ကျွန်တော့်အမေသည် သူ့ဘဝသက်တမ်းတစ်လျှောက်တွင် ကတိကဝတ်များစွာ ပြုခဲ့ပါသည်။ သို့သော် သူ့စိတ်တွင် အမြဲရှိနေသောအရာတစ်ခုမှာ ကလေးများကို သခင်ယေရှုနှင့်မိတ်ဆက်ပေးလိုသောဆန္ဒလေးပင်ဖြစ်သည်။ သူသဘောမတူ သောကိစ္စကို အမေ လူသိရှင်ကြားထုတ်ဖော်သော အဖြစ်အပျက်တချို့ကို ကျွန်တော်ကိုယ်တွေ့ ကြုံခဲ့ဖူးသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက် အားလုံးသည် သူတို့အထင် ပို၍အရေးကြီးသောအသုံးစရိတ်အတွက် ကလေးသာသနာမှ ရန်ပုံငွေကို ဖြတ်တောက်ရန် တစ်စုံတစ်ဉီးက ကြိုးစားချိန်များတွင် ဖြစ်သည်။ အမေက “သားညီလေးကို အမေကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ နွေရာသီမှာပဲ ခွင့်ယူဖူးတယ်။ အဲဒီ တစ်ကြိမ်ပဲ နားခဲ့တာ” ဟုကျွန်တော့်ကိုပြောပြသည်။ ကျွန်တော်ပြန်တွက်ကြည့် လိုက်သောအခါ အမေသည် အသင်းတော်ရှိ ကလေးများအတွက် (၅၅)နှစ်မျှ အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်ပင်။

ခရစ်ဝင်ကျမ်းများတွင် “ရှင်ယေရှုနှင့် ကလေးသူငယ်များ” ဟု ခေါင်းစဥ် တပ်သည့် ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်ဇာတ်လမ်းကို ရှင်မာကုခရစ်ဝင် အခန်းကြီး ၁၀ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ လူအများက သူတို့ကလေးများကို သခင်ယေရှုထိတွေ့ပြီး ကောင်းချီးပေးရန် ကိုယ်တော်ထံ ခေါ်ဆောင်လာကြသည်။ သို့သော် တပည့်တော်များက ၎င်းကို တားဆီးရန်ကြိုးစားခဲ့သဖြင့် သခင်ယေရှုအမျက်ထွက်၍ “ထိုသူငယ်တို့ကို ငါ့ထံသို့ လာပါလေစေ၊ မဆီးတားကြနှင့်။ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သည် ထိုသို့သောသူတို့၏နိုင်ငံဖြစ်၏” (:၁၄)ဟု တပည့်တော်များကို ဆုံးမခဲ့ ကြောင်း ရှင်မာကုက ဖော်ပြခဲ့သည်။

Charles Dickens (ချား(လ်)စ်ဒစ်ကန်)သည် ဤသို့ရေးခဲ့သည်။ “ဤသူငယ်များကို ကျွန်ုပ် ချစ်သည်။ ဘုရားသခင်ထံမှလာသော သစ်လွင်သောသူငယ်များက ကျွန်ုပ်တို့ကိုချစ်မြတ်နိုးသည့်အခါ ၎င်းသည် ပေါ့သေးသေးအမှု မဟုတ်ပါ။” ကျွန်ုပ်တို့ အသက်ကြီးသူများက သခင်ယေရှု၏အမြဲသစ်လွင်နေသောမေတ္တာကို ဤကလေး များ မနှေးအမြန် ခံစားရအောင် အသေအချာ အစွမ်းရှိသမျှလုပ်ဆောင်သောအခါ ၎င်းသည် သေးငယ်သောအမှုအရာ မဟုတ်ပါ။