မိတ္ေဆြတို႔၏အမွတ္သေကၤတမ်ား
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဂါနာႏိုင္ငံ၌ ႀကီးျပင္းလာစဥ္ လူအုပ္ၾကားတြင္ အေဖ့လက္ကို ကိုင္ၿပီး ေလွ်ာက္လည္ရသည္ကို ၾကည္ႏူးမိသည္။ သူသည္ ကၽြန္ေတာ္႔အေဖလည္းျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈအရ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး လက္ဆုပ္ကိုင္ျခင္းသည္ မိတ္ေဆြအစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း အမွတ္သညာျဖစ္သည္။ အတူတစ္ကြ လမ္းေလွ်ာက္စဥ္ အေၾကာင္းခ်င္းရာမ်ိဳးစံုကို ေျပာၾကဆိုၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္ ျဖစ္တုိင္း ႏွစ္သိမ့္မႈကို အေဖထံမွ ရရွိသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အေဖာ္ဖြဲ႔ျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ အလြန္တန္ဖိုးထားသည္။
သခင္ေယ႐ႈက သူ၏ေနာက္ေတာ္လိုက္မ်ားအား “မိတ္ေဆြမ်ား” ဟု ေခၚၿပီး မိတ္ေဆြျဖစ္ျခင္း အမွတ္သညာ မ်ားကို ေဖာ္ျပသည္။ “ခမည္းေတာ္သည္ ငါ့ကို ခ်စ္ေတာ္မူ သကဲ့သို႔ ငါသည္ သင္တို႔ကိုခ်စ္၏” ဟု ကိုယ္ေတာ္မိန္႔ႁမြက္သည္ (ေယာ ၁၅း၉)။ မိတ္ေဆြတို႔အတြက္ သူ၏အသက္ကို စြန္႔သည္ (း၁၃)။ ကိုယ္ေတာ္က သူ႔အေဆြတို႔အား ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံအတြက္ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာမ်ားကိုျပသည္ (း၁၅)။ ဘုရားသခင္…
အလင္းထဲ၌ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္း
မိုးတိမ္ေၾကာင့္ လမင္းကြယ္ေပ်ာက္သြားသည့္အခါ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏႐ြာေလးအေပၚသို႔ အေမွာင္ထု က်ေရာက္ေလေတာ့သည္။ ေကာင္းကင္တြင္ လွ်ပ္စီးမ်ားလက္ကာ မိုးမုန္တိုင္းက်ၿပီး မိုးခ်ဳန္းေလေတာ့သည္။ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝက ထုိအျခင္းအရာသည္ ႀကီးမား၍ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အေကာင္တစ္ေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ခုန္အုပ္သကဲ့သို႔ခံစားရၿပီး ေၾကာက္လန္႔၍ အိပ္မရေတာ့ပါ။ သို႔ရာတြင္ နံနက္မိုးေသာက္ေနထြက္ခ်ိန္တြင္ ထုိအသံမ်ား ေပ်ာက္ၿပီး ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းသြားသည္။ ေနေရာင္ျခည္ ေအာက္တြင္ ငွက္ကေလးမ်ား ခ်ိဳသာစြာ က်ဴးေအးၾကသည္။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အေမွာင္ထုလႊမ္းေသာညႏွင့္သာယာေသာ ေန႔အလင္း၏ ျခားနားမႈက အလြန္သိသာကြာျခားပါသည္။
ေဟျဗဲက်မ္းကို ေရးသားသူက သိနာေတာင္ေပၚတြင္ ဣသေရလလူတို႔ မဲေမွာင္ေနေသာမုန္တိုင္းႏွင့္ေတြ႔ၿပီး ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ရသည့္ အေတြ႔အၾကံဳကို (ထြက္ ၂၀ း၁၈-၁၉) ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားခဲ့သည္။ သူတို႔အား ပညတ္ေတာ္ကိုေပးျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္သည္ တစ္ခဲနက္ေသာအေမွာင္ထုႏွင့္ ေၾကာက္စရာျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ စံခ်ိန္စံၫႊန္းႏွင့္ မီေအာင္ အသက္မရွင္ႏိုင္။ သူတို႔၏အျပစ္က သူတို႔အား အေမွာင္ထုတြင္…
