ကောင်းမွန်သောအမှု၌ မှီဝဲဆည်းကပ်ခြင်း
လယ်ကွင်းပြင်တစ်ခုအနီး၌ ကားကိုရပ်ထားပြီး ထိုကွင်းပြင်ကိုဖြတ်လျှောက်ကာ ကျွန်မတို့အိမ်သို့ သွားသည့်အခါတိုင်း အထူးသဖြင့် ဆောင်းတွင်း၌ ကပ်စေးနှဲစေ့များ ကျွန်မတို့၏အဝတ်များ၌ ကပ်ပါလာလေ့ရှိသည်။ အဆိုပါသေးငယ်သော “လမ်းကြုံလိုက်သူများ”သည် အဝတ်အစား၊ ရှုးဖိနပ်နှင့် ၎င်းတို့အနားဖြတ်သန်းသွားသည့်အရာပေါ် ကပ်လျက် ၎င်းတို့၏ နောက်ထပ်မျိုးပွားခရီးစဥ်အတွက် လိုက်ပါလာကြသည်။ ၎င်းသည် လယ်ကွင်းနှင့် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းတွင် ကပ်စေးနှဲစေ့များကို ပျံ့နှံ့စေသည့် သဘာဝတရား၏လုပ်ဆောင်ချက် နည်းလမ်းပင်ဖြစ်သည်။
တွယ်ကပ်နေသည့် ကပ်စေးနှဲစေ့များကို ဂရုတစိုက်ဖယ်ရှားရင်း သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်သူတို့အား “ကောင်းမွန်သောအမှု၌ မှီဝဲဆည်းကပ်ရန်”တိုက်တွန်းသည့် (ရော ၁၂:၉) ကျမ်းချက်ကို ကျွန်မ မကြာခဏဆင်ခြင်မိသည်။ တစ်ပါးသူတို့အား ချစ်နိုင်ရန်ကြိုးစားသည့်အခါ ခက်ခဲနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ရှိသမျှအစွမ်းဖြင့် ကောင်းသောအမှု၌ မှီဝဲဆည်းကပ်နိုင်အောင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဥ်တော်က မစခြင်းကြောင့် ကျွန်မတို့သည် ဝိဉာဥ်တော်၏လမ်းပြမှုဖြင့် ဆိုးညစ်မှုတို့ကို ဖယ်ရှားနိုင်ပြီး ‘စစ်မှန်သည့်’ မေတ္တာသဘောကို ပြနိုင်မည်ဖြစ်သည် (:၉)။
ကပ်စေးနှဲစေ့များသည် လက်နှင့်ခါချရုံဖြစ် မကွာကျသွားဘဲ ဆက်လက်တွယ်ကပ်နေတတ်သည်။ ဘုရားသခင်၏သနားခြင်းကရုဏာတော်နှင့်…
ကျွန်ုပ်တို့၏ကွယ်ကာရာသို့ ပြေးသွားခြင်း
ဆဋ္ဌမတန်း ဘတ်စကတ်ဘောကစားပွဲသည် ကောင်းမွန်စွာ စတင်နေပြီဖြစ်သည်။ မိဘများနှင့် အဖိုးအဖွားများက ၎င်းတို့၏သားမြေးကစားသမားများကို အားပေးနေကြစဉ် ကစားသမားများ၏ ညီငယ်ညီမငယ်များက ကျောင်းစင်္ကြံတွင် သူတို့ ဘာသာသူတို့ ကစားနေကြသည်။ ရုတ်တရက် ဥသြဆွဲသံများ ထွက်ပေါ်လာပြီး အားကစားခန်းမထဲ မီးများလင်းလက်သွားသည်။ မီးလောင်လျှင် အချက်ပေးသည့်ခလုတ် ပွင့်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ ချက်ချင်းပင် ကလေးငယ်များသည် မိဘများကို လိုက်ရှာရင်း အထိတ်တလန့်ဖြင့် အားကစားရုံထဲသို့ ပြေးဝင်လာကြသည်။
