ကရုဏာအရာ၌ကျွမ်းကျင်မှု

“ဆူးတစ်ချောင်း ခြေမှာ နှစ်ဝင်သွား၍၊ ညတိုင်း ငိုနေရပါ၏။ ဤကမ္ဘာမြေမှာ လူအချို့သာ ဆူးကို ထုတ်နိုင်၏။ ဆူးထုတ်ကျွမ်းသည့်စွမ်းရည်ကို (ဘုရားရှင်ထံမှ) သင်ယူကြ၏” ဟု အီတလီနိုင်ငံ၊ စီနန်မြို့မှ သူတော်စင် ကက်သရင်း (Catherine of Siena) က ၁၄ ရာစုတွင် ရေးသားခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့သောကျွမ်းကျင်မှုမျိုးကိုရရှိရန် ကက်သရင်း သည် သူမ၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံး လေ့ကျင့်ပျိုးထောင်ခဲ့ရပြီး၊ နာကျင်မှုခံစားနေရသူများအပေါ် သူမ၏ကိုယ်ချင်းစာတရားနှင့် ကရုဏာတရားတို့ကြောင့် သူမကို ယနေ့တိုင် လူတို့အမှတ်ရဆဲဖြစ်သည်။

ထိုနက်ရှိုင်းစွာ နစ်ဝင်နေသည့်ဆူးပုံရိပ်က ၎င်းကို ဖယ်ထုတ်ရန် နူးညံ့မှုနှင့်ကျွမ်းကျင်မှုတို့ လိုအပ်‌ကြောင်း ကျွန်မအသိ၌ စွဲကပ်နေသည်။ ထိုပုံရိပ်က ကျွန်မတို့ မည်မျှရှုပ်ထွေးပြီး ကျိုးပဲ့နေကြောင်းနှင့်၊ မိမိကိုယ်တိုင်နှင့် အခြားသူများအတွက် စစ်မှန်သောကရုဏာကို ပျိုးထောင်ရန် နက်ရှိုင်းစွာ တူးထုတ်ရန်လိုကြောင်း သတိပေးချက်ဖြစ်သည်။

သို့မဟုတ် တမန်တော်ရှင်ပေါလု ပြောသကဲ့သို့ပင် သခင်ယေရှုလို အခြားသူများကိုချစ်ရန် ကောင်းသောစေတနာစိတ်ဆန္ဒတို့ထက်…

ဘုရား၏အတောင်တော်အရိပ်အောက်၌

ကျွန်မတို့ တိုက်ခန်းအနီးရှိ ရေကန်တွင် ငန်းပေါက်လေးများနှင့် ကနေဒါငန်းမိသားစုများရှိသည်။ ထိုငန်းပေါက်စလေးများသည် စုတ်ဖွားဖွားနှင့် အလွန် ချစ်စရာကောင်းသည်။ ရေကန်တစ်ပတ် လမ်းလျှောက်တိုင်း (သို့) သွားပြေးတိုင်း သူတို့ကို ကျွန်မ မကြည့်မိဘဲ မနေနိုင်ပေ။ သို့သော် မျက်လုံးချင်း မဆုံအောင်နေပြီး ငန်းများကို ရှောင်ရမည်ကို ကျွန်မသင်ယူသိရှိခဲ့သည်။ မဟုတ်ပါက ငန်းအမေကြီးက ကျွန်မကို အန္တရာယ်အမှတ်နှင့် အော်ပြီး လိုက်ထိုးဆိတ်မည်ဖြစ်သည်။

သမ္မာကျမ်းမှ သူ့သားသမီးများအပေါ်ထားသည့် ဘုရား၏နူးညံ့၍ ကာကွယ်ပေးလိုသော ချစ်မေတ္တာကို သူမ၏ကလေးငယ်များအား ကာကွယ်ပေးနေသည့် ငှက်အမေကြီးနှင့် ခိုင်းနှိုင်းထားသည် (ဆာ ၉၁:၄)။ ဆာလံကျမ်း ၆၁ တွင် ဒါဝိဒ်သည်လည်း ထိုကဲ့သို့သော ဘုရား၏ဂရုပြုမှုကို ခံစားရရန် ရုန်းကန်နေခဲ့ရပုံ‌ ပေါ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို သူ၏ “ခိုလှုံရာ၊ ခိုင်ခံ့သော ရဲတိုက်” အဖြစ် တွေ့ကြုံခဲ့ရသော်လည်း (:၃) ယခုတွင် သူက “မြေကြီးစွန်းမှ…

