ဆင်းရဲသားရပ်ကွက်သီချင်းများ

Cateura(ခေတောရာ)သည် တောင်အမေရိကတိုက်၊ ပါရာဂွေးနိုင်ငံရှိ ဆင်းရဲသား ရပ်ကွက်လေးတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဆင်းရဲနုံချာလွန်းလှ၍ ရွာသူရွာသားများသည် အမှိုက်ပုံမှ စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကို ပြန်လည်အသုံးချခြင်းဖြင့် အသက်ဆက်နေထိုင် ကြသည်။ သို့သော် ဤမျှော်လင့်ချက်မဲ့သည့်အခြေအနေများမှ လှပသည့်တစ်စုံတစ်ရာထွက်ပေါ်လာသည်။ သံစုံတီးဝိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။

တယောတစ်လုံးသည် ၎င်းတို့ရပ်ကွက်ရှိ အိမ်တစ်လုံးထက် တန်ဖိုးကြီးလှ သည့်အတွက် အမှိုက်ပုံမှရရှိသည့်ကိရိယာများသုံးကာ ကိုယ်ပိုင်တူရိယာများကို တီထွင် ကြံဆဖန်တီးခဲ့ကြသည်။ တယောအိမ်ကို ဆီဘူးများနှင့် ပြုလုပ်ပြီး တယော ကြိုး တပ်ဆင်ရန် ဇွန်းခရင်းများကိုကွေးပြီး အသုံးပြုကြသည်။ ဆက်ဆိုဖုန်း လေမှုတ်တူရိယာကို ရေဆင်းပိုက်ဖြင့်လုပ်ပြီး ခလုတ်များကို ပုလင်းထိပ်ပိုင်းများကို ဖြတ်ပြီး အသုံးပြုကြသည်။ တယောကြီးများကိုမူ သံဗုံများနှင့် ပြုလုပ်ပြီး အသံညှိ ငုတ်များကို ပုံဖော်ဒလိတ်တုံးများနှင့်ပြုလုပ်ကြသည်။ ဤဆန်းပြားသော တူရိယာ များဖြင့် မိုဇက် တေးသွားကို ကြားရခြင်းက သာယာနာပျော်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ထိုသံစုံ တီးဝိုင်းအဖွဲ့သည် နိုင်ငံများစွာသို့ သွားရောက်နယ်လှည့်ဖျော်ဖြေလျက် ၎င်းတို့၏…

အသံတော်ကိုသိကျွမ်းခြင်း

တစ်နှစ်တွင် နွေရာသီအားလပ်ရက်ကျမ်းစာသင်တန်းအတွက် သမ္မာကျမ်းစာပါ ဇာတ်လမ်းများကို တိရိစ္ဆာန်အစစ်များကိုအသုံးပြုလျက် သရုပ်ဖော်တင်ဆက်ရန် ကန်၏အသင်းတော်က ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ကန်အနေဖြင့် သိုးတစ်ကောင်ကို ယူဆောင်လာရန် တာဝန်ပေးခံရသည်။ ကန်သည် အမွေးထူထူသိုးကို ကြိုးဖြင့် ထိန်းလျက် အသင်းတော်အားကစားရုံထဲသို့ ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် အဆိုပါ ရက်သတ္တပတ်ကုန်ဆုံးလာသည်နှင့်အမျှ ထိုသိုးလေးသည် တွန့်ဆုတ်မနေ တော့ဘဲ ကန့်နောက်သို့ လိုက်သည်။ ရက်သတ္တပတ်အဆုံးတွင်မူ ကန်သည် ကြိုးကိုသုံးပြီး ထိန်းကျောင်းစရာမလိုတော့ဘဲ လှမ်းခေါ်လိုက်ရုံနှင့် သိုးလေးသည် ယုံကြည်စိတ်ချသည့်သဘောဖြင့် ကန်၏နောက်သို့ လိုက်လာခဲ့သည်။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ခရစ်တော်သည် မိမိကိုယ်ကို သိုးထိန်းတစ်ဦးနှင့် နှိုင်းယှဉ် ခဲ့ပြီး သိုးအဖြစ်တင်စားခံရသည့် သူ၏လူတို့သည် သူ့အသံကိုသိ၍ သူ့နောက်သို့ လိုက်ကြကြောင်းကို ဖော်ပြထားသည် (ယော ၁၀:၄)။ သို့သော် ထိုသိုးတို့သည် မဆိုင်သောသူနောက်သို့မလိုက်ဘဲ ပြေးတတ်ကြ၏(:၅)။ သိုးများကဲ့သို့ပင် ဘုရားသားသမီးများဖြစ်သည့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏သိုးထိန်းကြီးနှင့် ရင်းနှီးဆက်ဆံမှုမှတစ်ဆင့် သူ၏အသံတော်ကို ကြားသိအကျွမ်းဝင်ကြသည်။…

သာ၍ကြီးမားသောတစ်စုံတစ်ရာ

အင်္ဂလန်နိုင်ငံ၊ ဆောက်သမ်တန်မြို့ရှိ October Books(အောက်တိုဘာ စာအုပ်များ) အမည်ရှိ စာအုပ်ဆိုင် တစ်ဆိုင်သည် လက်ရှိဆိုင်တည်ရှိရာလမ်း၏ အောက်ဘက် နေရာတစ်ခုသို့ ပစ္စည်းများ ပြောင်းရွှေ့ရာ လုပ်အားပေးသူပေါင်း ၂၀၀ ကျော်က ပါဝင်ကူညီ ပြောင်းရွှေ့ပေးခဲ့သည်။ လုပ်အားပေးသူများသည် တန်းစီလျက် "လူသားရွေ့လျားစက်"ပုံစံဖြင့် စာအုပ်များကို လက်ဆင့်ကမ်းကာရွှေ့ပြောင်းခဲ့ကြသည်။ လုပ်အားပေးသူများ၏ကူညီဆောင်ရွက်မှုကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည့် စာအုပ်ဆိုင် ဝန်ထမ်းတစ်ဦးက "အခုလိုမျိုး လူတွေကူညီပေးနေတာကိုတွေ့ရတာ တကယ့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစရာ အတွေ့အကြုံ တစ်ခုပါပဲ။ သာ၍ကြီးမားတဲ့တစ်စုံတစ်ရာထဲမှာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ပါဝင်ဖို့ သူတို့ဆန္ဒရှိခဲ့ကြတယ်" ဟုဆိုသည်။