မွန္မ်ားႏွင့္ ၾကားနာသူမ်ား
ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံ၊ ကမ္ပလာၿမိဳ႕႐ွိ ဟိုတယ္မွ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲသို႔သြားရန္ ကၽြႏ္ုပ္ထြက္လာ ေသာအခါ လာႀကိဳသည့္ မိတ္ေဆြက ကၽြႏ္ုပ္ကိုၾကည့္ၿပီး သေဘာက်စြာ ရယ္ေနသျဖင့္ ‘‘ဘာရယ္တာလဲ’’ဟု ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္သည္။ သူက ရယ္ရင္းမွ ‘‘ရွင္ေခါင္းမၿဖီးခဲ့ ဘူးလား’’ဟု ေမးလိုက္သည္။ ယခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ရမည့္ အလွည့္ပင္။ ေခါင္းၿဖီးရန္ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ေမ့သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုမွန္တြင္ၾကည့္ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ျမင္သည့္အရာကို အဘယ္ေၾကာင့္ အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္သြားရသနည္း။
ရွင္ယာကုပ္သည္လည္း အလားတူ လက္ေတြ႕ က်သည့္ အခ်က္ကို အေျခခံၿပီး သမၼာက်မ္းစာ ေလ့လာမႈကို ပိုၿပီးအက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစေရး အသံုးဝင္ေသာ႐ႈေထာင့္ကို ျပခဲ့သည္။ ဆံပင္ၿဖီးရမလား၊ မ်က္ႏွာသစ္ရမလား၊ ၾကယ္သီး တပ္တာမွန္ရဲ့လား စသည္ျဖင့္ မိမိ၏လိုအပ္ခ်က္ကို ျပဳျပင္ႏိုင္ရန္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မွန္ၾကည့္ၾကသည္။ မွန္္ခ်ပ္ပမာ သမၼာက်မ္းစာသည္လည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အက်င့္စ႐ိုက္၊ စိတ္သေဘာထား၊ အေတြးအေခၚ၊ အမူအက်င့္တို႔ကို စစ္ေဆးရန္ ကူညီေပးသည္ (ယာ…
အထီးက်န္ ခရစ္စမတ္
ဂါနာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း စာကိုဂူေဒသ႐ွိ အဖိုး၏အိမ္၌ ျဖတ္သန္းခဲ႔ရသည့္ ခရစ္စမတ္မွာ အထီးက်န္ဆံုးခရစ္စမတ္ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္သည္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ အ႐ြယ္သာ႐ွိၿပီး မိဘေမာင္ႏွမမ်ားက အေဝးတစ္ေနရာ၌ ႐ွိေနခဲ႔သည္။ ယခင္႐ြာမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔ ခရစ္စမတ္ပြဲႏြဲခဲ႔စဥ္က အစီအစဥ္မ်ားမွာ အံ႔မခမ္းျဖစ္ၿပီး အမွတ္ရစရာ မ်ားသည္။ ယခုခရစ္စမတ္မွာမူ တိတ္ဆိတ္လ်က္ အထီးက်န္ေနသည္။ ခရစ္စမတ္နံနက္ခင္းေစာေစာအခ်ိန္၌ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ လွဲေလ်ာင္းရင္း ‘‘ႏွစ္ကုန္ေတာ႔မည္၊ ခရစ္စမတ္ခ်ိန္ခါ ေရာက္ခဲ႔ၿပီ၊ ဘုရားသားေတာ္ဖြားျမင္ၿပီ၊ လူတိုင္း ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင္႔ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း႐ွိေစ’’ ဟူသည့္ သီခ်င္းေလးကို သတိရၿပီး ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ျဖင္႔ ထပ္တလဲလဲ သီဆိုမိေတာ႔သည္။