အနှေးဖက်ရှင်ကျေးဇူးတော်

‘ဟက်ရှ်တက်ဂ်အနှေးဖက်ရှင်’ (#slowfashion)အကြောင်း သင်ကြားဖူးပါသလား။ အဝတ်အထည်များကို စျေးပေါပေါဖြင့် ထုတ်လုပ်ပြီး လျင်မြန်စွာစွန့်ပစ်ခြင်းဖြင့် ကြီးစိုးနေသည့် “အမြန်ဖက်ရှင်” လုပ်ငန်းတစ်ခုကို တွန်းလှန်ရန် လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုကို ထိုဟက်ရှ်တက်ဂ် လူမူကွန်ယက်ပို့စ် ဆောင်းပါးမှ အာရုံစိုက်လုပ်ဆောင်နေကြသည်။ အမြန်ဖက်ရှင်တွင် စတိုးဆိုင်များရှိ အဝတ်အထည်များသည် လျင်မြန်စွာပင် ခေတ်နောက်ကျကျန်ခဲ့ပြီး အချို့သော အမှတ်တံဆိပ်များ၏ ဖက်ရှင်ထုတ်ကုန် အမြောက်အမြားကို ၎င်းတို့ နှစ်စဉ် စွန့်ပစ်နေရသည်။

အနှေးဖက်ရှင်လှုပ်ရှားမှုသည် လူများကို အရှိန်လျော့စေပြီး၊ အခြားနည်းလမ်းတစ်ခုကို စဥ်းစားလုပ်ဆောင်ရန် အားပေးသည်။ နောက်ဆုံးပေါ် အသွင်သဏ္ဌာန်ဖြစ်နေရန်လိုသည် ဟူသည့်အတွေး၏ ဆွဲငင်မှုခံရသည်ထက်၊ ကောင်းမွန်သော၊ ကျမ်းမာရေးနှင့်ညီညွတ်သော၊ ပစ္စည်းအရည်အသွေး မှန်ကန်သော၊ စီးပွားရေးကျင့်ဝတ်နှင့်ညီသည့် ရေရှည်ခံသည့်ထုတ်ကုန်များကို ရွေးချယ်ရန် အနှေးဖက်ရှင်က ကျွန်ုပ်တို့အား တိုက်တွန်းအားပေးသည်။

‘ဟက်ရှ်တက်ဂ်အနှေးဖက်ရှင်’၏ ဖိတ်ခေါ်မှုကို ပြန်လည်ဆင်ခြင်ကြည့်သောအခါတွင်၊ ကျွန်မသည် ပြည့်စုံမှုကို နောက်ဆုံးပေါ် ခေတ်ရေစီးကြောင်းတွင် အမြဲတစေရှာဖွေနေသော “အမြန်ဖက်ရှင်” တွေးခေါ်မှုပုံစံသို့ ကျရောက်နေသည်ကို တွေ့ခဲ့ရသည်။…

ကျွန်ုပ် မည်သူမျှမဟုတ်၊ သင်ကော မည်သူနည်း

“ကျွန်ုပ် မည်သူမျှမဟုတ်၊ သင်‌ကောမည်သူနည်း” (I'm nobody! Who are you?) ဟူသည့် စာသားဖြင့် အစပြုထားသော ကဗျာတွင် ကဗျာရေးသူ Emily Dickinson (အမ်မလီဒစ်ကင်စန်)က “တစ်စုံတစ်ဦး” အဖြစ် နာမည်ကြီးလာရန် လူတို့၏ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုအားလုံးကို ရွှတ်နောက်နောက် စိန်ခေါ်ကာ၊ တစ်စိမ့်စိမ့် ကြည်နူးရသော ထင်ရှားသူမဟုတ်ခြင်း၏ ပျော်ရွှင်လွတ်လပ်မှုကို အားပေးခဲ့သည်။ “တစ်စုံတစ်ယောက်ဖြစ်ရခြင်းက ငြီးငွေ့ဖွယ်ပါ၊ လူသိများအောင်လုပ်ခြင်းသည် ဖားတစ်ကောင်က သူရှိရာနေရာကိုသိအောင် မြည်သံပေးနေသလိုပါ၊ ထိုဖား၏ ဝါကြွားမှုကို သူရှိရာ ရွှံနွံသာကြားနိုင်သလို လူထင်ကြီးအောင် ကြိုးပမ်းနေခြင်းသည် ကြာရှည်သောနွေရာသီကဲ့သို့ ငြီးငွေ့စရာကြီးပါ” ဟု စပ်ဆိုခဲ့သည်။

