ဘုရားသခင် ထိန်းချုပ်ထားသည်

အဖြစ်အပျက်များက ဘာကြောင့် တစ်ပြိုင်တည်းဖြစ်ရသည်ကို ကယ်ရို နားမလည်နိုင်ပါ။ အဆိုးကလည်း တော်ရုံဖြစ်ပေါ့။ သမီးက ကျောင်း၌ ခြေထောက်ကျိုးသည့်အထဲ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ပြင်းထန်စွာရောဂါကူးစက်ခံရသည်။ “ဘာတွေလုပ်မိလို့ ဒီလို ခံရတာလဲ”ဟု ကယ်ရို တွေးခဲ့သည်။ ဘုရားထံမှ ခွန်အားတောင်းရန်သာ သူမ တတ်နိုင်သည်။

ကယ်ရို၏အတွေ့အကြုံထက် အဆမတန်ကြီးမားသော နာကျင်မှုနှင့် ဆုံးရှုံးမှုဘေးဒုက္ခများက အဘယ့်ကြောင့် သူ့ကို ပြင်းထန်စွာ ရိုက်ခတ်ရသည်ကို ယောဘလည်း မသိခဲ့ပါ။ ၎င်းသည် သူ့ဝိညာဉ်အတွက် အလွန်အရေးပါသည့်တိုက်ပွဲဟု ယောဘ သိရှိကြောင်း ဖော်ညွှန်းချက်လည်း မရှိပါ။ ယောဘသည် အရာအားလုံး ဆုံးရှုံးသွားလျှင် ဘုရားသခင်အား စွန့်ပယ်မည်ဟု စာတန်က ယုံပြီး၊ သူ၏ယုံကြည်ခြင်းကို စမ်းသပ်လိုသည် (ယောဘ ၁:၆-၁၂)။ ယောဘဘေးဒုက္ခကြုံသည်တွင် သူ့အပြစ်များကြောင့် ဒဏ်ခတ်ခံရခြင်းဟု မိတ်ဆွေများက အခိုင်အမာဆိုသည်။ ထိုသို့မဟုတ်သော်လည်း၊ “ဘာလို့ ငါ့မှ ဖြစ်ရတာလဲ” ဟု ယောဘ…

ခရစ်တော်၏သဘောကို ထင်ဟပ်ပြခြင်း

စားပွဲရှိ လူနှစ်ဦး၏မျက်နှာမှာ သိသာစွာ ပေါ်လွင်နေသည်။ မျက်နှာတစ်ခုမှာ ခါးသီးသောဒေါသကြောင့် ရှုံ့မဲ့နေပြီး၊ ကျန်မျက်နှာမှာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ နာကျင်မှုဖြင့် မဲ့ရွဲ့နေသည်။ အမျိုးသမီးတစ်ဦးက အခြားအမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ ယုံကြည်ချက်ကို ဒေါသဖြင့် ဝေဖန်ပြောဆိုရာ၊ မိတ်ဆွေဟောင်းများ ပြန်လည်တွေ့ဆုံပွဲက အော်ဟစ်ပွဲဖြစ်သွားသည်။ ပထမအမျိုးသမီးက စားသောက်ဆိုင်မှ ခြေဆောင့်လျက်ထွက်သွားသည်အထိ အချေအတင်ငြင်းခုံမှုဆက်ဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ကျန်တစ်ယောက်မှာ တုန်လှုပ်လျက် အရှက်တကွဲနှင့် ကျန်ခဲ့သည်။

သဘောထားကွဲလွဲမှုကို သည်းမခံနိုင်သည့်ခေတ်၌ ကျွန်ုပ်တို့ အမှန်တကယ် အသက်ရှင်နေပါသလား။ လူနှစ်ဦး သဘောထားကွဲလွဲခြင်းက နှစ်ဦးလုံး မကောင်းဘူးဟု မဆိုလိုပါ။ ကြမ်းတမ်းသော သို့မဟုတ် အလျှော့မပေးသောစကားက ဘယ်သောအခါမှ မဆွဲဆောင်နိုင်ပါ။ ခိုင်မာသောအမြင်များသည် လူမှုရေး ကျင့်ဝတ် သို့မဟုတ် ကရုဏာတရားကို မအောင်နိုင်သင့်ပါ။

