သင့္ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာကို ယံုပါ
သက္ႏုစာေရးဆရာျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ စာအေရးအသား သင္တန္းမ်ားတြင္ တခါတရံ မိမိကိုယ္ကုိမိမိ မေရရာမေသခ်ာသလို ခံစားရသည္။ သင္တန္းခန္းမကိုၾကည့္ၿပီး လူထြားႀကီးမ်ားအျပည့္ (စနစ္တက်ေလ့က်င့္ထားေသာ စာေရးဆရာ (သို႔) ဝါရင္႔ စာေရးဆရာမ်ား) ရွိေသာအခန္းဟုသာ ျမင္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္က စနစ္တက် သင္တန္းတက္ ေလ႔က်င္႔ထားျခင္းမရွိ၊ ဝါရင္႔စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္၌ ဘာသာစကားအယူအဆ၊ အသံေနအထား၊ ကာရံမ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ကင္းဂ်ိမ္းစ္ဗားရွင္း အဂၤလိပ္ သမၼာက်မ္းစာကို နားလည္ႏိုင္ေသာ စြမ္းရည္႐ွိသည္။ ေျပာရလွ်င္ ၎သည္ ကၽြန္ေတာ္႔တြင္႐ွိေသာ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ ျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အကၽြမ္းတ၀င္ရွိသည္။ ၎သည္ ကၽြန္ေတာ္၏ စာေရးဟန္ႏွင့္ ေလသံကို ပံုေဖာ္ေပးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္၀မ္းေျမာက္မိသည္။ အျခားသူမ်ားအတြက္လည္း ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ျဖစ္ေစမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။
ဒါဝိဒ္သည္ ေဂါလ်က္ကိုတိုက္ရန္ ေ႐ွာလု၏ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာမ်ားကို ဝတ္ဆင္ေသာအခါ သူသည္ မေသခ်ာမေရရာစြာ ခံစားရမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ မထင္မိပါ…
မိုးသက္မုန္တိုင္းကို ၿငိမ္ဝပ္ေစသူ
ဂ်င္းမ္ သည္ သူ႔လုပ္ေဖာ္ေဆာင္ဖက္္္မ်ားၾကားတြင္ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ သေဘာထား ကြဲျပားမႈ၊ အလ်င္စလိုဆံုးျဖတ္ေ၀ဖန္သည့္သေဘာထားမ်ား၊ နားလည္မႈ လြဲမွားေနမႈ စသည့္ ျပႆနာမ်ားကို စိတ္႐ႈတ္ေထြးပူပန္မႈျဖင့္ ေျပာျပသည္။ သူျပႆနာမ်ားကို တစ္နာရီနီးပါး စိတ္႐ွည္စြာျဖင့္ နားေထာင္ေပးၿပီးေနာက္ ‘‘ဒီအေျခအေနမွာ သခင္ေယ႐ႈက ကၽြန္မတို႔ကို ဘာလုပ္ေစခ်င္လဲဆိုတာသိရေအာင္ ဆုေတာင္း
ရေအာင္’’ ဟု သူ႔ကို အၾကံေပးလိုက္သည္။ ငါးမိနစ္ခန္႔ ကၽြန္မတို႔တိတ္ဆိတ္စြာ ထိုင္ေနၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ အံ့ၾသဖြယ္ရာတစ္ခုျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္။ ဘုရား႐ွင္၏ ၿငိမ္သက္ျခင္းက ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးကုိ ေစာင္ျဖင့္ ဖံုးလိုက္သကဲ့သို႔ လႊမ္းမိုးသြားသည္ကို ခံစားလိုက္ရသည္။ သခင္၏မ်က္ေမွာက္ေတာ္ႏွင့္ လမ္းျပမႈကို ခံစားလုိက္ရ သျဖင့္ စိတ္သက္သာရာရသြားၿပီး အခက္အခဲျပႆနာကို ျပန္လည္ ရင္ဆိုင္ရန္ ယံုၾကည္မႈရွိသြားသည္။
သခင္ေယ႐ႈ၏တပည့္ေတာ္ ေပတ႐ုသည္ သူ႔အားႏွစ္သိမ့္သက္သာေစေသာ ဘုရား႐ွင္၏မ်က္ေမွာက္ေတာ္ကို လိုအပ္ခဲ့သည္။ တစ္ညတြင္ သူႏွင့္အတူ အျခားေသာ တပည့္ေတာ္မ်ား ဂါလိလဲအိုင္ကို ကူးျဖတ္စဥ္ မိုးသက္မုန္တိုင္း…
ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ ေမတၲာ
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏အေ႐ွ႕ဘက္ကမ္းရိုးတန္းတြင္ အရွည္ ၁၆ေပႏွင့္ ေပါင္ ၃၅၀၀ ႐ွိေသာ ဧရာမငမန္းျဖဴႀကီး ေမရီလီကို သမုဒၵရာအေၾကာင္း မွတ္တမ္း႐ိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕ ဓာတ္ပံုဆရာမ်ားက ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ေတြ႕႐ွိခဲ့သည္။ ၎ေရေပၚေပၚလာလွ်င္ သူ႔ေက်ာ႐ိုး ဆူးေတာင္တြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ ထရန္စမစ္တာစက္မွထုတ္လႊင့္သည့္ လႈပ္႐ွားမႈ ပံုရိပ္ကုိ ၿဂိဳလ္တုဆက္သြယ္ေရးမွတစ္ဆင႔္ ဖမ္းယူသည္။