ထိုစဥ္ အဖြားဝင္လာၿပီး ‘‘ဘာသီခ်င္းဆိုေနတာလဲ’’ ဟုေမးသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ အဖိုးအဖြားမ်ားက ခရစ္စမတ္ကို မသိ၊ ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းလည္း မသိပါ။ သို႔ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ သိသမွ် ခရစ္စမတ္အေၾကာင္းကို သူတို႔အား ေျပာျပခဲ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္ အခိုက္အတန္႔ေလးက အထီးက်န္မႈကို…
ဘုရားသခင္၏တည္႐ွိျခင္း
စိတ္ပူပန္ေနသည့္ သားအဖႏွစ္ဦးသည္ စိတ္တန္ခိုး႐ွင္ဆရာ၏ ေရွ႕၌ ေရာက္ရွိေနသည္။ ဆရာက ‘‘ခင္ဗ်ားသားက ဘယ္ေလာက္ေဝးတဲ႔ ခရီးကို သြားမွာလဲ’’ ဟု ေမးရာ၊ ဖခင္က ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးဆီကိုပါ ဆရာ။ ၿပီးေတာ႔ သူက ၿမိဳ႕မွာ အေတာ္ၾကာဦးမွာ’’ ဟု ေျဖသည္။ ဆရာက ဖခင္ထံသို႔ လက္ဖြဲ႕တစ္ခုကို ကမ္းေပးလိုက္ၿပီး ‘‘ဒီအေဆာင္က ခင္ဗ်ားသား သြားေလရာရာမွာ သူ႔ကို ကြယ္ကာေပးလိမ္႔မည္’’ ဟုု ဆိုသည္။
ထိုဆယ္ေက်ာ္သက္သားငယ္မွာ ကၽြႏု္ပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုဆရာႏွင္႔သူ၏လက္ဖြဲ႕က ကၽြႏု္ပ္အတြက္ ဘာမွ အေထာက္အကူ မျပဳပါ။ ၿမိဳ႕ႀကီးသို႔ ေရာက္႐ွိၿပီးေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ သခင္ေယ႐ႈကို လက္ခံယံုၾကည္ခဲ႔ၿပီး၊ ထိုလက္ဖြဲ႕ကို လႊင္႔ပစ္ကာ ခရစ္ေတာ္၌ အမွီျပဳ တည္ေနခဲ႔သည္။ အသက္တာ၌ သခင္ေယ႐ႈကို ရ႐ွိျခင္းက ဘုရားသခင္၏ တည္႐ွိျခင္းကို အာမခံသည္။
အႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္လြန္ခဲ႔ၿပီးေနာက္…
စကားလံုးထက္သာလြန္ေသာ
အာဖရိကန္ဘာသာျဖင့္ သမၼာက်မ္းစာကို ဘာသာျပန္ၿပီး ဆက္ကပ္အပ္ႏွံသည့္ အခမ္းအနားတြင္ ေဒသခံနယ္ေျမအႀကီးအကဲဲက သူ၏ကိုယ္ပိုင္က်မ္းစာအုပ္ေလးျဖင့္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ တန္ဖိုးထားျမတ္ႏုိးစြာျဖင့္ သူသည္ က်မ္းစာအုပ္ကို ေလထဲ ေျမာက္ကာ “အခု ဘုရားသခင္ဟာ ငါတို႔ဘာသာစကားကို နားလည္ေၾကာင္း ငါတို႔သိၿပီ။ ငါတို႔ရဲ႕ မိခင္ဘာသာစကားနဲ႔ က်မ္းစာေတာ္ျမတ္ကို ဖတ္လို႔ ရၿပီ” လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေျပာဆိုသည္။
မည္သည့္ဘာသာစကားျဖစ္ေစ ေကာင္းကင္ဘံုရွင္ အဘ နားလည္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိ၏ အတြင္းႏွလံုးသား ခံစားမႈမ်ားကို ေဖာ္ျပရန္ ခက္ခဲလွသည္ဟုထင္မိတတ္သည္။ တမန္ေတာ္ႀကီး ရွင္ေပါလုက မည္သို႔ပင္ ခံစားေနရလင့္ကစား ဆုေတာင္းၾကရန္ တိုက္တြန္းအားေပး သည္။ ရွင္ေပါလုက ေလာက၏ေ၀ဒနာႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္နာက်င္မႈမ်ား အေၾကာင္းကို “ဤေလာကတစ္ႏိုင္ငံလုံးသည္ ယခုတိုင္ေအာင္ တညီတၫြတ္တည္း ညည္းတြား၍ ဆင္းရဲျခင္းေဝဒနာကို ခံရသည္ဟု ငါတို႔သိၾက၏” (ေရာမ ၈း၂၂) ဟုဆိုကာ၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုယ္စား…
တံတားမ်ားတည္ေဆာက္ျခင္း
ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အိမ္နီးနားခ်င္း၀န္းက်င္၌ ျမင္႔မားေသာ ကြန္ကရစ္နံရံႀကီးမ်ားက ဝန္းရံ ထားၿပီး အေပၚ၌ လွ်ပ္စစ္ဆူးႀကိဳးမ်ား တပ္ဆင္ထားသည္။ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ သူခိုး ဓားျပအႏၲရာယ္ကို ကာကြယ္ရန္ ျဖစ္သည္။
