အမေရိကန်နိုင်ငံ၊ အီလီနွိုက်မြို့ငယ်လေးတွင် ရပ်ရွာအတွင်း ရာဇ၀တ်မှုအားလုံး၏ (၄၀) ရာခိုင်နှုန်းသည် အိမ်တွင်းအကြမ်းဖက်မှုဖြစ်သည်။ ဒေသခံသင်းအုပ်ဆရာ တစ်ဦး၏ ပြောကြားချက်အရ၊ ဤပြဿနာကို ပြောဆိုရခြင်းက အဆင်မပြေသောကြောင့် ယုံကြည်သူအသိုင်းအဝိုင်းတွင် မကြာခဏဖုံးကွယ်ထားကြသည်။ ထို့ကြောင့်ပြဿနာကြောင့် ရှက်ရွံ့နေမည့်အစား အကြမ်းဖက်မှုလက္ခဏာများကို သိရှိရရန် အမှုတော်ဆောင်များသည် သင်တန်းများတက်ခြင်းနှင့် ဤပြဿနာများကို ဖြေရှင်းပေးသော အကျိုးအမြတ်မယူသော အဖွဲ့အစည်းများကို ပံ့ပိုးကူညီခြင်းဖြင့် ပြဿနာကို သတ္တိရှိရှိဖြေရှင်းရန်နှင့် ယုံကြည်ခြင်းကို လေ့ကျင့်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ဒေသခံ အမှုတော်ဆောင်တစ်ဦးက ယုံကြည်ခြင်းနှင့် အရေးယူလုပ်ဆောင်ခြင်း၏အစွမ်းကို အသိအမှတ်ပြုဝန်ခံလျက် “ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဆုတောင်းခြင်း၊ သနားကြင်နာခြင်းနှင့် တကွ မြင်သာထင်ရှားတဲ့ ထောက်ပံ့မှုက အရေးကြီးတဲ့ ခြားနားမှုတစ်ခုကို ဖန်တီးနိုင် ပါတယ်”ဟု ပြောသည်။
ပါးရှားဘုရင်မ ဧသတာသည် သူ့လူမျိုးများကို လူမျိုးတုံးသတ်ဖြတ်ခွင့်ပေးထားသော ဥပဒေကို ဆန့်ကျင်ပြီး ထုတ်ဖော်ပြောကြားရန် ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေသော အခါ သူမ နှုတ်ဆိတ်နေပါက သူနှင့်သူ့မိသားစုလည်း မလွတ်ဘဲ ပျက်စီးမည်ဖြစ်ကြောင်း သူမဦးလေးက သတိပေးခဲ့သည် (ဧသ ၄:၁၃-၁၄)။ ဤအချိန်သည် ရဲရင့်စွာ ရပ်တည်ရမည့်အချိန်ဖြစ်ကြောင်းသိရှိပြီး မော်ဒကဲက “ယခုအမှုကို သင်ဆောင်ဖို့ရာ သင်သည် မိဖုရားအရာကိုရသည်ဟု ထင်စရာရှိသည်မဟုတ်လော” ဟုမေးခဲ့သည် (:၁၄)။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မတရားမှုကိုဆန့်ကျင်ပြီး ထုတ်ဖော်ပြောကြားခြင်းဖြစ်စေ၊ ကျွန်ုပ်တို့ကို ဒုက္ခဖြစ်ပေးခဲ့သူတစ်ဦးကို ခွင့်လွှတ်ရန်ဖြစ်စေ ဤခက်ခဲသောအခြေနေများတွင် ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို မစွန့်၊ အလျှင်းပစ်၍မထား (ဟေဗြဲ ၁၃:၅-၆) ဟု သမ္မာကျမ်းစာက အာမခံပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့ ကြောက်ရွံနေသည့် အခိုက်အတန့်တွင် ဘုရားသခင်ထံ မစမှုတောင်းသောအခါ ကျွန်ုပ်တို့တာဝန်၏အဆုံးရလဒ်ကို မြင်ရန်အတွက် “တန်ခိုးပါသောစိတ်၊ ချစ်တတ်သောစိတ်နှင့် ရှင်းလင်းသောစိတ်သဘော”ကို ကိုယ်တော်ပေးလိမ့်မည် (၂ တိ ၁:၇)။