မီးအမှန်တကယ်လောင်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ အချက်ပေးခလုတ် မတော်တဆ ပွင့်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုသို့ ကလေးသူငယ်များသည် အကြပ်အတည်းတစ်ခုဟု ခံစားမိလျှင် ရှက်ရွံ့ခြင်းများမရှိဘဲ မိဘများထံသို့ တိုးဝင်ပွေ့ဖက်ရန် ပြေးလာကြသည့် မြင်ကွင်းသည် ကျွန်တော့်စိတ်နှလုံးကို ရိုက်ခတ်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ကြောက်ရွံ့နေသည့်အချိန်တွင် ဘေးကင်းမှုနှင့် စိတ်ချလုံခြုံမှု ပေးစွမ်းနိုင်သူများအပေါ် ယုံကြည်မှုရှိခြင်းကို ပြသလိုက်သည့် မြင်ကွင်းပင်ဖြစ်သည်။
ဒါဝိဒ် အလွန်ကြောက်ရွံ့ခဲ့ရသည့်အချိန်ကို သမ္မာကျမ်းစာတွင် ဖော်ပြထား သည်။ ရှောလုနှင့်…
ဝန်ကို ပေါ့ပါးစေပါ
ကျွန်မတို့အသစ်ဖွဲ့ထားသော ကျမ်းစာလေ့လာခြင်းအဖွဲ့မှ အမျိုးသမီးများသည် အဖြစ်ဆိုးအမျိုးမျိုးကို ကြုံတွေ့ရသောအခါ နက်ရှိုင်းသော ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ အတွေ့အကြုံများကို အတူတကွ မျှဝေပြောပြကြသည်ကို တွေ့ခဲ့ရသည်။ ဖခင် ကွယ်လွန်သွားခြင်း၊ အိမ်ထောင်ကွဲပြီးနောက် မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်ကို ဖြတ်သန်းရသည့်ဝေဒနာ၊ နားမကြားသောကလေးကို မွေးဖွားခြင်း၊ မိမိရင်သွေးကို အရေးပေါ်ခန်းသို့ အသည်းအသန်ပို့ရခြင်းအတွေ့အကြုံ စသည်တို့ကို တစ်ဦးတည်း ရင်ဆိုင်ကျော်လွှားရန်မှာ ကြီးလေးပြင်းထန်လှသည်။ တစ်ဦးစီ၏ခံနိုင်ရည်မဲ့မှုများကို မျှဝေခြင်းဖြင့် ပို၍ပွင့်လင်းမြင်သာမှု ရှိလာစေသည်။ ကျွန်မတို့အတူ ငိုယိုဆုတောင်းခဲ့ကြသည်။ သို့နှင့် သီတင်းပတ်အနည်းငယ်အတွင်းတွင် အချင်းချင်း အကျွမ်းဝင်မှုမရှိသောအုပ်စုမှ အလွန်ခင်မင်ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေတစ်စု ဖြစ်လာသည်။
အသင်းတော်၏အစိတ်အပိုင်းအနေဖြင့်၊ သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်သူများသည် မိမိအဆင်ပြေသလို ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားနေရသူများနှင့်အတူ မျှဝေခံစားနိုင်ပါသည်။ ခရစ်တော်၌ညီအစ်ကိုမောင်နှမများ၏ အချင်းချင်းချည်နှောင်သော ဆက်ဆံရေးသည် ကျွန်ုပ်တို့ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးသိကျွမ်းခဲ့ကြသည့် အချိန်ကာလ (သို့) စိတ်တူသဘောတူဖြစ်မှုပေါ်တွင် မမူတည်ပါ။ ၎င်းအစား “ထမ်းရွက်စရာ ဝန်ချင်းတို့ကို အချင်းချင်းကူညီ၍ ထမ်းရွက်”ရန် ရှင်ပေါလုက သွန်သင်ခဲ့သည်…
အသင့်စားအစာဖြင့်ခွန်အားပေးမှု
