ရတနာမ်ား႐ွာေဖြျခင္း
ဂၽြန္ႏွင္႔ ေမရီသည္ သူတို႔ေခြးေလးႏွင့္လမ္းေလွ်ာက္ထြက္စဥ္ မိုး႐ြာထားေသာေၾကာင့္ ေျမႀကီးတစ္ဝက္တစ္ပ်က္ဖုံးေနၿပီး သံေခ်းမ်ား တက္ေနေသာစည္သြပ္ဘူးေဟာင္းကိုေတြ႕လိုက္သည္။ ထိုဘူးကို အိမ္သို႔ယူလာၿပီး ဖြင့္ၾကည့္ေသာအခါ ႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္ခန္႔က ေရႊဒဂၤါးေဟာင္းမ်ားကို ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ ဘူးေကာက္ရခဲ့ေသာေနရာသို႔ ျပန္သြားၿပီး ေနာက္ထပ္ ဒဂၤါးေပါင္း ၁၄၂၇ ျပား ပါေသာ ဘူး ၇ ဘူးကို ထပ္မံံေတြ႕႐ွိခဲ့သည္။ သူတို႔ ႐ွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ ရတနာမ်ားကို အျခားတစ္ေနရာတြင္ ျပန္လည္ျမႇဳပ္ႏွံ ခဲ့သည္။
ကာလတန္ဖိုး ေဒၚလာ ၁၀သန္းတန္ေသာ ဒဂၤါးမ်ားကို The Saddle Ridge Hoard ဟုေခၚၿပီး အေမရိကန္သမိုင္း တြင္ ၎သည္ အႀကီးမားဆံုး ႐ွာေဖြေတြ႕႐ွိမႈျဖစ္သည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္သည္ သခင္ေယ႐ႈ ေျပာျပခဲ့ေသာ ပံုဥပမာကို ျပန္ေျပာင္းသတိရေစပါသည္။ “တစ္နည္းကား ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ လယ္၌ ဝွက္ထားေသာဘ႑ာႏွင့္တူ၏။ ထိုဘ႑ာကို ေတြ႔ေသာသူသည္ တစ္ဖန္ ဖံုးအုပ္၍ ဝမ္းေျမာက္ေသာ စိတ္ႏွင့္သြားၿပီးလွ်င္…
ဆုေတာင္းျခင္း၏ လက္တစ္ကမ္းမွာ
ကီဗင္သည္ သူ႔မ်က္လံုးမွမ်က္ရည္မ်ားကို သုတ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီး ကာရီထံ စာ႐ြက္ တစ္႐ြက္ ကမ္းေပးလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ သမီးေလး သခင္ေယ႐ႈထံ ယံုၾကည္ျခင္းျဖင္႔ လွည့္ျပန္လာရန္ ဆုေတာင္းေနျခင္းကို ကီဗင္ သိသည္။ ‘‘ဒီစာကို အေမဆံုးၿပီးမွ သူ႔က်မ္းစာအုပ္ထဲမွာ ေတြ႕ခဲ႔တာ၊ ဒီစာက မင္းတို႔ အတြက္ အားျဖစ္ေစမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္’’ ဟု ဆိုသည္။ စာ႐ြက္အပိုင္း၏အေပၚဆံုးတြင္ ‘‘သား ကီဗင္အတြက္’’ ဟု ေရးထားၿပီး သူ၏ကယ္္တင္ျခင္းအတြက္ သူ႔မိခင္ ဆုေတာင္း ေပးေသာ ဆုေတာင္းခ်က္ျဖစ္သည္။
‘‘အခု ဒီစာ႐ြက္အပိုင္းေလးကို ကၽြန္ေတာ႔္ က်မ္းစာအုပ္ထဲမွ ညႇပ္ၿပီး သြားေလရာရာ ယူသြားတယ္။ အေမက ကၽြန္ေတာ႔္ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ၃၅ ႏွစ္ထက္ မနည္း ဆုေတာင္းေပးခဲ႔ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဘုရားနဲ႔ အေဝးႀကီးေဝးခဲ႔ၿပီး အခုေတာ႔ ယံုၾကည္သူ ျဖစ္ေနပါၿပီ’’ ဟု ႐ွင္းျပသည္။ သူက…
ေခ်းငွားေပးထားေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား
ေန႔လည္စာအတြက္ ခ်ီးမြမ္းဆုေတာင္းရန္ ေခါင္းငံု႔လိုက္ၾကရာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ဂ်က္က “အဘဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္၏ေလကို ႐ွဴ႐ိႈက္ရေသာအခြင့္၊ ကိုယ္ေတာ္၏ အစာကို စားသံုးရေသာအခြင့္ ေပးေသာေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္ပါ၏” ဟု ဆုေတာင္းသည္။ ဂ်က္သည္ အလုပ္ျပဳတ္သျဖင့္ ခက္ခဲသည့္အေျခအေနကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသည့္အတြက္ သူ၏ စိတ္ႏွလံုး အႂကြင္းမဲ့ လိႈက္လႈိက္လွဲလဲွ ဘုရားသခင္အား ယံုၾကည္ကိုးစားျခင္း၊ အရာအားလံုးသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳ ဝန္ခံျခင္းက ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကို ထူးထူးျခားျခား ထိေတြ႕ခဲ့သည္။ အေျခခံ အေသးအဖြဲ အရာေလးမွအစ အသက္တာ႐ွိ အရာခပ္သိမ္း သည္ ဘုရားသခင္ပုိင္သည့္အရာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေပးသံုးထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ႐ိုးသားစြာ နားလည္ပါရဲ႕လားဟု မိမိကိုယ္ကို ျပန္ဆင္ျခင္မိသည္။
ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕၌ ဗိမာန္ေတာ္ ေဆာက္ရန္အတြက္ ဣသေရလလူတို႔ထံမွ အလွဴပစၥည္းမ်ားကို ဒါဝိဒ္မင္း လက္ခံရရွိ
ေသာအခါ သူက “ၾကည္ညိဳေသာစိတ္ႏွင့္ ဤမွ်ေလာက္ပူေဇာ္ႏိုင္ေအာင္ အကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္…
ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္း မျပဳရ
“ေကာင္းတာေတြခ်ည္း မဟုတ္ဘူး၊ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေဖ႔စ္ဘြတ္ေပၚ အားလံုးတင္ပစ္ လိုက္မယ္” ဟု ကၽြန္ေတာ္႔မိတ္ေဆြစူးက ေရးထားသည္။
သူႏွင္႔ သူ႔ခင္ပြန္းတို႔ ေန႔လည္စာ စားသည့္ပံုတင္ၿပီး သာမန္ေကာမန္႔ ေရးသားျခင္း ျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အသံထြက္ရယ္ရင္းမွ အေတြးမ်ားမိသည္။ လူမႈမီဒီယာသည္ ေကာင္းေသာအရာတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး မည္မွ်ေဝးေဝး၊ မည္မွ် ၾကာၾကာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင္႔ အဆက္မျပတ္ေအာင္၊ ဆုေတာင္းေပးႏိုင္ ေအာင္ အေထာက္အကူ ျပဳသည္။ သို႔ေသာ္ သတိမမူလွ်င္ ဘဝကို သ႐ုပ္သကန္ မွန္ကန္ေသာအျမင္ျဖင္႔ မျမင္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးျဖစ္ေစလိမ္႔မည္။ ေဖ႔စ္ဘြတ္၌ တက္လာသမွ် ပံုမ်ား၊ စာမ်ား အမ်ားစုက အေကာင္းျမင္ သေဘာမ်ား ျဖစ္ေနေသာ္လည္း အျခားသူတုိ႔၏ဘဝက ေသာကကင္းၿပီး မိမိဘဝက်ေတာ႔ အဘယ္ေၾကာင္႔ မွားယြင္းေနရသနည္းဟု အေတြးလြဲေခ်ာ္ လမ္းမွားသြားႏုိင္သည္။
အျခားသူမ်ားႏွင္႔ မိမိကိုယ္ကို ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းသည္ မေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ရရွိေစမည္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။ တပည့္ေတာ္မ်ားအခ်င္းခ်င္း…
ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ ႀကီးထြားျခင္း
ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြေဒးဗစ္၏ဇနီးသည္သည္ မွတ္ဉာဏ္ခၽြတ္ယြင္းသည့္ေရာဂါ ခံစားရ သည့္အခ်ိန္မွစ၍ သူဘ၀၌ ျဖစ္လာသည့္ အေျပာင္းအလဲက သူ႔ကို ခါးခါးသီးသီး ခံစားရေစသည္။ ဇနီးသည္ကို ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ရန္ သူေစာေစာစီးစီး အလုပ္မွ အနားယူ ခဲ့ရသည္။ ေရာဂါအေျခအေန ျပင္းထန္လာသည္ႏွင့္အမွ် ဇနီးသည္အား ပို၍ ဂ႐ုျပဳ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ လိုအပ္လာသည္။
‘‘ကၽြန္ေတာ္ ဘုရားသခင္ကို အရမ္းစိတ္ဆိုးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဆုေတာင္းေလေလ၊ ဘုရားက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ႏွလံုးကို ေထာက္ျပၿပီး အိမ္ေထာင္သက္တမ္း အမ်ားစုမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ ခဲ့လဲဆိုတာ ျပေလေလပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးက ဆယ္ႏွစ္ၾကာ ေရာဂါခံစားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အျမင္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ ကူညီခဲ့တယ္။ အခု သူ႔အတြက္ လုပ္ေပးသမွ် ေမတၱာစိတ္နဲ႔လုပ္ေပးတယ္၊ ႐ွင္ေယ႐ႈအတြက္ လည္းပဲ ေမတၱာနဲ႔လုပ္ေပးတယ္။ သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္ ရတာက ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕အႀကီးမားဆံုး အခြင့္အေရးျဖစ္လာ တယ္’’…
နက္႐ႈိင္းေသာေမတၱာ
အက္ဒြင္ စတဲန္တန္သည္ အေမရိကန္သမၼတ ေအဗရာဟင္လင္ကြန္းႏွင့္ ပထမဆံုး အႀကိမ္ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းပင္ သမၼတႀကီးအား “လက္႐ွည္သတၱဝါႀကီး” ဟု တင္စားေခၚေဝၚ သည့္တိုင္ အဖက္မတန္သလို ႐ိုင္းျပစြာဆက္ဆံခဲ့သည္။။ သို႔ေသာ္ သမၼတလင္ကြန္းက စတဲန္တန္၏ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကို ခ်ီးက်ဴးသည္သာမက သူ႔ကိုခြင့္လႊတ္ၿပီးေနာက္ ျပည္တြင္းစစ္ကာလအတြင္း စတဲန္တန္အား လႊတ္ေတာ္တြင္ အေရးပါေသာရာထူးတစ္ေနရာ ေပးအပ္လိုက္သည္။ ေနာက္ပိုင္း စတဲန္တန္သည္ လင္ကြန္းႏွင့္ ပိုမိုရင္းႏွီးလာကာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္သည္။ ေဖါ့ဒ္ကပြဲ႐ံုတြင္ သမၼတႀကီး လုပ္ၾကံခံရၿပီးေနာက္ စတဲန္တန္သည္ လင္ကြန္း၏ ကုတင္ေဘးတြင္ တစ္ညလံုးထိုင္လ်က္ မ်က္ရည္လည္႐ႊဲျဖင့္ “အခုေတာ့ သူ႔ကို ေကာင္းကင္တမန္မ်ား ပိုင္ဆိုင္ သြားၿပီ” ဟု တီးတိုး ေရ႐ြတ္ခဲ့သည္။