“တစ်စုံတစ်ဦး”အဖြစ် လူအထင်ကြီးခံလိုမှုကို စွန့်လွှတ်ခြင်းဖြင့် လွတ်လပ်မှုရှာတွေ့ခြင်းသည် တမန်တော်ရှင်ပေါလု၏ သက်သေခံချက်ကို တစ်နည်းတစ်ဖုံ ထင်ဟပ်နေသည်။ ခရစ်တော်နှင့် မတွေ့မီ ပေါလု၌ လူထင်ကြီးစရာ ဘာသာရေးဆိုင်ရာ ဂုဏ်ပုဒ်စာရင်းရှည်ကြီး ရှိခဲ့ပြီး “ဇာတိ၌ ကိုးစားစရာအကြောင်း”ပင်…

နှလုံးသားအရင်းခံဖြင့် ရက်ရောပေးကမ်းမှု

စာရေးဆရာ Parker Palmer (ပါကာဖန်မာ)က ဘွဲ့နှင်းသဘင်အခမ်းအနားမိန့်ခွန်းတစ်ခုတွင် “မိမိကိုယ်ကို ဗဟိုပြု၊ ကိုယ့်အတွက် အစေခံပြီး၊ ကိုယ့်ဘဝကို ကာကွယ်အသက်ရှင်ခဲ့ရလို့ ငါသိပ်ဝမ်းသာတယ်လို့ သေသွားတဲ့သူ ဘယ်သူမှ မပြောကြဘူး” ဟု ပြောပြီး၊ မိမိကိုယ်ကို ကမ္ဘာကြီးအား ပေးလှူရန်၊ နှလုံးသားများဖွင့်၍ ရက်ရောစွာ ပေးကမ်းရန် ဘွဲ့ယူသူများကို တိုက်တွန်းခဲ့သည်။

ဤကဲ့သို့အသက်ရှင်ခြင်းသည် “မိမိသိသောအရာ မည်မျှနည်းကြောင်း၊ မိမိသည် မည်မျှအလွယ်တကူ ရှုံးနိမ့်နိုင်ကြောင်း” သင်ယူသိလာခြင်းဖြစ်သည်။ လောကကိုအစေခံရန် မိမိကိုယ်မိမိဆက်ကပ်ခြင်းတွင် “မသိခြင်းဟူသည့်နယ်ပယ်သို့ တန်းတန်းမတ်မတ် တိုးဝင်ကာ၊ ကျရှုံးပြီးရင်း ကျရှုံးမှုအတွက် စွန့်စားရပြီး၊ ထပ်ခါထပ်ခါ ပြန်လည်ထကာ သင်ယူပြီးရင်းသင်ယူမည့် စတင်သင်ယူသူတို့၏ စိတ်ထားကို ပြုစုပျိုးထောင်ပေးရန် လိုအပ်သည်”ဟု ပါကာ က ဆက်လက် ပြောခဲ့သည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏အသက်တာများကို ကျေးဇူးတော်အခြေခံ အုတ်မြစ်ပေါ်တွင် တည်ဆောက်မှသာလျှင် ကြောက်စိတ်မဲ့သော “နှလုံးသားအရင်းခံဖြင့် ရက်ရောပေးကမ်းခြင်း” အသက်တာကို ရွေးချယ်ရန်…

ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုတိုင်း၌

၁၉ ရာစုနှစ် ကဗျာဆရာမ Emily Dickinson (အမ်မလီဒစ်ကင်ဆန်)က “ကြုံတွေ့ရသည့် ပူဆွေးမှုတိုင်းကို ကျွန်မတိုင်းတာမိ၊ စူးစမ်းတဲ့မျက်လုံးကျဥ်းတစ်စုံနဲ့ အဲဒီပူဆွေးမှုဟာ မိမိခံစားခဲ့ရတာနဲ့ ထပ်တူကျလား ဒါမှမဟုတ်၊ မိမိပူဆွေးမှုလောက် ပြင်းထန်မှုမရှိဘူးလားလို့ ကျွန်မ‌တွေးမိတယ်”ဟု ကဗျာ ရေးဖွဲ့ခဲ့သည်။ ဘဝ၌ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့် နာကျင်ပူဆွေးမှုများကို ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန် ကိုယ့်နည်းလမ်းဖြင့် လူတို့ ကြံ့ကြံ့ခံကြသည်ကို ထိုကဗျာက စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် ထင်ဟပ်ပြနေသည်။ ကရာနီကုန်း၌ ရရှိခံစားခဲ့ရသော ကယ်တင်ရှင်၏ ဒဏ်ချက်တော်၌ သူ၏ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်ကို မြင်ရခြင်းက တစ်ခုတည်းသော၊ ‘စိတ်နှလုံးကို ထိုးခွင်းသော နှစ်သိမ့်သက်သာမှု’ ဖြစ်ကြောင်း “ဒဏ်ချက်တော် အချို့ဟာ ကျွန်မဒဏ်ရာတွေလိုပဲလို့ ခံယူယုံကြည်ရတာ နှစ်သက်စွဲမက်ဖွယ်ပါပဲ” ဟု သူ၏ကဗျာကို နှစ်သိမ့်မှုဖြင့် အဆုံးသတ်ထားသည်။

ဗျာဒိတ်ကျမ်းတွင် ကယ်တင်ရှင် သခင်ယေရှုကို “အသေသတ်ပြီးသကဲ့သို့ သော သိုးသူငယ်” အဖြစ် ဖော်ပြထားပြီး (၅:၆၊ ၁၂ ကိုရှု)၊…

ကျွန်ုပ်တို့၏လုံခြုံခိုလှုံရာ

အငြိမ်းစားဆရာမ Debbie Stephens Browder (ဒယ်ဘီ စတီဖန်စ် ဘရောက်ဒါ)သည် သစ်ပင်စိုက်ရန် စည်းရုံးနိုင်သမျှ လူတိုင်းကို လိုက်လံစည်းရုံးနေသည်။ အကြောင်းပြချက်မှာ အပူရှိန်ကြောင့်ဖြစ်သည်။ လွန်ကဲသောအပူချိန်သည် အမေရိကန်နိုင်ငံတွင် ရာသီဉတုနှင့်ဆက်နွယ်သည့် လူသေဆုံးမှု၏ ထိပ်ဆုံးအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမက “သစ်ပင်စိုက်ခြင်းနှင့် အစပြုမည်” ဟု ဆိုခဲ့သည်။ အပူရှိန်ကာကွယ်ပေးသော အမိုးအကာဖြစ်သည့် သစ်ပင်များသည် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကာကွယ်ရန် အရေးပါသည့်နည်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ “ဒါက သေရေး ရှင်ရေးကိစ္စပါ။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အလှဆင်တာပဲ မဟုတ်ပါဘူး” ဟု သူက ဆိုသည်။

အပူရှပ်နိုင်ခြေအမြဲတမ်းရှိသည့် အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသမှ ဆာလံကျမ်း ၁၂၁ ကို ရေးသားခဲ့သည့်ဆာလံဆရာက အရိပ်အာဝါသသည် အားပြည့်လန်းဆန်းစေရုံမျှမက အသက်ကယ်နိုင်သည် ဟူသောအချက်ကို ကောင်းစွာသိလိမ့်မည်။ “နေ့အချိန်၌ နေအားဖြင်လည်းကောင်း၊ ညဉ့်အချိန်၌ လအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထိအခိုက်မရှိ”အောင် (:၆) ဂရုစိုက်တော်မူသောဘုရားသခင်ကို ကျွန်မတို့၏အားအထားရဆုံး ခိုလှုံရာအဖြစ်…