ရပ္ကြက္ထဲ၌ မၾကာခဏဆိုသလို လွ်ပ္စစ္မီးခ်ိဳ႕ယြင္းျပတ္ေတာက္ျခင္းကလည္း ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ မီးျပတ္ပါက ထိုျခံေ႐ွ႕ တံခါးေခါင္းေလာင္းက ဘာမွ အသံုးမဝင္ေတာ႔ပါ။ မီးျပတ္ေသာအခ်ိန္တြင္ ထိုနံရံေၾကာင္႔ ဧည့္သည္မ်ားမွာ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနသည့္ေနဒဏ္ (သို႔) မိုးသည္းဒဏ္ကို ခံရေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေခါင္းေလာင္းေလး မပ်က္ဘဲ ေကာင္းေန ခ်ိန္တြင္ ဧည့္သည္မ်ားသည္ သူတို႔ မည္သူမည္ဝါ ျဖစ္သည္ အေပၚမူတည္ၿပီးမွ ျခံထဲဝင္ခြင္႔ရျပန္သည္။ ျခံခတ္ နံရံကာထားျခင္းသည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေကာင္းေသာ္လည္း ဝင္ေရာက္လာမည့္သူသည္ က်ဴးေက်ာ္ေႏွာင္႔ယွက္သူ မဟုတ္ဘဲ ဧည့္သည္ျဖစ္ေနပါက ထိုနံရံမ်ားက ခြဲျခားေသာ တံတိုင္းတစ္ခု ျဖစ္လာေတာ႔သည္။
ေရတြင္းအနီး၌ သခင္ေယ႐ႈႏွင့္ ေတြ႕ခဲ႔ေသာ ႐ွမာရိ အမ်ိဳးသမီးတြင္လည္း အလားတူ ခြဲျခားခံရသည့္ျပႆနာ…
ကိုယ္ေတာ္ သိသည္
မိုင္ ၁၀၀ ခရီးေ၀းသည့္ ကၽြန္ေတာ႔္႐ြာေလးသို႔ ညဘက္ကားေမာင္းလာစဥ္ ကၽြန္ေတာ္႔ အေျခအေနကို ဘုရားသခင္ သိပါသလား။ လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္အေျခအေနႏွင့္ဆိုလွ်င္ အေျဖက မ႐ိုး႐ွင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္အပူခ်ိန္တက္လာၿပီး ေခါင္းကိုက္ေနသည္။ ‘‘ကိုယ္ေတာ္၊ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔အတူ ႐ွိေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေနမေကာင္းဘူး။ ကိုက္ခဲေနတယ္’’ ဟု ဆုေတာင္း လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ အားနည္းၿပီးပင္ပန္းလာသျဖင့္ ႐ြာေလးတစ္ရြာအနီး လမ္းေဘးတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ကားရပ္လိုက္သည္။ ဆယ္မိနစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ‘‘အကူအညီ လိုပါသလား’’ ဟူသည့္ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ထို႐ြာမွ လူတစ္ေယာက္ႏွင္႔ သူ၏အေပါင္းအပါမ်ား ျဖစ္သည္။ သူတို႔႐ွိေနျခင္းမွာ ေကာင္းသည္။ သူတို႔႐ြာနာမည္ကို ေျပာျပေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ အံ႔ၾသသြားသည္။ ႐ြာနာမည္၏အဓိပၸာယ္မွာ “ဘုရင္မင္းျမတ္ ကၽြႏု္ပ္ကို သိသည္”။ ထို႐ြာကို ကၽြန္ေတာ္ အေခါက္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သြားဖူးခဲ႔သည္။ ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ႔ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔နာမေတာ္ကိုသံုးၿပီး တစ္လမ္းလံုးဖ်ားေနေသာကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ အတူ႐ွိေၾကာင္း…
လြတ္ေျမာက္ၿပီ