မာရီယာသည် သူမ၏အသင့်စားနေ့လယ်စာကို သယ်ပြီး စားပွဲလွတ်တစ်ခုသို့ သွားလိုက်သည်။ သူမ ဘာဂါကိုကိုက်ရင်း စားပွဲခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ထိုင်နေသော လူငယ်တစ်ယောက်ဆီသို့ သူမ၏မျက်လုံးများ အာရုံစိုက်မိသွားသည်။ သူ့အဝတ် အစားများက ညစ်ပတ်နေပြီး၊ ဆံပင်ဖရိုဖရဲနှင့် စက္ကူခွက် အလွတ်တစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သူဗိုက်ဆာနေကြောင်း အတပ်ပြောနိုင်ပါသည်။ သူမ မည်သို့ကူညီနိုင်မည်နည်း။ ငွေသားပေးခြင်းက မသင့်လျော်၊ စားစရာ တစ်နပ်စာဝယ်ပြီး လက်ဆောင်ပေးလျှင် သူရှက်နေမည်လား။
ထိုအခိုက် ရုသ၏ ဇာတ်လမ်းကို မာရီယာ သတိရသွားသည်။ မြေပိုင်ရှင် သူဌေးကြီး ဗောဇသည် ဆင်းရဲနွမ်းပါးသော ရွှေ့ပြောင်းလာသူ မုဆိုးမအား သူ့လယ်ကွက်၌ ကောက်သင်းကောက်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ဗောဇသည် သူ၏လူတို့အား “ထိုမိန်းမသည် ကောက်လှိုင်းစုထဲမှာ ကျန်သောစပါးကို ကောက်သိမ်းပါစေ၊ အရှက်မခွဲကြနှင့်။ ရိတ်ပြီးသောစပါးအချို့ကိုလည်း သူ့အဖို့ချထားလော့။ ကောက်ယူပါစေ။ အပြစ်မတင်ကြနှင့်ဟု မှာထား၏” (ရု ၂:၁၅-၁၆)။ အမျိုးသမီးများ၏ အသက်ရှင်ရပ်တည်နိုင်ရေးသည် အမျိုးသားများနှင့်ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုအပေါ်…
သင့်နောက်သို့ ဘုရားသခင် အသေအချာလိုက်နေခြင်း
လွန်ခဲ့သည့် နှစ်အနည်းငယ်က ကျွန်တော့်အရှေ့ ဘလောက်တစ်ခုအကွာခန့်တွင် လူတစ်ယောက်သွားနေပြီး သူ့လက်၌ အထုပ်အပိုးများ အပြည့်ဖြစ်သည်ကို အထင်းသား မြင်ရသည်။ ရုတ်တရက်ပင် ထိုသူသည် ခလုတ်တိုက်ပြီး လက်မှပစ္စည်းအားလုံး လွတ်ကျသွားသည်။ လူတစ်ချို့က သူ့ကို ဆွဲထူမပေးပြီး ပြုတ်ကျသွားသည်များကို ပြန်လည်၍ကူညီကောက်ပေးခဲ့သည်။ သို့သော် သူ၏ပိုက်ဆံအိတ်ကို မတွေ့ဘဲ ကျန်နေခဲ့သည်။ ပိုက်ဆံအိတ်ကို ကျွန်တော်ကောက်ယူပြီး ဤအရေးကြီးပစ္စည်းကို ပြန်ပေးရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ထိုသူစိမ်းနောက်သို့ အသည်းအသန် လိုက်ခဲ့သည်။ “အစ်ကို အစ်ကို” ဟု ကျွန်တော် အော်ခေါ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူသတိထားမိပြီး ကျွန်တော်သူ့ဆီအရောက် သူကလှည့်အကြည့်၊ ပိုက်ဆံအိတ်ကို သူ့အားကမ်းပေးချိန်တွင် အံ့ဩလျက် သက်သာရာရမှုနှင့် ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပေါ်လွင်နေသည့် သူ၏မျက်နှာကို ကျွန်တော် ဘယ်တော့မှ မေ့နိုင်တော့ပါ။
အစတွင် ထိုလူနောက်ပြေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း ထူးခြားသောအရာအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ အကျွမ်းတဝင်ရှိလှသော ဆာလံကျမ်း ၂၃ ၏ နောက်ဆုံးအခန်းငယ်တွင်…