အိပ်မက် မဟုတ်ပါ

မနိုးထနိုင်သော အိပ်မက်ထဲတွင် အသက်ရှင်နေရသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်သည်။ “မိမိ လက်တွေ့ဘဝသည် တကယ်မဟုတ် ဟုခံစားရခြင်း” (သို့) “မိမိ၏စိတ်သည် မိမိကိုယ်နှင့်မဆိုင်ဟုထင်ခြင်း” စသည့် စိတ်အခြေအနေများနှင့် ရုန်းကန်နေရသူများမှာ ၎င်းတို့ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှိသောအရာများသည် အစစ်အမှန်မဟုတ်ဟု ခံစားရလေ့ရှိသည်။ ဤခံစားချက်ကို နှစ်ရှည်ခံစားရသူများတွင် ရောဂါတစ်ခုအဖြစ် ပြောနိုင်သော်လည်း ၎င်းသည် သာမန်စိတ်ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ ရုန်းကန်မှု အထူးသဖြင့် စိတ်ဖိစီးသည့်အချိန်တွင် ဖြစ်တတ်သည်ဟု ယူဆကြသည်။ သို့သော် တစ်ခါတစ်ရံတွင် ဘဝအဆင်ပြေသည်ဟု ထင်ရချိန်များတွင်လည်း ထိုခံစားချက်က ဆက်ရှိနေတတ်ပြီး၊ ကောင်းသောအရာများ အမှန်တကယ်ဖြစ်နေသည်ကို စိတ်ထဲတွင် မယုံကြည်နိုင်သကဲ့သို့ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

သမ္မာကျမ်းစာ၌ ကိုယ်တော်၏တန်ခိုးတော်နှင့် ကယ်နှုတ်ခြင်းကို အိပ်မက်မဟုတ်ဘဲ အမှန်တကယ် တွေ့ကြုံခံစားရရန် ဘုရားသခင်၏လူများလည်း အလား တူ ရုန်းကန်ရချိန်များကို ဖော်ပြထားသည်။ တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၂ တွင်၊ ပေတရုကို ထောင်နှင့် ကွပ်မျက်ခံရနိုင်ခြေရှိသည့်အခြေအနေမှ ကောင်းကင်တမန် ကယ်လွတ်ချိန်တွင် (:၂၊ ၄)၊…

အရေးပါသည့်အရာအတွက် ပြေးလွှားလှုပ်ရှားခြင်း

ကျွန်မ၏သူငယ်ချင်း Ira (အီရာ)သည် ၂ဝ၂၂ ခုနှစ်တွင် ရန်သူဝိုင်းထားခြင်းခံရသည့် ယူကရိန်းနိုင်ငံ၏မြို့တော် Kyiv (ကိဗ်)၌ရှိသော သူမ၏အိမ်မှ ထွက်ခွာခဲ့ပြီး ရက်ပိုင်းအတွင်းတွင် အပြေးပြိုင်ပွဲတစ်ခုပြီးဆုံးပြီးနောက် သူမ၏နိုင်ငံတော်အလံကို ကိုင်မြှောက်ထားသည့် ယခင်က ဓာတ်ပုံတစ်ပုံကို အင်တာနက်၌ တင်ခဲ့ပြီး “ကျွန်မတို့ဟာ ဘဝဆိုတဲ့ မာရသွန်ပြေးပွဲကို ကိုယ့်အစွမ်းအစရှိသမျှ အကောင်းဆုံးအားထုတ်ပြီး ပြေးနေကြတဲ့သူတွေဖြစ်တယ်။ ခုအချိန်မှာ ပိုပြီးကောင်းအောင် အားစိုက်ထုတ်ပြီး ပြေးကြရမှာဖြစ်တယ်။ ကျွန်မတို့နှလုံးသားထဲမှာ ဘယ်တော့မှ မသေဆုံးသွားမဲ့ တစ်စုံတစ်ရာအားဖြင့်ပေါ့” ဟု ရေးသားခဲ့သည်။ ၎င်းကို ဖတ်မိပြီးနောက် ကျွန်မ မျက်ရည်မကျဘဲ မနေနိုင်တော့ပါ။ သူမသည် သူမ၏တိုင်းပြည်ရှိ ဒုက္ခဝေဒနာခံစားနေကြရသူများအတွက် မည်သို့ဆုတောင်းပေးရန်၊ မည်သို့ပံ့ပိုးကူညီနိုင်သည်ကို ကျွန်မတို့အား ဆက်လက် အသိပေးဝေမျှခြင်းအားဖြင့် ကျွန်မ၏သူငယ်ချင်းသည် ထိုပြေးပွဲကို နည်းလမ်းမျိုးစုံဖြင့် ဆက်လက်ပြေးနေကြောင်း ကျွန်မတွေ့ရှိခဲ့ရသည်။

အီရာ၏စကားလုံးများက ဟေဗြဲသြဝါဒစာ ၁၂ မှ “အားမလျော့ဘဲပြေး”ရန် ယုံကြည်သူတို့အား တိုက်တွန်းထားချက်ကို…