ကမ္း႐ိုးတန္း အထက္ေအာက္တစ္ေလွ်ာက္ ေမရီလီ၏လႈပ္႐ွားမႈပံုရိပ္မ်ားကို သုေတသီမ်ားမွအစ လိႈင္းစီးသူမ်ားပါမက်န္ လူတိုင္းၾကည့္႐ႈေလ့လာခဲ့ၾကသည္။ ၎၏လႈပ္႐ွားမႈကို မိုင္ေပါင္း ၄၀,၀၀၀ နီးပါးထိ လုိက္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး တစ္ေန႔တြင္မူ အခ်က္ျပမႈ ရပ္ဆိုင္းသြားသည္။
ျဖစ္ႏုိင္သည္မွာ သူ႔ကိုယ္ေပၚ တပ္ဆင္ထားေသာစက္၏ ဘက္ထရီ ကုန္သြားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။
လူ႔အသိဉာဏ္ႏွင့္ နည္းပညာမ်ားက အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ခရီးေပါက္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေမရီလီကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူမ်ား အဆက္ျပတ္သြားေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ အသက္တာအခ်ိန္တိုင္းကို သတိႏွင့္ၾကည့္႐ႈသည့္ ဘုရားရွင္၏ေစာင့္ၾကည့္မႈမွ သင္ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္တို႔ မည္သို႔မွ် မလြတ္ေျမာက္၊ မေ႐ွာင္တိမ္းႏိုင္ေပ။ ‘‘ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္…
ေျမေခြးမ်ားကို လိုက္ဖမ္းျခင္း
ပထမဆံုးအႀကိမ္ အိမ္ထဲသို႔ လင္းႏုိ႔ဝင္လာစဥ္ ကံေကာင္းတယ္မွတ္ဟုဆိုကာ လြတ္ေပး လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ညဘက္တြင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဝင္လာျပန္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လင္းႏို႔အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ဖတ္႐ႈၿပီးၿပီျဖစ္၍ ၎တို႔အား အလည္လာရန္ အထူး ဖိတ္ေခၚေနစရာမလို။ ဒဂၤါးေစ့အ႐ြယ္ အေပါက္ေလး ႐ွိ႐ံုမွ်ျဖင့္ သူတို႔ဝင္လာႏုိင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
သို႔ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေပါက္ဖာသည့္ ကရိယာ ကိုင္ၿပီး အိမ္ပတ္လည္တြင္ ေတြ႕သမွ်အေပါက္ ေသးေသး မွန္သမွ်ကို လိုက္ပိတ္ခဲ့သည္။
ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း ၂း၁၅ တြင္လည္း ျပႆနာ႐ွာ တတ္ေသာ သတၱဝါအေၾကာင္းကို ေရွာလမုန္မင္း ေဖာ္ျပကာ စပ်စ္ႏြယ္ပင္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ေျမေခြးေလးမ်ား၏ အႏၲရာယ္ကို ေရးထားသည္။ ၎သည္ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးကို ဝင္ေရာက္ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ျပႆနာမ်ား အေၾကာင္း တင္စားေျပာျခင္းျဖစ္သည္။
လင္းႏုိ႔ခ်စ္သူႏွင္႔ ေျမေခြးခ်စ္သူမ်ားကို အျပစ္ မေျပာလိုပါ။ သို႔ေသာ္ လင္းႏို႔ကို အိမ္အျပင္သို႔ ေမာင္းထုတ္ျခင္းႏွင့္…
စားၿပီးရင္ စားပါ
ကာရီ ႏွင့္ ေပါလ္ တို႔လက္ထပ္ခါစက သူတို႔တစ္ေယာက္မွ် မခ်က္တတ္ မျပဳတ္တတ္ ၾကပါ။ တစ္ညတြင္ ကာရီ သည္ စပါကတီ စမ္းခ်က္ၾကည့္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး အမ်ားႀကီးခ်က္မိသျဖင့္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ေနာက္ေန႔ညစာအထိ စားလိုက္ ရသည္။ တတိယေျမာက္ေန႔တြင္ ေပါလ္ က သူခ်က္ေပးမည္ဟုေျပာၿပီး ပါစတာႏွင့္ ဟင္းအႏွစ္ကိုပါ ႏွစ္ဆတိုးခ်က္လိုက္သည္။ ထိုအိုးႀကီးသည္ စေနတနဂၤၤေႏြထိပါ ခံမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကသည္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ထုိေန႔ညစာစားခ်ိန္တြင္ ကာရီ က “ငါ စပါကတီ စားရတာ ၿငီးေငြ႕လာၿပီ”ဟု ေျပာပါသည္။
ဣသေရလလူတို႔လညး္ အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လံုး မႏၷမုန္႔တစ္မ်ိိဳးတည္းကုိ မည္သို႔စားခဲ့ၾကမည္ကို စဥ္းစား ၾကည့္ပါ။ နံနက္တိုင္း ဘုရား႐ွင္ျပင္ဆင္ေပးေသာ “အေကာင္းစားအစာ”ကို လုိက္လံေကာက္သိမ္း ၾကရသည္ (မနက္ျဖန္ေန႔သည္ ဥပုသ္ေန႔ မဟုတ္ပါက အပိုေကာက္၍ မရပါ၊ ထြက္ ၁၆း၂၃-၂၆)။ သူတို႔သည္ မုန္႔ကို ေပါင္းခ်င္ေပါင္း၊…