ျပန္လည္သင့္ျမတ္ျခင္းသည္ အလြန္ေကာင္းေသာ အရာျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္ႀကီး ႐ွင္ေပတ႐ုက “အျခားေသာအမႈအရာထက္မက အခ်င္းခ်င္းအားႀကီးေသာ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ႐ွိၾကေလာ့။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ မ်ားစြာေသာ အျပစ္တို႔ကို ဖံုးအုပ္တတ္၏”…
ခိုင္ခံ့ေသခ်ာေသာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအုတ္ျမစ္
ေပါင္ ၁၁၀ ရွိေသာ Labrador Retriever ေခြးအမဲေလး Bear ထံမွရရွိေသာ သင္ခန္းစာကဲ႔သို႔ ယံုၾကည္ျခင္းသင္ခန္းစာမ်ားသည္ မထင္မွတ္ေသာေနရာမ်ားမွ လာတတ္ပါသည္။ Bear ၏ေရခြက္ သံပန္းကန္လံုးႀကီးသည္ မီးဖိုေခ်ာင္၏ေထာင့္တြင္ ရွိသည္။ ပန္းကန္လံုးထဲတြင္ ေရကုန္သြားပါက သူသည္ ေဟာင္လည္းမေဟာင္၊ မကုတ္ျခစ္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ထိုပန္းကန္လံုးေဘးတြင္ အသာေလး လဲွကာ ေရထည့္မည့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ Bear သည္ မိနစ္ အတန္ၾကာေအာင္ ေစာင့္ေနရတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ကၽြန္ေတာ္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႔ ဝင္လာၿပီး သူ႔ကို ျမင္မည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏ လိုအပ္မႈကို ျဖည့္ဆည္းေပးမည္ဟု သူယံုၾကည္သည္။ ၎ကို သူသင္ယူခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ၎၏ ႐ိုးစင္းေသာ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္အား တိုး၍ ကိုးစားယံုၾကည္ ပံုအပ္ရန္လိုေၾကာင္း သတိေပးေနပါသည္။
ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌…
အရာအားလံုးအသစ္
ကားအမိႈက္ပံု၀င္းက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဆြဲေဆာင္သည္။ ကားအေဟာင္းမ်ားႏွင္႔ အလုပ္႐ႈပ္ ရသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္ၿပီး အိမ္အနီးနား႐ွိ ကားအမိႈက္ပံုသို႔ မၾကာခဏ သြားေရာက္ လည္ပတ္ေလ႔႐ွိသည္။ ဝင္းက တိတ္ဆိတ္သည္။ တစ္ခ်ိန္က တန္ဖိုးထား ပိုင္ဆိုင္ျခင္းခံရၿပီး ယခုစြန္႔ပစ္ခံရေသာ ကားအေဟာင္းမ်ားၾကားတြင္ ေလေျပညင္းကျဖည္းညင္းစြာ တိုက္ခတ္လ်က္႐ွိသည္။ ကားေဟာင္း ကားပ်က္ အမိ်ဳးစံုစြာရွိၿပီး အခ်ိဳ႕က အသံုးဝင္သည္ထက္ ပို၍ အသံုးျပဳျခင္း ခံခဲ႔ရသည္။ ကားအေဟာင္း မ်ားၾကား၌ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္း ကၽြန္ေတာ္႔အာ႐ံုက ကားတစ္စီး၌ က်ေရာက္ေလ႔႐ွိၿပီး ၎၏သက္တမ္းအတြင္းက စြန္႔စားခန္းမ်ားအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားမိသည္။ ကားအသီးသီး၌ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုစီ႐ွိသည္။ ေနာက္ဆံုးေပၚ ေမာ္ဒယ္ကို လူတို႔ ငမ္းငမ္းတက္လိုခ်င္ခဲ႔ၾကၿပီး မလြန္ဆန္ ႏိုင္ေသာ အခ်ိန္၏တိုက္စားမႈေၾကာင္႔ ေနာက္ဆံုး ထိုကားကို စြန္႔ပစ္ၾကသည္ပင္။