မိမိထက် သာလွန်ကြီးမားသည့် တစ်စုံတစ်ရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့လည်း တစ်စိတ် တစ်ဒေသ ပါဝင်နိုင်ပါသည်။ သူ၏မေတ္တာသတင်းစကားဖြင့် လောကကြီးကို ထိတွေ့ရန် ဘုရားသခင် ကျွန်ုပ်တို့ကို အသုံးပြုသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးက ထိုသတင်း စကားကို ကျွန်ုပ်တို့အား ဝေမျှခဲ့ခြင်းကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့လည်း ထိုသတင်းစကားကို အခြားသူတစ်ဦးအား ပြန်လည်လက်ဆင့်ကမ်းဝေမျှနိုင်ပါသည်။…

အနားယူရသည့်အကြောင်းအရင်း

အသက်ရှည်ရှည်နေထိုင်လိုပါက အပန်းဖြေအနားယူပါ။ ဖင်လန်နိုင်ငံ၏မြို့တော် ဟယ်လ်စင်ကီးရှိ သုတေသနပညာရှင်များသည် နှလုံးရောဂါ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသူ သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသားအရာရှိများကို နှစ်ပေါင်း ၄၀ ကြာ လေ့လာဆန်းစစ်ခဲ့ပြီး နောက် ရလဒ်သိရှိရန် ၎င်းတို့ကို နောက်ဆက်တွဲလေ့လာမှုပြုလုပ်ခဲ့သည်။ သိပ္ပံပညာ ရှင်များ မျှော်လင့်မထားသည့် တွေ့ရှိချက်တစ်ခုမှာ အားလပ်ရက် အနားယူကြသူ များထက် အနားမယူသူများသည် သေဆုံးမှုနှုန်း ပိုများကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။

အလုပ်လုပ်ခြင်းသည် ဘဝ၏လိုအပ်သောကဏ္ဍတစ်ခုဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာဦးကျမ်း အခန်းကြီး (၃) တွင်ဖော်ပြထားသည့် ဘုရားသခင်နှင့်ကျွန်ုပ်တို့၏ဆက်ဆံရေး မပျက်စီးမီအချိန်ကတည်းကပင် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ဘုရားသခင်ပေးအပ်ထားသည့် တာဝန်တစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ဘုန်းထင်ရှားစေရန် အလုပ် လုပ်ကြသူ မဟုတ်သူများ ကြုံတွေ့ရသော "အလွန်စိတ်စွဲလမ်းပူပင်ခြင်း၊ ဝမ်းနည်းငြိုငြင်ခြင်း" ကို သိမှတ်လျက် ထိုအလုပ်အတွေ့အကြုံ၏ အနတ္တသက်သက်ဖြစ်ခြင်းသဘောကို ရှောလမုန်က ရေးသားခဲ့သည် (ဒေ ၂:၂၂-၂၃)။ သူတို့သည် တက်ကြွစွာလုပ်ဆောင် နေခြင်းမရှိသည့်တိုင် ဆက်ပြီးလုပ်ဆောင်စရာရှိသည်များကို တွေးတောရင်း "သူတို့၏စိတ်နှလုံးသည် ငြိမ်သက်မှုမရှိကြောင်း"…

ပျားရည်ထက်ပိုချိုသော

၁၈၉၃ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလ၊ အမေရိကရှိ ချီကာဂိုမြို့တော်၏ပွဲနေ့တွင် ကျင်းပခဲ့သည့် ကိုလံဘတ် နယ်မြေသစ်ကို တွေ့ရှိခြင်း နှစ် ၄၀၀ ပြည့် ပွဲတော် (World's Fair) သို့ လူတိုင်း ပါဝင်ဆင်နွှဲကြမည်ဟု ယူဆသဖြင့် ပြဇာတ်ရုံ ပိုင်ရှင်များသည် မြို့ထဲရှိ ပြဇာတ်ရုံအားလုံးကို ပိတ်ထားလိုက်သည်။ လူပေါင်း ၇ သိန်းကျော် ပါဝင်ဆင်နွှဲ ခဲ့ကြသော်လည်း ဆရာကြီး ဒွိုက်မူးဒီ (Dwight Moody) (၁၈၃၇-၁၈၉၉)ကမူ ချီကာဂိုမြို့၏ အခြားတစ်နေရာ ဂီတခန်းမ၌ တရားဒေသနာ ဟောကြားခြင်းနှင့် ကျမ်းစာသင်ကြားခြင်းများဖြင့် လူပြည့်လျှံနေရန် ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။ ပွဲတော်ကျင်းပသည့်နေ့နှင့် တစ်နေ့တည်းဖြစ်၍ မူးဒီအနေဖြင့် တရားပွဲသို့ လူများလာရအောင်ဆွဲဆောင်နိုင်မည်ဟု သူ့မိတ်ဆွေ ဆရာ အာရ် အေ တော်ရီ (R. A. Torrey) (၁၈၅၆-၁၉၂၈) မထင်ပါ။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကြောင့်…