ရောမ ၁၂ သည် “အချင်းချင်းချီးမြှောက်” ကာ အခြားသူများနှင့် “စိတ်သဘောတညီတညွတ်တည်းရှိ”ရန်အတွက် ကောင်းသောလမ်းညွှန်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည် (:၁၀၊ ၁၆)။ သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်သူများ၏…

အဖေက ယာဥ်မောင်းသမားသက်သက်ပဲ

သမီးက လေ့ကျင့်‌ရေးအပြီး ကားပေါ်သို့တက်စဥ် “ဖေဖေ၊ သမီးရဲ့သူငယ်ချင်းနဲ့ ညအိပ်လို့ရမလား”ဟု မေးလိုက်သည်။ “အဖြေက ဘာဆိုတာ သမီး သိပါတယ်။ အဖေက ယာဥ်မောင်းပဲ။ ဘာတွေဖြစ်နေလဲကို အဖေမသိဘူး။ မေမေနဲ့ စကားပြောရအောင်လေ”ဟု ကျွန်တော် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“အဖေက ယာဥ်မောင်းပဲ” ဆိုသည်က ကျွန်တော်တို့၏အိမ်၌ ဟာသတစ်ခုဖြစ်လာသည်။ နေ့စဥ်၊ ကျွန်တော် ဘယ်မှာရှိရမယ်၊ ဘယ်အချိန်၊ ဘယ်သူ့ကို ဘယ်ကိုပို့ရမလဲဆိုတာ စီစဉ်သူ ကျွန်တော့်မိန်းမကို ကျွန်တော်မေးရသည်။ ဆယ်ကျော်သက် သုံးယောက်နှင့်အတူ၊ “တက္ကစီဒရိုင်ဘာ”အဖြစ် ကျွန်ုပ်၏“အပိုအလုပ်”ကို တစ်ခါတစ်ရံ ဒုတိယအလုပ်ပမာ ခံစားရသည်။ မကြာခဏဆိုသလို၊ မိမိ ဘာကိုမသိလဲဆိုတာကို ကျွန်တော်မသိပါ။ ထို့ကြောင့် နေ့စဥ်အချိန်ဇယားဆွဲသည့်ဆရာမကို မေးမြန်းရသည်။

ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၈ ၌ ယေရှုသည် အမိန့်ပေးခြင်းနှင့် အမိန်နာခံခြင်းကို နားလည်သူတစ်ဦးနှင့် ကြုံတွေ့ခဲ့သည်။ ရောမတပ်မှူးတစ်ဦး သည် သူ့လက်အောက်ငယ်သားတို့အား အမိန့်ပေးပိုင်ခွင့်ရှိသကဲ့သို့ သခင်ယေရှုတွင်…

ခရစ်တော်၌ အပြီးသပ်သူများဖြစ်ခြင်း

ဘာဘရာသည် သူမ၏ မြေးဖြစ်သူ အီသန်အတွက် ဆွယ်တာအင်္ကျီထိုး၍ မပြီးမီကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ သူတို့၏လုပ်ငန်းမပြီးဆုံးမီ ဤဘဝမှထွက်ခွာသွားသူနှင့် ၎င်း၏ချစ်ရသူများအား အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုမှ စေတနာ့ဝန်ထမ်း လက်မှုပညာရှင်များ—“အပြီးသပ်သူများ”နှင့် ချိတ်ဆက်ပေးခဲ့၍၊ ဆွယ်တာအင်္ကျီကို အပြီးသပ်ရန် ချည်ထိုးသူ၏လက်သို့ ယုံယုံကြည်ကြည်အပ်လိုက်သည်။ ဝမ်းနည်းနေသူတို့အား နှစ်သိမ့်မှုပေးသည့် အလုပ်တစ်ခုကို အပြီးသပ်ပေးရန် “အပြီးသပ်သူများ”သည် ၎င်းတို့၏အချိန်နှင့် ကျွမ်းကျင်မှုကို မေတ္တာဖြင့် မြှုပ်နှံထားသည်။