ကားအစိတ္အပိုင္းေဟာင္းတစ္ခုကို အသက္သြင္း ရျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။ စြန္႔ပစ္ထားေသာ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုကို ယူ၍…
အခ်ိန္အခိုက္အတန္႔ကို အစိုးရေသာ ဘုရားသခင္
မၾကာေသးမီအခ်ိန္က ၃ နာရီခရီးအကြာအေဝး႐ွိ ကၽြန္ေတာ္႔သားအိမ္၌ အိမ္ျပင္သည့္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ကို ႀကီးၾကပ္ေပးခဲ႔သည္။ အလုပ္က ထင္ထားသည္ထက္ ရက္ပိုၾကာခဲ႔သည္။ နံနက္တိုင္းတြင္ ေနဝင္ခ်ိန္၌ အလုပ္မ်ားၿပီးပါေစဟု ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းသည္။ သို႔ေသာ္ ေနဝင္သြားတိုင္း၌ လုပ္စရာမ်ား က်န္ေနဆဲျဖစ္သည္။
အဘယ္ေၾကာင္႔ ထိုသို႔ျဖစ္ရသနည္း။ အလုပ္ၾကန္႔ၾကာရသည့္ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခုခု႐ွိသလား ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိ
သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ အေျဖ သိရပါၿပီ။ အလုပ္စရန္ ပစၥည္းကရိယာမ်ား ေကာက္ကိုင္လိုက္စဥ္ ဖုန္းဝင္လာသည္။
လူစိမ္းတစ္ဦးထံမွျဖစ္ၿပီး သူ႔အသံက အလ်င္လိုေနသည္။ ‘‘ခင္ဗ်ားသမီး မေတာ္တဆယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္လို႔၊ အခုခ်က္ျခင္း လာခဲ႔ပါ’’ ဟု ေျပာသည္။ သမီးက သား၏ အိမ္ႏွင္႔ ၁၄ မိနစ္ အကြာအေဝးတြင္သာ ေနထိုင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သာ အလုပ္မ်ားၿပီး၍ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သို႔ ျပန္သြား ပါက ၃ နာရီ ခရီးအကြာအေဝးတြင္…
မည္သူေမာင္းႏွင္ေနသနည္း
ေမာရစ္ စန္ဒက္ ေရးသားသည့္ Where the Wild Things Are ကေလးစာအုပ္တြင္ ‘‘အ႐ိုင္း’’ (wild thing) ဆိုေသာ ဇာတ္ေကာင္ေလးပါရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္နီးခ်င္း တင္းမ္ က ‘‘အ႐ိုင္း’’ အ႐ုပ္ေလးကို သူ႔ကားထဲမွာ ထားထားသည္။ မၾကာေသးမီက တင္းမ္သည္ ကၽြန္ေတာ္႔ကား ေနာက္မွ သူ႕ကားကို လိုက္ပါေမာင္းႏွင္ရင္း ကၽြန္ေတာ္႔ကားကို မွီေအာင္ သူ႐ုတ္တရက္ အ႐ွိန္တင္ေမာင္းခဲ႔သည္။ လုိရာခရီး ေရာက္ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔အား “အ႐ုိင္း ကားေမာင္း ေနတာလား’’ဟု ေနာက္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ တရားေဟာမွတ္စုအိမ္၌ က်န္ခဲ႔သျဖင္႔ အသည္းအသန္ ကားေမာင္း အိမ္ျပန္ယူခဲ႔ရၿပီး လမ္း၌ တင္းမ္္၏ကားကိုလည္း ေတြ႕ခဲ႔ေသးသည္။ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္ေတြ႕ ၾကခ်ိန္တြင္ တင္းမ္က ‘‘ အ႐ိုင္း ကားေမာင္းတာလား’’ ဟု…