႐ုပ္ထဲမွာ ဘာ႐ွိလဲ သိခ်င္လား’’ ဟု ေမးသျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ သိခ်င္ေဇာျဖင့္ ‘‘အင္း’’ ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ အ႐ုပ္ထဲမွာဘာ႐ွိပါလိမ့္ဟု ကၽြန္မအလြန္သိခ်င္သည္။ အ႐ုပ္ကို ေမွာက္ခံုထား၍ ေက်ာဘက္မွဇစ္ကို အဲမလီ ဖြင္႔လိုက္ၿပီး အ႐ုပ္ကိုယ္ထည္အတြင္းမွ ရတနာေလးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထုတ္လိုက္သည္။ ထိုရတနာမွာ သူကေလးဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ အဲမလီ ႏွစ္သက္စြာ ေဆာ႔ကစားခဲ႔သည့္ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႕က အ႐ုပ္အေဟာင္းေလး ျဖစ္ပါသည္။ တန္ဖိုးႏွင္႔ ဆြဲေဆာင္မႈကိုေပးမည့္ အတြင္းမွအ႐ုပ္ေလး မ႐ွိပါက အျပင္မွအ႐ုပ္သည္ အခြံသာျဖစ္လိမ္႔မည္။
သခင္ေယ႐ႈ၏ လူ႔ဇာတိခံျခင္း၊ အေသခံျခင္းႏွင္႔ ႐ွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းကို ရတနာဘ႑ာအျဖစ္ ႐ွင္ေပါလု ေဖာ္ျပထားၿပီး ၎ကို ဘုရားလူမ်ား၏မတည္ျမဲေသာခႏၶာ၌ သိုထားသည္။…
အသစ္တစ္ဖန္ အစျပဳျခင္း
ဒီဇင္ဘာလကုန္၍ ခရစ္စမတ္ကာလ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ား ၿပီးဆံုးသြားေသာအခါ ကၽြန္မ အေတြးမ်ားက ေနာင္လာမည့္ႏွစ္သို႔ ဦးတည္သြားသည္။ ကေလးမ်ား ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္ ျဖစ္၍ နိစၥဓူ၀ ၀တၱရားမ်ားနည္းပါးခ်ိန္တြင္ မႏွစ္ကျဖစ္ပ်က္ခဲ႔သည့္ အခ်င္းအရာမ်ား၊ေနာက္ႏွစ္၌ မိမိျဖစ္လိုေသာအခ်င္းအရာမ်ားႏွင္႔ စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြန္မဆင္ျခင္မိသည္။ ထိုသို႔ ဆင္ျခင္္ေတြးလိုက္တိုင္း ကၽြန္မျပဳခဲ႔ေသာ အမွားမ်ား အတြက္ နာက်င္ၿပီး ေနာင္တရမိသည္။ သို႔တိုင္ ႏွစ္သစ္ တစ္ႏွစ္ကို စတင္ရမည့္အေတြးသည္ ကၽြန္မကို ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္း မ်ားျဖင္႔ ေမွ်ာ္တလင္႔လင္႔ ျဖစ္ေစသည္။ မႏွစ္က မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ခဲ႔ျဖစ္ခဲ႔ အသစ္တစ္ဖန္ အစျပဳႏိုင္ျခင္းသည္ အခြင္႔အေရးတစ္ခုရ႐ွိသကဲ့သို႔ ကၽြန္မခံစားရပါသည္။
ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဗာဗုလုန္ႏိုင္ငံ၌ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ၾကာ ကၽြန္ခံခဲ႔ရၿပီးေနာက္ ေပရသိ႐ွင္ဘုရင္ ကု႐ုမင္းက ၎တို႔၏တိုင္းျပည္ ယုဒျပည္သို႔ ျပန္လႊတ္လိုက္ေသာအခါ သူတို႔ခံစားရမည့္ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းႏွင္႔ ႏႈိင္းဆၾကည့္ပါက ကၽြန္မ၏အသစ္တဖန္ အစျပဳမည့္ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္က သိမ္ငယ္သြားသည္။ ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းသည္ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားကို…
၀က္ေပါင္ေျခာက္ႏွင္႔ ဥမ်ား