ဘုရားသခင်သည် ဧလိယ၏အလုပ်အတွက်လည်း “အပြီးသပ်သူ”ကို ခန့်အပ်ခဲ့သည်။ ဣသရေလလူမျိုးများက ဘုရားသခင်၏ပဋိညာဉ်ကို ငြင်းပယ်ပြီး ပရောဖက်များကို သတ်ဖြတ်သည့်အတွက် ပရောဖက်ဧလိယသည် အထီးကျန်ပြီး စိတ်ပျက်အားလျော့နေခဲ့သည်။ ယင်းအတွက် ဘုရားသခင်က ဧလိယအား “ဧလိရှဲကို သင့်ကိုယ်စား ပရောဖက်အရာ၌ခန့်ထား၍ ဘိသိတ်ပေး”ရန် ပြောကြားခဲ့သည် (၃ ရာ ၁၉:၁၆)။ ၎င်းက ဧလိယသေဆုံးပြီးနောက်တွင်လည်း ဘုရားသခင်၏ အမှန်တရားကို ထုတ်ဖော်ပြောကြားခြင်းအမှု ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် အတည်ပြုပေးခဲ့သည်။

ဘုရားသခင်၏ပရောဖက်အဖြစ် ဧလိယ၏နေရာကိုဆက်ခံရန် ဘုရားသခင် ခေါ်ထားကြောင်း…

ကလေးတစ်ဦး၏ မျှော်လင့်ချက်

ကျွန်တော့်မြေးမလေး အယ်လီယားနားသည် (၇) နှစ်အရွယ်လေး၌ ဂွာတီမာလာနိုင်ငံရှိ မိဘမဲ့ဂေဟာတစ်ခုအကြောင်း ဗီဒီယိုကို သူ့ကျောင်း၌ ကြည့်ခဲ့ရပြီး၊ သူမက “သူတို့ကို ကူညီဖို့ အဲဒီကို သမီးတို့ သွားရမယ်”ဟု သူ့မိခင်အား ပြောခဲ့သည်။ သမီးအသက်ကြီးလာမှ အဲဒီအကြောင်းကို စဉ်းစားကြမယ်ဟု သူ့အမေ ပြန်ဖြေခဲ့သည်။

ထိုအကြောင်းကို အယ်လီယားနား လုံးဝ မမေ့ပါ။ သူမ ဆယ်နှစ်အရွယ်တွင် သူ့မိသားစုက မိဘမဲ့ဂေဟာ၌ ကူညီရန် သွားရောက်ခဲ့သည်။ နှစ်နှစ်ကြာပြီးနောက် သူတို့ထပ်သွားခဲ့ကြပြီး ယခုတစ်ကြိမ်တွင် အယ်လီယားနား၏ကျောင်းမှ အခြားမိသားစုနှစ်စုကို ခေါ်သွားခဲ့သည်။ အယ်လီယားနား အသက် ၁၅ နှစ်တွင် သူမနှင့် သူ့အဖေက ဂွာတီမာလာနိုင်ငံသို့ အစေခံရန် ထပ်မံသွားခဲ့သည်။

ကလေးများ၏ ဆန္ဒနှင့် အိမ်မက်များသည် လူကြီးများ၏ မျှော်လင့်ချက်များလောက် အရေးမကြီးဟု တစ်ခါတစ်ရံ ကျွန်ုပ်တို့ ထင်ကြသည်။ သို့သော် သမ္မာကျမ်းစာက ထိုကဲ့သို့ ကွဲပြားခြားနားမှုကို…