ငယ္စဥ္ ေက်းလက္ေဒသ၌ ေနထိုင္ခဲ႔စဥ္က ၾကက္ေပါက္ေလးမ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္၍ ကၽြႏု္ပ္ စိတ္ဝင္စားစြဲလန္းခဲ႔သည္။ ၾကက္ေပါက္ေလးတစ္ေကာင္ကို ဖမ္းမိတိုင္း ေျမေပၚ၌ခ်ၿပီး လက္ထဲ၌ ေခတၱမွ် ကိုင္ထားၿပီး အသာေလးလြတ္လိုက္သည္။ ၎ကို ကိုင္ထားဆဲဟု ထင္ကာ ၾကက္ေပါက္ေလးက ဝပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ၾကက္ကေလးထြက္ေျပးႏိုင္ေအာင္ လႊတ္ေပးလိုက္ေသာ္လည္း ၎က အခ်ဳပ္ခံရဆဲဟု ခံစားေန ရ႐ွာသည္။
သခင္ေယ႐ႈကို ယံုၾကည္လက္ခံေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္က ကၽြနု္ပ္တို႔ကို အျပစ္တရားႏွင္႔ စာတန္၏ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈမွ ႂကြယ္ဝေသာ ေက်းဇူးေတာ္ျဖင္႔ ကယ္လႊတ္ ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ မေကာင္းမႈအက်င္႔ႏွင္႔ စိတ္ထားမ်ားကို ေျပာင္းလဲရန္ အခ်ိန္ယူရမည္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင္႔ စာတန္သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို အခ်ဳပ္ခံရဆဲဟုခံစား ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္က ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို လြတ္ေျမာက္ေစခဲ႔ၿပီ ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို ကၽြန္ျပဳမထားပါ။ ေရာမၿမိဳ႕သားတို႔အား ႐ွင္ေပါလုက ‘‘ဘုရားသခင္ ကယ္လြတ္ေတာ္မူေသာေၾကာင္႔ ေယ႐ႈခရစ္၌…
ဘုရားသခင္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းျခင္း
သမၼာက်မ္းစာေလ႔လာေသာအဖြဲ႕မွ တစ္ေယာက္က ‘‘ကိုယ္ပိုင္ဆာလံသီခ်င္း ေရးစပ္ၾက ရေအာင္’’ ဟု အစျပဳလိုက္သည္။ အစပိုင္းတြင္ အခ်ိဳ႕က မေရးတတ္ဟုဆိုၿပီး ျငင္းၾက ေသာ္လည္း အခ်င္းခ်င္းကို အားေပးရင္းႏွင့္ အဖြဲ႔သားတိုင္းသည္ သူတို႔အသက္တာ၌ ဘုရား႐ွင္ျပဳေပးေသာ အရာမ်ားကို ေဖာ္က်ဴးလ်က္ ခ်ီးမြမ္းသီခ်င္းမ်ားကုိ သီကံုးေရးသား ပါေတာ႔သည္။ စံုစမ္းစစ္ေၾကာမႈကို ေအာင္ႏိုင္ျခင္း၊ ကိုယ္ေတာ္၏ကာကြယ္မႈ၊ ကိုယ္ေတာ္၏မစေထာက္ပံ႔မႈ၊ နာက်င္စရာမ်ားႏွင္႔မ်က္ရည္မ်ားစသည္ျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ဆာလံသီခ်င္းအမ်ိဳးမ်ိဳးက တည္ျမဲေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ သတင္းစကားကို ေဆာင္ယူလာသည္။
စာအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ သီခ်င္းအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ စကား အားျဖင့္ျဖစ္ေစ ကၽြႏု္ပ္တို႔၌ ဘုရား႐ွင္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ေဖာ္ျပသည့္ ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာ ႐ွိပါသည္။ သူ႔လူမ်ိဳးမ်ားကို တစ္ကၽြန္းတစ္ႏိုင္ငံကၽြန္ဘ၀မွ ဘုရားရွင္ ကယ္ႏႈတ္ကာ ရန္သူမ်ားအား ေအာင္ႏိုင္ခဲ႔ပံုကို (း၁၀-၁၅) ျပန္လည္ေရတြက္ ခ်ီးမြမ္းသည့္ ၁၃၆ ခု ေျမာက္ေသာဆာလံကို ေရးသားသူကဲ့သို႔ အခ်ိဳ႕သူမ်ား၏ဇာတ္လမ္းက စိတ္လႈပ္ရွားစရာအားျပင္းလွသည္။ အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ ဘုရားသခင္၏ ႀကီးျမတ္လွေသာ ဖန္ဆင္းျခင္းအေၾကာင္းကို ႐ိုး႐ွင္းစြာေဖာ္ျပသည္။…