ၾကက္ႏွင္႔၀က္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္၌ ၾကက္ႏွင္႔၀က္တို႔သည္ အတူေပါင္းၿပီး စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ ဖြင္႔ရန္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ေရာင္းခ်မည့္ အစားအေသာက္စာရင္း စီစဥ္ေရးဆြဲရာ ၾကက္က ၀က္ေပါင္ေျခာက္ႏွင္႔ၾကက္ဥေရာင္းမည္ဟု အၾကံျပဳသည္။ ထိုအခါ ၀က္က ‘‘ေတာ္...ေတာ္... ေက်းဇူးဘဲ၊ ငါက ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေပးဆပ္ရမွာ၊ မင္းကေတာ႔ ပါ႐ံုေလးပဲ ပါမွာေပါ႔’’ ဟု အလ်င္အျမန္ ကန္႔ကြက္လိုက္သည္။
ပန္းကန္ျပားေပၚ သူ႔ကိုယ္သူထား႐ွိဆက္သရန္ ၀က္အတြက္ ျပႆနာမရွိေသာ္လည္း ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး သူနားလည္ထားသည့္အရာက ကၽြႏု္ပ္အတြက္ မွတ္သားဖြယ္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ေနာက္ေတာ္သို႔ စိတ္ႏွလံုး အႂကြင္းမဲ႔လိုက္ေလွ်ာက္ရန္ သာ၍ေကာင္းေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္ သင္ခန္းစာ ရ႐ွိပါသည္။
သူ၏တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္ရန္အတြက္ ယုဒ႐ွင္ဘုရင္ အာသသည္ ဣသေရလ႐ွင္ဘုရင္ႏွင္႔ ႐ႈရိ႐ွင္ဘုရင္တို႔၏ မဟာမိတ္ကို ခ်ိဳးဖ်က္ရန္ ႀကိဳးစားသည္။ ဤအမႈၿပီးေျမာက္ရန္ ႏွင့္ ႐ႈရိ႐ွင္ဘုရင္ ဗဟၤာဒဒ္ထံမွ မ်က္ႏွာသာရရန္ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္ ရတနာမ်ားႏွင္႔အတူ ‘‘ဗိမာန္ေတာ္ဘ႑ာ၊ နန္းေတာ္…
ေကာင္းစြာသိနားလည္ျခင္း
ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ ကၽြန္မတို႔ ေမြးစားသည့္ သားငယ္ေလးကို အိမ္သို႔ ေခၚေဆာင္လာခ်ိန္တြင္ သူသည္ လေပါင္းမ်ားစြာ အစာေကာင္းစြာ မစားရဘဲ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ႔သည့္ ကေလးငယ္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႔၊ အထူးသျဖင္႔ အစားအေသာက္ေကာင္းမ်ား ေကၽြးၿပီး ေမတၱာမိုးႀကီး ႐ြာလိုက္ရန္ ကၽြန္မ စိတ္ေစာမိသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္မတို႔ မည္မွ်ပင္ ႀကိဳးစားလည္း၊ အထူးကုမ်ားႏွင္႔ျပသလည္း သူကေတာ႔ ပိန္လွီျမဲပင္။ သံုးႏွစ္ ၾကာၿပီးေနာက္မွ သူပံုမွန္မစားႏိုင္ေသာအစာ ႐ွိေၾကာင္း သိလိုက္ရၿပီး ထိုအစားအစာမ်ားကို ဖယ္႐ွားလိုက္မွ လအနည္းငယ္အတြင္း သူ႔အရပ္ ၅ လက္မခန္႔ ထြက္လာ သည္။ ကေလး၏ႀကီးထြားမႈကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစသည့္ အစာမ်ားကို မသိဘဲ ေကၽြးမိျခင္းေၾကာင္႔ ကၽြန္မ ၀မ္းနည္း ခံစားရသကဲ႔သို႔ ယခုတြင္ သူ၏က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္ တိုးတက္လာျခင္းအတြက္လည္း ကၽြန္မ ၀မ္းေျမာက္ရသည္။
ဗိမာန္ေတာ္၌ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည့္ ပညတၱိက်မ္းကို ျပန္ေတြ႔ေသာအခါ ေယာ႐ွိမင္းသည္လည္း…